door mijn rug gegaan

Tja, het onderwerp zegt het al; ik ben door mijn ruggegaan. Een paar weken geleden al, ik zit sindsdien in de ziektewet. Het ging wat beter dankzij fysio en pijnstillers dus dacht ik wel te kunnen gaan werken (in en om huis kon ik immers ook goed uit de voeten zolang ik maar niet stofzuigde of een bed verschoonde). Nou, het blijkt niet zo'n succes. Ik heb nu 5x 1,5 uur gewerkt, maar eigenlijk is een kwartier zitten al te veel. Ik heb een zittend beroep en tuurlijk probeerde ik regelmatig op te staan en wat te bewegen, maar de spierspanning (zoals de fysio dat zo mooi noemt) neemt alleen maar toe. Zodoende ben ik voor de nacht aan spierverslappers gegaan en dat werkt een stuk beter. Het ging dus wel, totdat.......ik gisteren (erg eigenwijs) dacht dat ik wel even boven kon stofzuigen en dweilen met als resultaat; ik kan niks meer sinds gisteravond.
Vanochtend met pijn en moeite de kids geentertaind (raar toch dat ze, als je verrekt van de pijn, ineens zoveel vallen en ruzie maken), maar net heb ik ze toch met pijn in mijn hart (en in mijn lijf, viel niet mee in de auto) naar oma gebracht.
Daar blijven ze ook eten en mijn man haalt ze rond 18.00 uur op. Nu lig ik op de bank met een pijnstiller. Wat is dat k*t zeg, zelf niet voor je kinderen kunnen zorgen en die ukkies, die lieve kleine schatten snappen er helemaal niks van! Dat doet me echt zo'n verdriet.

Sorry, dit was even mijn zelfmedelijden verhaal hoor. Ga nu op jullie topics reageren hoor!

x
 
Balen is dat he, maar neem inderdaad goed je medicijnen in anders wordt het alleen maar erger.
Weet wat het is hoor, heb vanaf de geboort van Levi in juni vorig jaar tot afgelopen juni ook zo doorgebracht en ben in febr. en in april aan een hernia geopereerd.
Dan merk je pas dat je echt niets kan als je iets aan je rug hebt en tjaa de kids die voelen dat haarscherp aan. Ik wist af en toe ook echt niet meer hoe ik verder moest en zat echt de uren af te tellen totdat mijn man weer thuis kwam.

Heb ook sinds een week of 3 weer wat meer last maardat kwam omdat ik teveel heb gedaan en geen tijd voor therapie heb gehad. Ik heb vanmorgen bij de huisarts ook weer een zooi medicijnen gehaald want je moet echt dat cirkletje proberen te verbreken en pijnstillers en spierverslappers helpen daar wel goed bij.

Nou meid heel veel sterkte

groetjes chimene
 
hoi


wat vervelend zeg dat je zo'n last hebt van je rug
ik heb zelf ook best wel vaak last van mijn rug, komt ook door mijn werk maar ik vindt het juist heerlij om dan 'midalgan extra warm'    te gebruiken , het verlicht bij mij altijd een heel stuk dan dus misschien is het ook iets voor jou?
je kan het gewoon bij de drogisterijen kopen
hoop dat je hier misschien iets aan hebt
sterkte met je rug

liefs ilona
 
Hoi hoi,

Ik heb fibromyalgie, een vorm van reuma. Ik word dagelijks geconfronteerd met pijn (en vermoeidheid). Ik weet dus heel goed hoe frustrerend het kan zijn om je niet zo te kunnen bewegen als dat je eigenlijk zou willen.
Mijn enige advies is: neem je rust! Luister goed naar je lijf. Hoe beter je dat doet, hoe sneller het weer beter met je zal gaan.

Groetjes, Karin
 
Lastig zeg! Gelukkig heb je nog hulp van familie. Ik hoop dat het snel beter met je gaat. Dit is zo lastig als je jonge kinderen hebt. (en natuurlijk ook gewoon voor jezelf)

Groetjes Babybelle
 
fybromyalgie, hernia?? Ik hoop maar dat het bij mij 'maar'   een beklemde zenuw is hoor (volgens de fysio is dat zo).

Thanx voor al jullie reacties. Ik heb de kids met echt heel veel pijn opgehaald (auto rijden was bijna niet te doen) en ze liggen in bed. Vraag me niet hoe ik het gedaan heb, maar het is gelukt! En de oudste; mama morgen rug beter? (wordt in dec. 3) Dat zegt ie nu dus al een paar weken, kai zielig!
Maar goed, laten we maar denken dat het helemaal goedkomt met rust toch?

x miranda
 
Terug
Bovenaan