hey hannah
lief van je dat je er naar vraagt.
ik vind het ontzettend moeilijk om rust te houden. ik voel me zo ontzettend goed.
en heb geloof ik nog eens last van nesteldrang ook want wil t liefst alleen maar schoonmaken.
weet alleen dat dat geen optie is en weet me goed in te houden. en dat terwijl ik normaal gesproken zoiets heb van: tis dat ik moet stoffen, tis dat er gestreken moet worden enz. alles doe ik omdat het moet en niet omdat ik het zo leuk vind om op te ruimen. daarom moest ik vorige keer ook zo lachen dat sommige mij een poetsmiep vonden.
oke, tis hier altijd opgeruimd, en je zal nooit een stofje vinden hier, maar das niet omdat ik een poetsmiep ben, maar omdat nathalia verhoogde kans heeft op allergien (o.a. huisstofmijt)
hulp vragen..... nog iets wat ik heel moeilijk vind.
vandaag kwam mn moeder op visite.
ze bood aan om mn strijk te doen.
hoeft niet hoor, ik zet de strijkplank gewoon laag en dan kan ik zittend strijken. was mijn antwoord.
waarop haar antwoord natuurlijk weer was; eigenwijs!
ik weet dat t mn moeder ook al haar kracht kost, om te strijken ( ook fybromyalgie, net als ik) en ik wil niet dat zij pijn heeft, omdat ik niks meer mag, maar t opzich zelf wel kan doen.
voel me ook ontzettend schuldig tegenover erwin.
gisteren kwam hij pas om half 7 thuis, toen heeft hij nathalia in bad gegooid, daarna in bed gegooid, daarna gegeten, de vaatwasser ingeruimd, nathalia haar speelgoed opgeruimd en de was opgevouwen, omdat ik dat niet mocht doen van hem.
(doe ik normaal zittend op de grond, omdat ik dan de ruimte heb hahaha)
tis nu 6 uur, en hij is nog steeds aan t werk.
hij belde net: waag het niet om nathalia in bad te doen, die doe ik in bad als ik thuis ben, verwacht over een uur thuis te zijn.
voel me gewoon zo schuldig dat hij na zn werk, hier ook nog zo ontzettend veel moet doen, terwijl hij normaal hier nooit wat hoeft te doen.
hij zelf denkt daar heel anders over.
schat, tis ook mijn kind. en: eerlijk is eerlijk, ik heb jou overgehaald om nog een kindje erbij te "nemen" dus is het meer dan logisch dat ik hier alles over neem.
en: als jij straks opgenomen wordt in het ziekenhuis, zijn nathalia en ik daar ok de dupe van, dus jij houd nu gewoon alle rust, en ik doe alles wel.
ook is hij keihard:
als jij nu geen rust houd, kunnen we over 5 weken niet op vakantie. daar heb je niet alleen jezelf mee, maar ook nathalia, je ouders, mij, je broer en je zus.
en waar ik het meeste van ben geschrokken:
als jij het niet rustiger aan doet, wordt onze kleine meid gehaald, waarna ze voor een aantal weken de couffeuse in moet en we dus zonder kind naar huis moeten, en haar achter laten in het ziekenhuis.
slik! tis allemaal waar, hij heeft gelijk! daarom doe ik het ook allemaal wel rustig aan.
voel me ook schuldig tegenover nathalia.
normaal stoeide nathalia en ik heel veel, gingen we paardje rijden, op de grond zitten en de bal rollen, koppeltje duikelen enz. dat kan ik gewoon allemaal niet meer. maar goed, des te meer wordt er nu geknutselt en gekleid want daar hoef ik alleen maar voor aan de grote tafel te zitten.
ook mag ik niet meer met haar buiten spelen. alleen maar voor de deur en dan nog t liefst dat ik ga zitten, en nathalia alleen gaat spelen.
ze zit 4 dagdelen op school. ik mis haar! als ze thuis is, wil ik met haar spelen, gek doen, een super mama zijn zeg maar.
voel me nu echt zo'n saaie muts die zich meer invaliden voelt dan zwanger op dit moment.
ben erwin wel al alles aan het leren in het huishouden.
hoe hij de badkamer moet soppen, welke schoonmaak middelen hij moet gebruiken, waar alles ligt (hij weet niet eens waar de schone lakens liggen hahaha), hoe hij moet strijken, hoe de wasmachine/droger werken enz.
mocht ik opeens opgenomen worden in het ziekenhuis, kan hij niks aan me vragen en zal hij dus alles moeten weten.
hahaha heb ik mn vent te veel verwend??/ dat hij niks kan
of ik me zorgen maak??
natuurlijk maak ik me zorgen, maar toch zegt mn moeder gevoel dat het allemaal goed komt met mn kleine meid.
hoop idd dat ze een groeispurt gaat maken, ook al is het maar een centimeter. dan weten we dat het de goede kant op gaat.
8 april moeten we naar t ziekenhuis in verweggiestan.
erwin heeft vrij moeten nemen, aangezien het voor mij geen optie is om bijna 3 kwartier in de bus te moeten zitten.
ze gaan een dopple echo maken ( heet tegenwoordig flo echo) en een groeiecho en aan de hand van die metingen, wordt verder besloten, wat er gaat gebeuren.
we wachten het dus maar af tot 8 april en daarna horen we het wel weer.
erwin gaat straks mijn knutsel spullen naar beneden halen, als hij thuis is.
kan ik morgen middag als nathalia op school zit, mn foto boek afmaken, borduren en weet ik t wat allemaal. zo moet ik toch wel die 9 weken doorkomen??? pfffff hahahahaha.
nou ja, hoe dan ook... t komt goed.
ik ga er maar eens een eind aan breien. sorry
ben gewoon een kwebbeltante hahahaha.
nogmaals bedankt dat je naar me vroeg. erg lief van je!
liefs, do
