Discussi/Vraag: Is het.....

A

Anoniem

Guest
Is het moederschap hetgeen wat je ervan had verwacht?
Vallen er soms dingen wel eens tegen of juist niet?
Zoja of zo niet waarom?
Succes meiden

xxx
 
Meevallen, ja eigenlijk wel tuurlijk is het af en toe zwaar maar je krijgt er zoveel voor terug!
Ik vond de bevalling achteraf meevallen, de borstvoeding ging goed (11mnd lang!) ze is een gezond kind dat goed groeit en een lief kind dat zich prima ontwikkeld dus wat wil ik nog meer!?
Mijn partner helpt me heel veel en ik ben thuis dus we hebben veel tijd als gezin, doen veel leuke dingen met zn 3tjes en ik heb ook nog genoeg tijd voor mezelf!
Af en toe heb ik wel een momentje als ik me bijvoorbeeld niet lekker voel dat ik niet even kan gaan liggen wanneer ik dat wil of als ik even rustig wil lezen maar de kleine aan mn broeksijp hangt... Dat valt niet tegen maar dan denk ik even ok omschakelen....... Straks gaat ze slapen en heb ik tijd voor mezelf! Onze dochter is nooi een goede slaper geweest, het eerste jaar sliep ze niet door en was ze varierend van 1 tot 5 keer wakker, dat was een slopende tijd... Ook nu meld ze zich nog regelmatig een keer per nacht.... ach t went! haha!
Ik vind dat we in onze handjes mogen knijpen dat we het geluk hebben om een gezinnetje te mogen zijn want dat blijft een enorm geschenk!!!

Liefs L81
 
Nee want ik wist niet wat ik moest verwachten. De eerste 3 maanden waren zo zwaar. De BV liep niet, ik was verschrikkelijk ziek en moest geopereerd worden, Jeske huilde veel. Nu het met mijn gezondheid weer beter gaat en Jeske haar gehuil volledig is weggetrokken begint het genieten pas. Ik geniet op het moment zo intens. Dat had ik van tevoren nooit kunnen bevatten, dat het zo mooi zou zijn.
 
ik had niet verwacht dat ik zo'n emokip zou zijnals hij valt dan kan ik ook wel huilen en als ik savonds aan zijn bed sta te kijken kan ik wel jankenvan geluk natuurlijk!!!dat dat mooie wondertje van ons is!!!ik kan het soms nog niet geloven!!!hij is zo mooi en makelijk,dat we echt niks te klagen hebben!!!had het me minder druk soms voorgesteld maar hij is mijn allessie die ik nooit maar dan ook nooit meer zou kunnen missen!!!


groetjes nienke...


alleen het uitslapen mis ik HEEL ergmaar hij gaat nog echt niet logeren!!!!
 
Wat mij echt ontzettend is tegengevallen is het ontzwangeren. Pfffffff, die eerste zes maanden, dat ging nog wel, maar net als alles een beetje loopt, kwa huishouden, werk, kledingmaat enzo, komen de horrormonen (gepikt van Debby, maar vond 'm zo toepasselijk) en die slaan nog even goed hun slag.
Afschuwelijk, dat je jankend op de trap zit omdat de vlekken niet uit de slabbertjes zijn gegaan en vervolgens nog harder gaat huilen omdat je ergens in je achterhoofd ook wel weet 'deze zeur, dat ben ik niet'.

Het moeder-zijn zelf vind ik nog leuker dan ik dacht, dat is echt geweldig. Al die afschuwelijke clichés over dat het je leven meer diepgang geeft, ze kloppen allemaal!

KT
 
Iedereen vertelde me vooraf dat het heel zwaar zou zijn en dat je al je tijd in je kind steekt. Nooit meer iets samen doen en altijd maar heen en weer vliegen. Een vriendin zei zelfs dat ze achteraf gezien liever geen kinderen gewild had omdat het zo'n gedoe was/is.  Haar meiden zijn nu 9 en 8 en het zijn echt supermeiden. Mijn vriendin heeft gewoon een beetje een aparte persoonlijkheid want ze zou ze absoluut niet willen wissen.

Mijn zwangerschap was ontzttend zwaar a.g.v. mijn bekkeninstabiliteit (die ik overigens nog steeds heb) en de bevalling duurde 47 uur. Niet echt een pretje. Daarentegen is Dean een super makkelijk ventje in alles. Hij  sliep met 5 weken door  en slaapt nog steeds goed. Wij kunnen zelfs altijd uitslapen. Hij past zich makkelijk aan. Wij hebben  natuurlijk wel rekening gehouden met de komst van een baby in alles, maar hij gaat gewoon overal mee naar toe en we hoeven eigenlijk niets te laten.

Al met al is het hebben van een kind  me alles meegevallen.

groetjes,
Nelly.
 
hoi,

Over de bevalling zullen we het maar niet hebben, maar het moederschap is precies wat ik ervan verwacht had, behalve misschien dat het me heel erg meegevallen is.
Ik vond de eerste maanden niet zo heftig als ik veel gelezen heb, Bv ging prima, de nachten waren kort maar niet vreselijk belastend omdat ik niet full-time hoefde te werken.
Ons dochtertje is bijna altijd vrolijk en mijn man en ik hebben genoeg aandacht voor elkaar,
Mijn lichaam is bijna weer zoals voor de zwangerschap (oke, ik heb er wel een buikje aan overgehouden)
Eigenlijk vind ik het nu, na een jaar pas lastiger worden. Jasmijn jengelt de laatste weken enorm, ze kan zich zelf niet goed vermaken, wil graag heel de dag op schoot zitten, slaapt minder, maar daar tegen over staat dat het steeds leuker wordt in de omgang. Ze brabbelt en onderzoekt alles.

groetjes Elke
 
Het is me niet meegevallen, maar ook niet tegengevallen. Had er van te voren niet echt een idee van, van wat ik kon verwachten. Toen ze net geboren was vond ik het wel erg moeilijk, maar als ik nu na bijna een jaar terug kijk, denk ik was is die tijd toch snel gegaan en ben ik al dat gehuil (ze was de eerste 2 maanden een echte huilbaby) al weer vergeten. Maar ik merk wel, dat hoe meer ze zelf kan, hoe meer ik ervan kan genieten. Moet wel zeggen dat ik het vooral 's avonds wel eens heerlijk vind dat ze op bed gaat, eindelijk tijd om lekker op de bank te hangen of achter de pc te zitten.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan