Volgens mij is er niets dat wetenschappelijk bewezen is dat werkt. En methodes die wel eens genoemd worden alsof ze zouden kunnen werken, zoals getimed seks hebben of een andere zuurgraad creeeren claimen ook niet bijzonder effectief te zijn. Misschien dat je die 51% kans op een jongetje (ja, de kans op een jongetje is ietsje groter dan een meisje als je kijkt naar het aantal kinderen dat geboren wordt) kan aanpassen naar 50 of 49%, maar dan blijft het nog steeds nagenoeg 50-50. Ik zou er zelf dus niets geks voor doen en misschien wel hopen maar vooral gewoon afwachten wat het wordt.
Wat wel kan en wetenschappelijk bewezen werkt is IVF met embryo selectie/PGD doen, maar dat mag om ethische redenen niet voor geslachtskeuze in Nederland, tenzij er sprake is van een ernstige geslachtsgebonden erfelijke afwijking, maar dat lijkt me niet van toepassing voor jullie. Daarvoor zou je dus een prijzig traject in het buitenland aan kunnen gaan, en dan nog heb je ongeveer 2% kans dat ze het geslacht toch verkeerd zien.
Herkenbaar vind ik het wel, ik heb na mijn zoontje ook wel een voorkeur voor een dochter, ook al zou ik dolblij zijn met überhaupt nog een kindje (wij gaan nu voor onze 6e zwangerschap, en daarmee ons 2e kindje, dus dat het een wonder is als je er überhaupt 1 in je armen mag sluiten beseffen we ons uiteraard).
Ik ken ook een gezin waar ze wel per se door wilden tot ze een dochter hadden, die kregen ze ook, na 7 zonen... Zo ver zou ik niet willen gaan, maar mijn man en ik zijn het er wel over eens dat de kans groter is dat we tzt voor een derde gaan als een tweede weer een zoon is, dan als de tweede een dochter is. Maargoed, eerst maar eens zien of een tweede gaat lukken en of we ons daarmee compleet voelen.
Wat wel kan en wetenschappelijk bewezen werkt is IVF met embryo selectie/PGD doen, maar dat mag om ethische redenen niet voor geslachtskeuze in Nederland, tenzij er sprake is van een ernstige geslachtsgebonden erfelijke afwijking, maar dat lijkt me niet van toepassing voor jullie. Daarvoor zou je dus een prijzig traject in het buitenland aan kunnen gaan, en dan nog heb je ongeveer 2% kans dat ze het geslacht toch verkeerd zien.
Herkenbaar vind ik het wel, ik heb na mijn zoontje ook wel een voorkeur voor een dochter, ook al zou ik dolblij zijn met überhaupt nog een kindje (wij gaan nu voor onze 6e zwangerschap, en daarmee ons 2e kindje, dus dat het een wonder is als je er überhaupt 1 in je armen mag sluiten beseffen we ons uiteraard).
Ik ken ook een gezin waar ze wel per se door wilden tot ze een dochter hadden, die kregen ze ook, na 7 zonen... Zo ver zou ik niet willen gaan, maar mijn man en ik zijn het er wel over eens dat de kans groter is dat we tzt voor een derde gaan als een tweede weer een zoon is, dan als de tweede een dochter is. Maargoed, eerst maar eens zien of een tweede gaat lukken en of we ons daarmee compleet voelen.