dit is echt even slikken

hoi suno,

ik begrijp het.
Wat ontzettend vervelend dat je bloeddruk weer iets omhoog is gegaan.
Ik las dat je maandag terug   moest komen?
Kan je dan niet vragen of ze je urine willen testen? en hoe zij dat bezien ten opzichte van je bloeddruk of wat bij hun de reden is van wel of niet doen?

Ik begrijp dat je heel graag bij je kleine mannetje wil zijn, ik zou zelf helemaal radeloos zijn als ik 'gedwongen' niet bij hem kon zijn.
Ik hoop dat alles goed komt! Zeker ook met je kleintje in je buik.

Hou je ons op de hoogte?
Veel sterkte met alles,
liefs marina
 
heyhey

zag nu pas je topic!

jeetje zeg, wat een gedoe.
wil je even heel veel sterkte wensen maandag.
hopelijk is het geen zwangerschapvergifting ( of als dat niet het geval is, dat je het niet later krijgt)
en ik hoop voor jullie dat je bloeddruk snl weer naar beneden gaat.

nou meid, doe rustig aan en ik lees het wel weer verder.

liefs ,do



 
Ik zit me eigen net te bedenken ik heb ook last gehad van vreselijke hoofdpijn tijdens mijn zwangerschappen en ik zag ook sterretjes of niks meer. Mijn huisarts vertelde toen dat ik last had van migraine terwijl ik er anders nooit last van had. Maar of mijn bloeddruk toen hoog was weet ik niet meer. Maar ik vond het tijdens de zwangerschap van shanice ook wel moeilijk om in het ziekenhuis te liggen zeker toen ik zo ziek was ik had flinke koorts. En ja na de keizersnee van shanice wou ik ook zo snel mogelijk naar huis naar mijn twee mannen. Maar je moet ziezo aan jezelf en de baby denken. Milton belde mij altijd voor hij naar bed ging en dat hij opstond lief he.Vraag dat eens na over de migraine of dat je daar ook een te hoge bloeddruk bij kan hebben. Het schoot mij net te binnen.

groetjes lisette
 
Hey meiden,

Mijn gyn belde mijn gister en hij wil toch dat ik vrijdag mijn bloeddruk kom meten, want hij vond maandag iets te lang en mocht de bloeddruk dan zijn gezakt, zou ik met een beter gevoel het weekend ingaan. Mocht het zijn verhoogd of het zelfde zijn, konden we dan weer overleggen..

Lis. Het is geen migraine en ik weet niet of ik daar blij om moet zijn of niet. Want ik begrijp dat je daar ook echt beroerd van kan voelen. Dat moet echt heftig zijn begreep ik. Nee, dat is het gelukkig ook niet. Wel vervelend dat jij dat wel had..

Ik moet eerlijk zeggen, dat ik me verder wel oke voel hoor en nog steeds lekker geniet van mijn kleine hummel in mijn buik. Ik begin me ook wel te realiseren, dat als er echt iets is, ik echt aan mezelf en mijn baby moet denken. Want met Noah komt het vast goed. Maar ik moet er niet aan denken dat ik hem moet achter laten. Maar tot nu toe, zit dat er nog niet in. Dus daar hoef ik me nog niet druk over te maken.

Bedankt voor het meedenken.

Groetjes
 
Hoi hoi,
Ik he geen ervaringmet een te hoge bloeddruk, heb dat zelf nooit gehad, ook nit op 't einde van mijn zwangerschappen, dus kan je er geen advies over geven.

Wat ik je wel wil zeggen is dat je je geen zorgen moet maken over je mannetje als jij evt. moet worden opgenomen...Het regelt zichzelf wel, tuurlijk wordt het aanpassen daar je man een eigen zaak heeft, maar ik geloof heilig dat iedereen om je heen je wil helpen met oppassen.
Ik heb 2 jaar terug een week in het ziekenhuis gelegen, toen hadden we 2 kinderen.De oudste zat al op school.
Op een maandagmidag, toen ik voor de 1000e keer mijn huisarts belde en in tranen uitbarstte (was 18 kilo verloren in 6 weken, kon niks meer eten, ging 18 keer per 24 uur-keurig bijgehouden- naar de wc en had dan alleen maar krampen) werd ik eindelijk serieus genomen en moest ik meteen mijn man bellen op zijn werk, oppas regelen voor de kids en binnen een uur in het ziekenhuis zijn....Vraag niet hoe, maar het is me gelukt, en dat terwijl ik dubbel lag van de pijn op de grond.
Moet wel zeggen dat mijn man geen eigen zaak heeft, heeft dus gewoon gezegd; dag allemaal, ik ben weg, en is 3 weken niet gaan werken.Maar ik wil je hiermee vertellen dat jij je niet zorgen moet maken over de opvang van je kind.En weet je, tuurlijk gaat hij dan vragen (mocht je toch in de komende periode worden opgenomen) waar je bent, (mijn kids kwamen elke dag langs in 't ziekenhuis, om op mijn bed te springen) maar hoe hard het ook klinkt...hij is nog jong, hij zal zich er over een tijdje niks meer van herinneren...Mijn jongste weet 't ook al praktisch niet meer.

Dus, niet aan de praktische problemen denken die er evt. zouden kunnen komen, denk vooral aan jezelf en aan je kleintje in je buik, je oudste mannetje voegt zich vast wel makkelijk door alle opstakels heen de komende tijd.
Succes, en sterkte!
Groetjes Roos.
 
Heel veel sterkte!!
Denk aan jezelf en aan het kleine wondertje in je buik! Jullie zijn nu even het belangrijkste. Met je oudste komt het heus wel goed. Daar komt als het moet heus wel een oplossing voor!

Dikke kus Trudi
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan