Moeilijk zeg.
Een miskraam is heel verdrietig, maar bij 6 weken, minder pijnlijk dan bij 13 weken. Bij een vroeggeboorte heb je je kindje vaak al voelen bewegen, en was het kindje al heel tastbaar. Bij een grens van 24 weken heb je vaak het idee, mijn kindje had kunnen overleven, dus die pijn zal nog groter zijn. Een kindje verliezen tijdens de geboorte geeft enorm veel verdriet, omdat je juist verwachtte op de roze wolk te komen.
Een kindje verliezen na de geboorte waarbij je al gelachen hebt met je kind, een kindje waarvan je al een karaktertje hebt gezien, een kindje wat al veel meer deel uitmaakte van je leven is echt vreselijk.
Maar in alle gevallen kan het verdriet nog lang aanwezig zijn en misschien wel nooit verdwijnen.
Mijn eerste miskraam gaf een enorm verdriet, maar dat verdriet is weg. Mijn tweede miskraam gaf al een stuk minder verdriet. Mijn laatste miskraam, ach ik zie het maar als een verlate menstruatie. Maar ik heb wel twee gezonde kinderen en dat maakt een heel groot verschil.
Maar wat de statistieken ook zeggen, en wat andere mensen ook voelen, ieder mens is verschillend en een ieder heeft recht op zijn/haar verdriet enniemand mag bepalen dat het verdriet van een ander erger of minder erg is.
