Dit is niet goed

Hallo Meiden,

Ik zal me even voorstellen ik ben Tessa en was 5 weken zwanger van ons eerste kindje. In ronde 2 zwanger dus helemaal heppie! Vannacht werd ik wakker van flinke menstuatiekrampen en zag dat ik hevig aan het bloeden was. Vanmorgen zijn we naar de huisarts geweest en hij noemde het een beginnende miskraam. Ik moet nu wachten tot het vruchtje er vanzelf uitkomt als dit maandag nog niet zo is dan krijg ik waarschijnlijk een echo.
Gister was ik nog zo blij en kon ik me allemaal niet voorstellen en nu pats boem...in 1 keer helemaal weg die blijdschap.
Hoe zijn jullie er mee omgegaan? Ik weet eigenlijk niet wat ik wil vragen maar wil heel graag weten wat er nu gebeurd? En hoe nu verder?
Bedankt meiden!
Liefs
 
Hoi Tessa,

Heb 10 jaar geleden 2 keer een miskraam gehad. De eerste was een tweeling van 7 weken, de tweede ging ook rond de 7 weken mis. 4 jaar later heb ik nog een miskraam gehad in week 9. Het kwam toen echt in 1 keer af en ging gepaard met een soort weeen. De bloeding was ook vrij snel over toen. Bij de tweede miskraam hebben ze de baarmoeder "schoongemaakt". Ik hoop voor je dat dat niet hoeft te gebeuren, het was niet prettig. Het kan ook nog zijn dat je zwanger was van een tweeling en 1 vruchtje afgestoten is. Dat is bij de zwangerschap van mijn moeder van mij ook gebeurd. Inmiddels zijn mijn vriend en ik al een tijdje bezig zwanger te worden, maar dat lukt nog niet. Het is altijd pijnlijk en verdrietig als je een miskraam krijgt. Neem de tijd om het even te verwerken en uit te huilen. Hoop voor je dat het later wel lukt.

groetjes Supertje
 
Hoi Supertje,

Jeetje wat een pech zeg. Weet je ik sta er best wel positief in en heb nu zoiets van echt heel vervelend allemaal maar wel fijn dat het in een erg vroeg stadium was. Omdat je met de dag meer aan je kindje gehecht raakt denk ik, maar wat ik me wel af vraag "Hoe lang trek je zoiets?"

En wat je zegt mocht het een 2ling zijn en er nog 1 vruchtje in zou zitten, dan zou dat een geluk bij een ongeluk zijn..
Zou het andere kindje dan wel gezond kunnen zijn?

Ik hoop dat je heel snel zwanger raakt! Want kan me voorstellen dat de moed je wel in de schoenen zakt zo he!

Bedankt voor je berichtje!

xxx
 
Hoi Tessa,

Mijn tijd om zwanger te zijn komt nog wel hoor. Heb er wel vertrouwen in. Heb je gisteren nou nog een echo gehad of is het bloeden gestopt?

En mocht het een tweeling geweest zijn, waar er 1 van weggevallen is, dan kan het andere nog steeds gezond zijn hoor. Ik ben er zelf 1 van een tweeling. Alleen de andere helft is met de 7 weken in de zwangerschap afgestorven. Ik heb er niks aan over gehouden in ieder geval.

Veel sterkte meid,

Groetjes Supertje
 
Hoi Hoi,

Nee heb geen echo gehad. We moeten volgende week woensdag voor een echo. Ze wilde er namelijk nog even mee wachten omdat je in zo'n vroeg stadium sowieso geen hartje hoort. Dus wil ze dat volgende week doen. Dan zou ik bijna 7 weken geweest zijn.

O, is dat zo ja? Wat erg voor je ouders, maar wel heel fijn dat jij er bent!
Denk dat dat bij mij niet het geval is, aangezien ik helemaal geen zwangerschapskwaaltjes meer heb. Die zijn in de loop van het weekend ook afgenomen.

Maar heb je al wel een kindje? Of is dit jullie eerste?
Ik hoop dat het een vruchtbare periode wordt! Voor ons allebei! En natuurlijk nog veel meer dames!

Liefs
 
Hoi Tessa,

Mijn moeder heeft ook 4 keer een miskraam gehad en uiteindelijk heeft ze 7 kinderen gekregen. Gelukkig heb ik met haar er veel over kunnen praten. Mijn oma had er ook al last van, maar heeft 8 keer een miskraam gehad en toch 13 kinderen.
Er is zeker hoop voor ons hoor.

Ik heb nog geen kinderen. De eerste 2 miskramen waren van een vriendje. Daarna ben ik getrouwd geweest en daar was mijn laatste miskraam van. Daarna werd het huwelijk heel slecht en wilde ik van hem geen kinderen meer. Na de scheiding ben ik mijn huidige vriend tegengekomen en hij wil net zo graag een kind als ik. Als het aan hem ligt het liefst 6. Komen allebei uit een groot gezin.

Wel vreemd dat ze niet eerder testen doen bij je. Bij mijn 2e miskraam was het eitje wel bevrucht maar op den duur gestopt met ontwikkelen. Ik ben toen ook gecurriteerd. Dit was om ontstekingen te voorkomen hebben ze mij toen verteld. Maar ik ben geen deskundige natuurlijk.

Wel fijn dat je zo postief bent. Soms zal het je nog wel overvallen. Ik heb me altijd vast kunnen houden aan het idee dat het kindje dan toch al niet gezond zou zijn en geen kans had om te leven.

We zitten nu in het traject van hormonen slikken en spuiten. Ik hoop van harte dat het bij jou spontaan gebeurt.

Groetjes
 
Hoi Supertje!

Het zal voor jou zeker een hou vast zijn dat het bij je moeder en oma ook is gebeurd en dat zij nu kinderen hebben. Toch is het moeilijk als het langer duurt he! Ben je er veel mee bezig of kan je het op momenten naast je neer leggen?

Moeilijk hoor!!

Ja wat je zegt is vanmiddag ook wel gebeurd. Denk dat het de hormonen zijn die nog in het lichaam zitten. Tot 2 keer toe in huilen uitgebarste om zulke kleine dingen! Toch is het erg fijn om hier met meiden te praten. Je praat/schrijft het toch een beetje van je af he!

Hoe lang zijn jullie het nu aan het proberen? Met je huidige vriend?

Groetjes

 
Heey Tessa,

Wij zijn nu 1,5 jaar bezig. En vanochtend weer ongi geworden. Dus het zal nog wel wat langer gaan duren. Het is soms frustrerend, maar heb de laatste 2 maanden andere dingen aan mijn hoofd gehad, ben er nu weer wat intensiever mee bezig.

Het is zeker fijn om hier ervaringen te kunnen delen. In je directe omgeving praat je er niet zo makkelijk over en hier begrijpt iedereen wat je bedoelt.

Groetjes
 
Terug
Bovenaan