donorregistratie

A

Anoniem

Guest
Hoi

Jaren geleden heb ik laten registreren dat mijn organen niet gebruikt mochten worden na mijn overlijden. Nu ben ik daar toch anders over gaan denken.
Stel datmijn eigen kind een orgaan nodig heeft om verder te kunnen leven, daar zou je toch alles voor over hebben. Of stel dat ik zelf alleen verder kan leven met een gedoneerd orgaan, die zou ik voor mezelf moeten weigeren omdat ik zelf ook weiger om anderen te helpen na mijn dood.
Vandaar dat ik heb besloten om mijn organen wel beschikbaar te stellen na mijn dood.
Misschien niet zo'n gezellig onderwerp maar ik wil er toch even bij stil staan.
Hoe denken jullie over orgaandonatie?

Groetjes Jama
mv Thijs




 
ik zou   dolgraag zelf een orgaan willen hebben als dat nodig is, dus automatisch kies ik ervoor om zelf ook te doneren na mijn overlijden. overigens ben ik ook zo nuchter dat ik denk, na mijn dood merk ik er helemaal niks meer van, dus waarom zou ik andere mensen niet helpen, dus ik ben al jaren donor.

dit geldt overigens ook voor donor zijn als ik in leven ben, als ik mijn familie zou kunnen helpen, zou ik geen moment twijfelen!!
toevallig werk ik nu op de afdeling Hematologie, waar veel patienten een stamceltransplantatie krijgen die geregeld van een familielid afkomstig is, het zijn geen leuke onderzoeken e.d. maar ik zou het er zeker voor over hebben!

groetjes Jenneke mv Ivar
 
Ik ben voor! Ik sta ook als donor ingeschreven. Ik geef ook een paar keer per jaar bloed bij de bloedbank. Veel meer mensen zouden dit moeten doen! Als je zelf dood ligt te bloeden ben je ook maar wát blij dat anderen de moeite hebben genomen even naar zo'n afname post te komen. (en kom niet aan met de rede: "ik kan niet tegen naalden....". Dat vind ik zo'n zwakke. Ook al is het de waarheid.)
Ik ga zelfs een stapje verder in mijn mening van 'voor donorregistratie'. Ik vind zelfs dat mensen die zelf als donor geregistreerd staan voorrang moeten krijgen op wachtlijsten als ze zelf ook donor zijn op de mensen die dat niet zijn. Natuurlijk zijn daar een heleboel 'maar's' aan verbonden. Mensen die het niet kunnen om diverse redenen. Maar daar valt vast wel een mouw aan te passen.
Nou mensen: laat de discussie maar komen! (met respect voor iedereen natuurlijk hè!)
Liefs Nelleke
 
Ik ben zelf ook al jaren donor, net als jenneke denk ik: na mijn dood merk ik er niks meer van. Wat wel gek is: ik heb aangegeven dat ze mijn hoornvlies niet mogen hebben. Als je er nuchter over nadenkt slaat het nergens op, maar ik denk wel eens: stel je voor dat ik niet kan zien waar ik naartoe gaan hierna........ Gek he?

Ook mijn hart donoren blijf ik een raar idee vinden: daar klopt al mijn liefde voor mijn dierbaren, wat moet een ander daar nou mee? Ook nier realistisch, dat weet ik. Maar ik ben niet altijd een nuchter typje....

Dus ja, ik ben donor, maar de gedachte dat het daadwerkelijk nodig zal zijn vind ik nog steeds wel beangstigend. Als ik bij leven zou kunnen doneren voor een dierbare zou ik dat meteen doen. En wat moet het verschrikkelijk zijn als je zelf, je man of je kind (of een andere geliefde) op zo'n wachtlijst staat.

Liefs
Susan
 

Ik ben al vanaf mijn 15e donor..

Destijds een programma gezien waar ik zo van onder de indruk was dat ik geen moment twijfelde. Met  een overleden  persoon werden 9 mensen gered of het leven veraangenaamd...
 
Het geluk en gezondheid wat een ander dan toekomt (na mijn overlijden) geeft mij nu al een gelukzalig gevoel. Een familie die wordt opgebeld dat er eindelijk, na misschien wel jaren, met spoed naar het ziekenhuis moet komen voor een orgaan. Tranen van blijdschap.. Een leven dat weer "normaal" gaat worden.. Weer kunnen hardlopen, weer een toekomst hebben , niet meer aan de dialyse of je niet meer ziek voelen 24 uur per dag.. Dat wens ik iedereen.. (wordt al emo als ik er aan denk haha)

Wél ben ik van mening dat mensen die zelf ook donor zijn voorrang moeten hebben op een donororgaan dan mensen die zelf geen organen/huid etc willen af staan. Ik vind het namelijk nogal een kromme gedachte dat je wel wilt nemen maar niet wilt geven..

Hier dus een échte voorstander!!
Leven en laten leven in elk opzich..

Voor iedere andere keuze heb ik respect. Doen waar je jezelf goed bij voelt!

Esmé mv Kay




 

Ow haha.. Susan.. Lees je reactie nu pas.

Ook heb ik met uitzondering van mijn hoornvlies en huid.

Ik wil graag dat mijn buitenkant intact blijft. Van buiten wil ik gewoon Esmé blijven, van binnen mogen ze me helemaal leeg halen

Met mijn ogen heb ik alles gezien en meegemaakt. Ogen zijn ook  de spiegel van de ziel. Dat is wat ik graag zelf wil behouden.





Bijgeloof? Misschien wel, maar het is voor mij de beste keuze. Ik voel me er goed bij..

Esmé mv kay





 

Hmz,.. volgende x eerst reacties leven en dan zelf reageren Esmé haha,..
las dat Nelleke er ook zo over dacht qua voorrang. Ik ben het dus volledig met haar eens.

 
Hey!

Leuke en dappere discussie deze!

Ik ben ook donor geworden op de dag dat ik 18 werd, daarvoor liep ik met een ongeldig formulier rond... Ik zou ook dolgraag een orgaan willen hebben van een ander als dat nodig zou blijken te zijn. En ik vind het niet reeël om dan zelf zo gierig te willen zijn om niets af te willen staan na je dood.   Bij mijn schoonfamilie heeft niemand een codicil,  vanwege geloofsovertuigingen. Prima, maar ik word woest als ik ze vraag om dan ook een orgaan te weigeren als ze die nodig blijken te hebben, dat men je dan aankijkt zo van: Dat   doen we dan waarschijnlijk weer niet...!
( Hubbie heeft er wel  één overigens hoor...) Van mij mogen ze alles hebben wat ze nodig hebben...  
Ik ben ook wel van de extremen wat de codicils betreft: Kortingen op verzekeringen, kortere wachtlijsten, en wat mij betreft  zelfs eerst kijken of iemand al een codicil heeft alvorens een orgaan aan te bieden!  Ik ben voor het principe dat men eigenlijk automatisch donor zou moeten zijn, tenzij  men een verklaring heeft van niet willen. Dat zou alles al een stuk bespoedigen denk ik.
Verder denk ik dat het veel duidelijker zou moeten zijn, aan hoeveel eisen een lichaam, of donor, moet voldoen om überhaupt in aanmerking te komen om donor te kunnen zijn. Veel mensen weten niet dat er zoveel eisen aan zitten dat de kans erg klein is dat er iets gebruikt kan worden na je overlijden!  

Groetjes Marieke

PS, Ik kan het makkelijk zeggen met mijn uitspraken, maar ik hoop inderdaad net als Nelleke dat we elkaar in elkaars waarde laten in dit topic...

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan