Hallo dames
Volgens mij had ik al eens vaker gemeld dat mijn zoontje Loek een dubbele liesbreuk heeft. Via de ehbo vorige week een 'versnelde' procedure in. We konden maandag ergens tussendoor bij de chirurg voor de intake, snel tussendoor bij de anestesist en dan naar de opnameplanning.... om er vervolgens achter te komen dat ze echt niet sneller plaats hebben dan over 2,5 week! En dat terwijl mijn zoontje dagelijks erge pijn heeft, met de bijbehorende krijsbuien en de chirurg gezegd had dat binnen 1-2 weken geopereerd moest worden. Kl*teziekenhuis!!!
Gisteren had hij weer een krijsbui (is geen huilen meer te noemen) van een uur lang. Aanleggen, wat normaal wel helpt, wilde niet baten en na een uur begon hij zelfs te shacken en klappertanden (net zoals je kan doen na een bevalling). We zijn superbezorgd naar de ehbo gegaan met inmiddels een uitgeput in slaap gevallen zoon, die de hele avond nog slap en suf is geweest. Hij kon van uitputting niet eens drinken. Zo had ik hem nog nooit gezien! Heel eng.
Ik zou bijna zeggen: helaas zat de breuk niet klem. Dan heeft het voor het ziekenhuis nl geen prioriteit, troosten, badje, buikje warmwrijven en het huilen uitzitten tot aan de operatie is het advies. Dikke pech... Veel begrip, maar geen oplossing.
Nou, gelukkig kwamen we de (ontzettend knappe...) arts tegen die afgelopen zaterdag ons had geholpen op de ehbo. Toen waren we door de HA doorgestuurd. Hij is er achteraan gegaan en de operatie is een week vervroegd!! Hij mag as woensdag al onder het mes. Ik had niet gedacht dat ik zo blij kon zijn met een operatie. Het is echt hartverscheurend om hem zo te zien hulen van de pijn en keer op keer niets te kunnen doen. Het manneke snapt niet dat de pijn minder wordt als hij ophoudt met huilen...
Maar eigenlijk belachelijk dat drammen helpt. Jullie willen niet weten hoe vaak ik de afgelopen weken al naar het ziekenhuis heb gebeld en gereden! Die mensen worden helemaal simpel van deze bezorgde mama!
Volgens mij had ik al eens vaker gemeld dat mijn zoontje Loek een dubbele liesbreuk heeft. Via de ehbo vorige week een 'versnelde' procedure in. We konden maandag ergens tussendoor bij de chirurg voor de intake, snel tussendoor bij de anestesist en dan naar de opnameplanning.... om er vervolgens achter te komen dat ze echt niet sneller plaats hebben dan over 2,5 week! En dat terwijl mijn zoontje dagelijks erge pijn heeft, met de bijbehorende krijsbuien en de chirurg gezegd had dat binnen 1-2 weken geopereerd moest worden. Kl*teziekenhuis!!!
Gisteren had hij weer een krijsbui (is geen huilen meer te noemen) van een uur lang. Aanleggen, wat normaal wel helpt, wilde niet baten en na een uur begon hij zelfs te shacken en klappertanden (net zoals je kan doen na een bevalling). We zijn superbezorgd naar de ehbo gegaan met inmiddels een uitgeput in slaap gevallen zoon, die de hele avond nog slap en suf is geweest. Hij kon van uitputting niet eens drinken. Zo had ik hem nog nooit gezien! Heel eng.
Ik zou bijna zeggen: helaas zat de breuk niet klem. Dan heeft het voor het ziekenhuis nl geen prioriteit, troosten, badje, buikje warmwrijven en het huilen uitzitten tot aan de operatie is het advies. Dikke pech... Veel begrip, maar geen oplossing.
Nou, gelukkig kwamen we de (ontzettend knappe...) arts tegen die afgelopen zaterdag ons had geholpen op de ehbo. Toen waren we door de HA doorgestuurd. Hij is er achteraan gegaan en de operatie is een week vervroegd!! Hij mag as woensdag al onder het mes. Ik had niet gedacht dat ik zo blij kon zijn met een operatie. Het is echt hartverscheurend om hem zo te zien hulen van de pijn en keer op keer niets te kunnen doen. Het manneke snapt niet dat de pijn minder wordt als hij ophoudt met huilen...
Maar eigenlijk belachelijk dat drammen helpt. Jullie willen niet weten hoe vaak ik de afgelopen weken al naar het ziekenhuis heb gebeld en gereden! Die mensen worden helemaal simpel van deze bezorgde mama!