DISCUSSIE: Kindjes van thuisblijfmama's worden "moederskindjes"

Ik sluit me helemaal aan bij wat L81 zegt
En ik ben ook van mening dat hoe je je opstelt dat dat ook wel mee werkt...
Als jij je helemaal afzijdig houdt en amper met je kind bemoeit, tja hoe moet je dan een band opbouwen heh...

xxx
 
Maar er is toch niks mis met een mama's kindje?
Zolang je maar in de gaten houdt dat het niet te erg wordt. Chloë hangt nu ook heel erg aan mij. Als ze bij papa is, gaat het prima, maar zodra mama in beeld is gaat ze huilen en wil bij mij zijn. Ik geef daar  meestal gewoon aan toe hoor, ga haar dan niet laten huilen.
Niet altijd leuk voor papa, maar zijn tijd komt nog wel.
De oudste hing ook heel erg aan mij, maar nu met 4 jaar is het een echt papa's kindje.
Ik denk ook niet dat het met werkende of thuisblijvende moeders te maken heeft, maar meer hoe je je tijd met je kind besteedt.
Sil
 
Ben het er ook niet mee eens. Ik denk dat die hechting ten eerste heel goed is voor een kind en heb veel respect voor thuisblijfmamma's. Daarnaast ligt het vooral aan hoe makkelijk de mamma de zorg kan overdragen en loslaten. Dat heeft volgens mij  niet zozeer te maken met of je nu wel of niet thuis blijft. En als dat dan al zo is denk ik dat de mamma daar vooral zelf veel last van heeft en niet het kindje.
 
hey

Nou Sil, d'r is ook niks mis met moederskindjes! Ze zijn hartstikke lief en ik kan het weten!
Maar soms is het wel vermoeiend; wil je net even iets doen ofzo en dan voelt het wel eens alsof ik geclaimed word. Maar da's dus vooral als ook m'n man er gewoon bij is en Lara echt alleen maar bij mij wil zijn.
Ook voor familie (oma's vooral) is het niet altijd lleuk. Komend weekend gaan we weer naar m'n schoonfamilie (D'land) en zij verwachten toch wel een beetje dat Lara het leuk vind om bij iedereen op schoot te komen. En ik weet nu al dat ze dat gewoon NIET leuk gaat vinden en dat het dus ook niet veel zal gebeuren. Mijn eigen familie heeft daar minder moeite mee, dus dan voel ik me ook minder bezwaard als ze aan mij plakt. Maar ik weet voor mezelf (ook besproken met m'n man) dat het niet aan mijn manier van doen ligt en dus ga ik me tegenover de schoonfamilie ook niet verontschuldigen en zeker Lara niet dwingen om bij anderen in de armen te gaan. Daarvoor is mijn moederskindje me te lief!
 
Ik ben het ook oneens met deze stelling.

Mijn kinderen hebben allemaal wel een periode gehad dat ze moederskindjes waren, maar dat ging vanzelf weer over. Ik denk niet dat dat met wel of niet thuisblijfmoeder zijn te maken heeft.  
Ik ken n.l. ook werkende moeders die het kind erg naar zich toe trekken en thuisblijfmoeders die dat niet doen. En dat zelfde geld ook voor vaders, de één heeft een werkende vrouw maar bemoeit zich amper met het kind en de ander waarvan de vrouw thuis is deelt veel opvoed taken. Ik bevind mij gelukkig in die laatste situatie.

groetjes Bianca
 
Hoi,

Wij werken alle twee, ik 3 dagen, vriend 4 dagen en Heather gaat 2 dagen naar de creche.

Nu even mijn mening, ik denk niet dat het kweken van een moederskindje iets te maken heeft met een thuisblijfmama.  Als je moederskindjes al kweekt dan denk ik dat je dat doet door een afhankelijkheid te creeeren van één ouder. Als er een soort van verdeling in de zorg is en papa ook pleisters plakt, dan loopt het volgens mij wel los.

Groetjes, KT
 
hoi

ik ben het ONEENS hier is het als ik thuis ben mama mama mama en zodra papa voor het raam staat is mama helemaal taboe. vind het erg fijn dat mijn meisjes   zo naar papa toe trekken en ze spelen heeeel veel samen en alleen overdags maar savonds geven we persoonlijke aandacht dmv knuffelen samen in bad enz

ik heb sinds kort een nieuwe baan en moet zeggen om het moment dat ik dan thuis ben geniet ik veeeel meer van de meisjes als voorheen.
misschien stom maar ik ben blij dat ik zo 2 middagen in de week kan werken.

groetjes..
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan