Dochter 8 in puberteit, ingrijpen?

<p>Hallo, ik heb een hele lieve, leuke dochter van 8 jaar oud. Toen ze zes was, kreeg ze puistjes.  Wij met een verwijzing naar de dermatoloog gegaan, ze kreeg een zalfje en een verwijzing naar de kinderarts omdat dit erg vroeg was. De kinderarts onderzocht de pubertas preacox (vervroegde puberteit) had, door lichamelijk onderzoek, bepaling skeleetleeftijd (röntgenfoto hand) en hormoonspiegels (bloedafname). Op dit moment was daarvan nog geen sprake. Ze had alleen teveel hormonen die zorgen voor verhoogde talgproductie (acne) en zweetlucht. Nu echter is ze bijna 8,5 en heeft ze echt donkere lange pubusbeharing en beginnende borstjes. Ik gebeld naar poli kindergeneeskunde, dokter op vakantie, ze zullen terugbellen met een vervolgafspraak of een nieuwe verwijzing willen en dan een afspraak inplannen. Vanaf 8 jaar mag je borstjes krijgen, voor 8 jaar is het pubertas preacox en wordt vaak te puberteit uitgesteld door hormooninjecties. Gemiddeld zijn meisjes 1,5 na begin borstontwikkeling voor het eerst ongesteld. Dat zou betekenen dat ze waarschijnlijk 9,5 jaar is en dan in groep 5 hoort te zitten (ze is een erg vroege en zit een klas hoger) maar misschien ook wel 10 is. Zouden jullie ingrijpen en de puberteit nog 1,5 jaar uitstellen om haar nog de kans te geven nog even een meisje/een kind te zijn en zich in hetzelfde tempo als haar leeftijdsgenootjes te ontwikkelen? Bijgevolg als je vroeg ongesteld wordt is dat je ook bijna niet mee groeit in de lengte en je hersenen zich ook als puber gaan ontwikkelen, dus ook emotioneel kom je vroeg in de puberteit. Ze zal dan ook niet lang worden, ze is nu 1.44m, dus misschien dan 1.50m en dan nog +/- 5 cm = +/- 1.55m (-1.60m).</p><p>Of zeg je, laat de natuur de natuur en leer haar omgaan met vroege puberteit en bereid jezelf daar ook op voor? Dan is er niets aan de hand. </p><p>Ik hoor dat erg aan het uitstellen van de puberteit geen gevolgen zal hebben voor haar latere vruchtbaarheid, behalve dan dat ze niet al vruchtbaar is op 9 jaar. Maar dat de maandelijkse injecties wel pijnlijk zullen zijn omdat de vloeistof erg dik is.Maar ja het blijven wel hormonenen hè?</p><p>Aan de andere kant denk ik ja, maar als ik niets doe, krijg ze ook last van hormonen. Een suikerpatient die te weinig insuline aanmaakt, krijgt dit ook toegediend. </p><p>Benieuwd naar jullie reacties!</p><p> </p><p> </p>
 
Ik vind dit best wel moeilijk idd 
Ik kan wel zeggen mijn dochter was 12 toen ze haar menstruatie kreeg en is ook maar klein net 1.50 en ze is idd sinds haar menstruatie niet echt meer gegroeid.dus dat klopt wel dat ze niet meer veel groeien dat zei de ggd arts ook tegen ons.
 
 
Bedankt voor je reactie, ik ben wel 1.69m was op 11e voor het eerst ongesteld (laatste maand groep 8), dit vind ik prima. Maar ik kreeg echt pas beharing, borstvoeding en puistjes in groep 7. Bij mijn dochter is dit 2 jaar eerder. Dit is juist de 1,5/2 jaar die ik zou willen rekken, tot half/eind groep 8 ofzo. Met 11 jaar ongesteld, borstontwikkeling en schaam en okselhaar zou ik prima vinden.
 
Ik was zelf ook 10 met eerste ongesteldheid en had toen zeker al een B-cup. Ik was echt niet de enige in de klas, en ben er niet anders om geplaagd dan de klasgenootjes die met 12 borsten kregen.
Ik zou kiezen voor het natuurlijke beloop, en inzetten op haar alvast uitleg geven over wat er in de puberteit gebeurd. Pijnlijke prikken en een medische behandeling die leeftijdsgenoten niet krijgen kunnen juist ook zorgen voor het gevoel er niet bij te horen.
Succes met de keuze!
 
Ik ben zelf Chinees werd op mij 9 10 de jaar ongesteld ook birsten en ben 1,56 cm lang
Niets gemerkt vroeger was wel vervelend da tik op de basisschool ongesteld werd en mij slecht in begeleid werd door de leerkracht jaar daarna andere leerkracht die hielp mij enorm ik heb verder geen laat van gehad b
 
Ben op mijn 12e ongesteld geworden en ondertussen 1,86 lang, dus hoeft zeker niet altijd iets te zeggen over lengte ?

Verder zou ik voor de natuurlijke weg gaan en geen hormonen in laten spuiten, maar ik snap dat het een lastig dilemma is!
Wellicht interessant om te onderzoeken of er andere opties zijn om de hormonen te reguleren en de puberteit uit te stellen door bijvoorbeeld voeding/homeopathie?
 
Ik zou wel de hormonen doen denk ik :/ 8 jaar is sociaal emotioneel gewoon echt te jong voor een pubertijd.. ze is echt nog een kind. Die tijd krijgt ze nooit meer terug..
Wat wil ze zelf? Je kunt het ook gewoon proberen en er mee stoppen als ze de injecties zelf te vervelend vindt.
 
Eens met SenK, misschien eerst eens kijken of het op de natuurlijke manier kan? Je weet niet of ze last krijgt van de ingespoten hormonen en het lijkt mij eerlijk gezegd niet zo goed die spuiten en ook erg akelig voor haar..
Wie weet kan een orthomoleculair therapeut er wat mee of een homeopaat?
 
Terug
Bovenaan