A
Anoniem
Guest
Hallo meiden,
Ik ben normaal niet zo van het uiten van mijn dingen, maar naar een nacht niet slapen, wil ik toch echt mijn ei even kwijt. En waar kan dat beter als hier, waar ze me gevoel misschien begrijpen.
Ik ben namelijk bij mijn eerste ingeleid, naardat ik zwangerschapsvergiftiging had. Wat uiteindelijk een keizersnee is geworden. Dat is natuurlijk niet echt leuk. En die angst zit er nu toch nog in.
Ben nu 24 weken en 3 dagen zwanger en vanaf zaterdag voel ik me dan ook niet zo lekker. Ik begon sterretjes te zien, had hoofdpijn, beetje last van mijn maag(dacht ik) en was echt brak. En dat is eigenlijk niets voor mij. Ben altijd een bezig bijtje, maar zaterdag en zondag kon ik echt niet op of om. Vrienden van mij adviseerde mij om een bloeddrukmeter te kopen. Want ik werd toch wel onzeker.. Ik heb dat gister toch gedaan en toen ik mijn bloeddruk meten, schrok ik echt. Ik had een veel te hoge bloeddruk!!! Ik heb toch voor de zekerheid mijn gyn gebeld en moest gisteravond toch even in het ziekenhuis laten nakijken. Ik bleek daar een bloeddruk te hebben van 90/140. Dus ik heb een veels te hoge onderdruk, dat weer kan leiden tot een zwangerschapsvergiftiging. E dat is met 24 weken, behoorlijk riskant voor mij, maar ook voor de baby. Mijn urine was gelukkig goed, anders had ik in het ziekenhuis moeten blijven. Maar ik moet vanmiddag terug om weer mijn bloeddruk te meten en ik krijg een groeiecho..
Toen ze gister mijn bloeddruk meten en zeiden dat het veel te hoog was en de kans aanwezig was dat ik waarschijnlijk moest blijven, wist ik niet waar ik het moest zoeken. Ik heb een kleine man thuis liggen, bij de oppas. Ik kan niet in het ziekenhuis blijven, want ik moest bij hem zijn.. En die angst heb ik nu nog.. Wat doen ze straks met me, als mijn bloeddruk blijft stijgen??? Tuurlijk moet ik aan mezelf denken, want ik begrijp heel goed, dat ik gevaar kan lopen, maar we hebben een eigen zaak en mijn man werkt veel. Hij kan dan net voor de kleine zorgen. En ook al zou hij of mijn moeder dat wel kunen, ik kan echt niet zonde mijn kleine ventje. Dat waren de enige gedachten, die ik gister had en zo denk ik er nog steeds over..
Nou hoop ik natuurlijk dat mijn bloeddruk weer gaat dalen, en dat het dus geen ontwikkeling van zwangerschapsvergiftiging is. Want ze hebben me gister wel gezegd, dat het eigenlijk niet zo vaak voor komt, dat je eerst een laten zwangerschapsvergiftiging heb ( met 38 weken) en nu dan zo vroeg.
Dus ik ga van het positieve uit, maar ik moet ook eerlijk zijn en dat ik niet bekend ben met een hoge bloeddruk. Ik heb altijd een prachtige bloeddruk, van 70/120.
Maar ik heb de angst er goed inzitten.....
Het is een heel verhaal geworden, en ik moet eerlijk zeggen, dat ik me nog rot voel.
Maar ben mijn verhaal wel even kwijt.
Groetjes
Ik ben normaal niet zo van het uiten van mijn dingen, maar naar een nacht niet slapen, wil ik toch echt mijn ei even kwijt. En waar kan dat beter als hier, waar ze me gevoel misschien begrijpen.
Ik ben namelijk bij mijn eerste ingeleid, naardat ik zwangerschapsvergiftiging had. Wat uiteindelijk een keizersnee is geworden. Dat is natuurlijk niet echt leuk. En die angst zit er nu toch nog in.
Ben nu 24 weken en 3 dagen zwanger en vanaf zaterdag voel ik me dan ook niet zo lekker. Ik begon sterretjes te zien, had hoofdpijn, beetje last van mijn maag(dacht ik) en was echt brak. En dat is eigenlijk niets voor mij. Ben altijd een bezig bijtje, maar zaterdag en zondag kon ik echt niet op of om. Vrienden van mij adviseerde mij om een bloeddrukmeter te kopen. Want ik werd toch wel onzeker.. Ik heb dat gister toch gedaan en toen ik mijn bloeddruk meten, schrok ik echt. Ik had een veel te hoge bloeddruk!!! Ik heb toch voor de zekerheid mijn gyn gebeld en moest gisteravond toch even in het ziekenhuis laten nakijken. Ik bleek daar een bloeddruk te hebben van 90/140. Dus ik heb een veels te hoge onderdruk, dat weer kan leiden tot een zwangerschapsvergiftiging. E dat is met 24 weken, behoorlijk riskant voor mij, maar ook voor de baby. Mijn urine was gelukkig goed, anders had ik in het ziekenhuis moeten blijven. Maar ik moet vanmiddag terug om weer mijn bloeddruk te meten en ik krijg een groeiecho..
Toen ze gister mijn bloeddruk meten en zeiden dat het veel te hoog was en de kans aanwezig was dat ik waarschijnlijk moest blijven, wist ik niet waar ik het moest zoeken. Ik heb een kleine man thuis liggen, bij de oppas. Ik kan niet in het ziekenhuis blijven, want ik moest bij hem zijn.. En die angst heb ik nu nog.. Wat doen ze straks met me, als mijn bloeddruk blijft stijgen??? Tuurlijk moet ik aan mezelf denken, want ik begrijp heel goed, dat ik gevaar kan lopen, maar we hebben een eigen zaak en mijn man werkt veel. Hij kan dan net voor de kleine zorgen. En ook al zou hij of mijn moeder dat wel kunen, ik kan echt niet zonde mijn kleine ventje. Dat waren de enige gedachten, die ik gister had en zo denk ik er nog steeds over..
Nou hoop ik natuurlijk dat mijn bloeddruk weer gaat dalen, en dat het dus geen ontwikkeling van zwangerschapsvergiftiging is. Want ze hebben me gister wel gezegd, dat het eigenlijk niet zo vaak voor komt, dat je eerst een laten zwangerschapsvergiftiging heb ( met 38 weken) en nu dan zo vroeg.
Dus ik ga van het positieve uit, maar ik moet ook eerlijk zijn en dat ik niet bekend ben met een hoge bloeddruk. Ik heb altijd een prachtige bloeddruk, van 70/120.
Maar ik heb de angst er goed inzitten.....
Het is een heel verhaal geworden, en ik moet eerlijk zeggen, dat ik me nog rot voel.
Maar ben mijn verhaal wel even kwijt.
Groetjes