Discussie; Hoe 'straf' jij je kind??

A

Anoniem

Guest
Jaaaaaaa, een nieuwe discussie! En ik vraag me af hoe jullie er nu over denken... en voor de mama's met oudere kindjes; hoe jullie er toen over dachten? en wat daar nu van in de praktijk komt.

Ik heb wel een bepaald idee voor ogen.... maar of dát over een paar jaar ook nog zo in de praktijk zal helpen???

Vanuit principe ben ik tegen slaan, maar ik weet dat ik als kind zijnde ook een aantal tikjes heb gehad. En eerlijheids halve, mijn ouders hadden geen vat op mij... dus ja.... ik denk dat het pure frustratie was.

Nu heb ik het niet over een tik op de vingers, ik denk dat ik dat in bepaalde situaties ook zal doen, dat is niet uit te sluiten... en vóór ik zelf op "mijn vingers getikt word"  laat ik het even toelichten..... Als mijn kind bijvoorbeeld naar een knoerthete verwarming/oven kruipt/loopt en zich daaraan wil optrekken oid, dan denk ik dat ik dat ook zou doen... maar niet om te straffen maar om te voorkomen dat die tengeltjes verbrand zouden worden..Ik denk dat dat ook een instinct-reactie is.

Maar als ze iets flikt wat niet mag, ga ik andere manieren zoeken om dit te bestraffen. Time-out, dingen ontzeggen (van latere zorg) enz...
Hoe denken jullie erover???

Groetjes Debby
 
Hoi Debby,

Leuk discussiepunt!!

Sophie is bijna 3 dus een al wat "ouder" kind.
Ik ben erg tegen slaan. Ik vind slaan inderdaad een uiting van onmacht al zal ik niet ontkennen dat mijn handen ook wel eens jeuken. Gelukkig ben ik dan meestal in de positie om even weg te lopen of om de kinderen even aan mijn man over te laten.

Als Sophie iets doet wat niet mag, pak ik haar meestal bij haar bovenarm en zeg duidelijk tegen haar dat iets niet mag en waarom.  Als ze het toch nog een keer doet, waarschuw ik haar nog een keer  en ik zeg dat als ze het nog een keer doet, ze dan op de gang moet staan. Ik waarschuw haar dus twee keer en dan zet ik haar meteen op de gang voor een paar minuutjes. Sophie vindt het verschrikkelijk op de gang dus voor haar werkt deze aanpak. Ik moet zeggen dat Sophie  eigenlijk wel een makkelijk kind is. Ik hoef haar bijna nooit op de gang te zetten.
Ik hoef meestal maar 1 keer mijn stem te verheffen en ze begint al te huilen. Ze vi ndt het vreselijk als iemand boos op haar is (ze is een beetje een watje).

Ik vrees dat deze aanpak bij Floris niet gaat werken.  Floris is een totaal ander kind dan Sophie  dus daar moeten we op den duur wat anders voor verzinnen.

Groetjes Femke

 
Een goeie Deb!

Mijn oudste is nu ruim 4,5 en kan het bloed van onder mijn nagels halen!
Ik ben altijd tegen slaan geweest en ben dat nog steeds. Maar ik weet nu wel dat ik toch soms uitschiet en haar dan een tik voor de billen geef.
Nadien voel  ik me hier erg rot  en schuldig over, dus ik probeer het te voorkomen.
Ik denk ook dat slaan een teken van onmacht is. En ook ik heb vroeger  vaak zat een tets  gehad en ik weet dat ik er niet slechter van ben geworden, maar ik vind het niet het goede voorbeeld.
Ook een  corrigerende tik vind ik een moeilijk punt. Bij het vb van de kachel, kan ik me heel goed voorstellen dat je een tik geeft, maar ik vind de scheidslijn  zo dun.
Wanneer is het een tik en wanneer wordt het slaan? Dus ook dit probeer ik niet te doen.

Met de oudste volg ik een beetje de technieken van Nanny Frost.  Zij heeft echt wel goede standpunten, vind ik.
Dus eerst waarschuwen en dan op de trap.
Ook werk ik met een sticker-systeem; luistert ze goed, dan een sticker, luistert ze slecht, dan een sticker eraf. Bij 10 stickers mag ze een kadootje uitzoeken.

De jongste is een heel ander kind dan de oudste en ik denk dat zij het me nog moeilijker zal  gaan maken.
Ze is nog niet zo mobiel, maar als ze iets pakt wat niet mag, probeer ik haar met mijn stem duidelijk te maken dat het niet mag.
Maar ja, schrikken doet ze niet, ze gaat gewoon zitten lachen of wordt heel boos, dus wat dat gaat worden...
Sil  
 
hoi hoi

eerlijk gezegd zou ik het nog niet weten. linsey luisterd wel naar ons maar over de "uitvoering"zullen we het maar niet hebben ze is zo eigenwijs.
laatst was ze bij onze kleinste hond de haren er aan het uittrekken madam al 3 x gewaarschuwd ( domme hond blijft bij haar liggen) maar ze keek ons wel aan en ging naar een minuut weer vrolijk verder. heb ik haar daarna een tikje op de vingers gegeven lacht ze me uit nou probeer maar eens serieus te blijven. ik heb haar opgepakt van mij weg gehouden moest zo hard lachen en haar maar ergens anders neer gelegd.
dus ja hoe wij het gaan doen we zullen zien.
ik ben absoluut niet voor slaan en mijn man ook niet, maar een tikje op de vingers vind ik wel kunnen. en verder het zal wel "straffen" worden door op de trap gaan zitten, want als ze zo doorgaat word het een eigenwijze tante

groetjes danielle
 
Ja dit is een leuke Debby,

Ik heb natuurlijk met Jeske weinig ervaring omdat ik denk dat ze veel gewoon nog niet begrijpt. Als ik boos kijk, kan ik zien dat ze niet goed weet wat ze daarmee moet. Vaak begint ze zelf te lachen. Soms, ( als ze bijvoorbeeld de plant wil pakken ) zeg ik ehehehe en dat lijkt ze enigszinds te snappen maar het echte opvoeden komt denk ik nog. Nu haal ik haar vaak fysiek uit de situatie en leid haar af met iets anders.

Verder sta ik voor de klas. Ik heb groep 6, 7 en 8 dus wat oudere kids. Eigenlijk gaat veel op gevoel. Ik ben ervan overtuigt dat je, als je ergens echt boos over bent, je dat gerust mag laten zien.    Ben trouwens  niet voor slaan en hard schreeuwen maar ik kan me voorstellen dat kinderen je soms ver kunnen krijgen. Ik werk wel met wat basisafspraken met de kinderen maar verder weten ze dondersgoed wat wel en niet kan. Dat is natuurlijk ook omdat ze wat ouder zijn.  Ik waarschuw maar een keer en als de overtreding te ernstig is waarschuw ik helemaal niet. De straf verschilt soms maar heeft altijd een relatie met wat er fout gegaan is. Bijvoorbeeld bij slaan van andere kinderen, excuses aanbieden en verzorgen van het betreffende kind. Bij klieren tijdens werktijd, op een ander moment werk afmaken. Eigenlijk laat ik ze ook vaak zelf een consecquentie bedenken en meestal komen ze met een passende straf.  Waar het op neerkomt is dat ik denk dat je heel consequent moet zijn en niet teveel moet waarschuwen. En ook al bij kleine dingetjes ingrijpen zoals met een potloodje op de tafel krassen of door de gang rennen.

Overigens denk ik dat belonen en positief zijn ook goed werkt. En luisteren.  Ik merk dat als kinderen in mijn klas zich onbegrepen voelen iets onrechtvaardig vinden ze de kont in de krib gooien. Dat hoort trouwens volgens mij ook een beetje bij de leeftijd.  Ik ben heel streng maar tegelijkertijd probeer ik ook  naar ze te  luisteren. Soms een lastige combi maar voor mij werkt het wel heel goed. Ik kan met ze lezen en schrijven.    
 
Hoi,

Pfff moeilijke hoor, ik weet nog niet precies hoe we dat met Heather aan gaan pakken. Ik hoop dat we vooral met belonen haar de goede richting in kunnen sturen, maar wat in haar hoofd zit, zit niet in d'r kont.

Ik merk wel dat ik vrij duidelijk ben. Er mogen een aantal dingen niet en die mogen niet. Punt. Dat ze de cd's uit de kast haalt kan me niet zoveel schelen, maar van het eten van de hond blijft ze af. Als ze het na een paar keer nog bljft proberen dan gaat ze maar ergens anders spelen. En dan kan ze nog zo lief lachen of schattig kijken, dat helpt op zo'n moment niet. Ben zelf ook opgevoed met duidelijke grenzen en heb dat zelf als erg prettig ervaren.

Slaan wil ik later liever niet, ook omdat ik denk dat je dat meer uit onmacht doet dan om het kind te straffen. Ik denk dat we hier ook op de trap gaan zetten als ze stout is  en vooral goed gedrag belonen.

Groetjes, KT

Pfffff, nadenkertje hoor Debby, maar wel een leuke!
 
Inderdaad wel een moeilijke, maar ook een leuke.
Uhm, tja, ik weet het eigenlijk nog niet.
Ik kan nu wel van alles neerzetten maar weet jij veel wat die kleine donderstraal allemaal in zijn hoofd gaat halen.
Ik ben ook geen voorstander van slaan.
Ik werd altijd op de gang gezet, dat vind ik wel een goede.

Dat stickersysteem van Sil27 spreekt me ook wel aan.
Maar ik denk vooral ook dat het per kind verschillend is.
Bij de een werkt iets beter dan bij de ander.

En consequent zijn, dat moet ik denk ik nog wel oefenen hoor.
Mijn man is daar veel beter in als ik.
 
hallo,

mijn ouste is nu bijna 5, en ik heb ook altijd gezegd, dat ik haar nooit een tik zal geven, maar af en toe................lukt het tot 10 tellen niet helemaal en krijgt ze toch een tik voor haar billen, waar ik me dan achteraf weer heel schuldig over voel, maar gelukkig gebeurt dit heel zelden, want ik kan me de laatste keer niet eens herinneren, maar ik werk met haar ook met zo'n systeem, net zoals sil met de stickers, heb ik een knikkerpot, als je lief is geweest en goed heeft geluistert, mag ze er een bij in doen en als het niet is gelukt moet er een uit, zogauw hij vol is mag ze iets uitkiezen, het werkt bij haar echt ideaal!! ja, en bij dinand blijf ik gewoon zoveel mogelijk consequent, wat die is veel eigenwijzer als z'n zuster, en als ik hem een paar jeer ergens heb weggehaald en ik heb er genoeg van, gaat ie de box in, meestal blijft erna er wel bij weg,

groetjes susanne
 
Terug
Bovenaan