Dreumes 13 maanden - veel huilen, krijsen en strijd!

[Gebruiker10347223]

Hallo mama’s,

Mijn zoontje is 13 maanden en heel erg prikkelbaar. Ik herken hem soms bijna niet terug. Hij heeft ontzettend veel honger en veel dingen zijn een strijd. Kan dit al een soort van peuter-puberteit zijn?

Met slapen en aankleden/luier verschonen is het huilen geblazen/verzetten (lees schreeuwen), als hij ergens niet mee mag spelen of we zeggen dat iets niet mag is het gillen. Het is echt heel vermoeiend! Hij gilt ook zo hard. Hij heeft heel erg de behoefte aan dutjes (slaapt niet meer in de buggy of in de auto) dus dat probeer ik aan te houden maar huilt meer dan dat hij blij is. Ik vind het super vervelend. Zijn er mama’s die tips hebben voor deze periode? Die dit herkennen? Is het een fase? Hoelang zal dit duren? Ik zou zo graag een vrolijk mannetje zien.

Het lijkt me voor hem zelf ook super vermoeiend. Ik begrijp niet waar die strijd, het gillen en huilen vandaan komt en of we iets verkeerds doen. Het maakt mij en mijn vriend ook onzeker. We proberen onze grenzen aan te geven maar ik weet niet of hij het echt al snapt.

Bedankt! Liefs.

 

[Littlegirl]

Oooo wat heftig he ? hier een dreumes van 14 maanden met dezelfde uitdaging...

Wij blijven maar consequent. Luier wisselen is crisis. Vaak geven we haar een speeltje of maken we er een spelletje van. Dat helpt.... Soms ? en luierbroekjes zijn een uitkomst. Die kan je met een plasluier staat wisselen en dat vindt ze wel leuk. Ook dan maken we er een spelletje van en oefenen balans want ze staat dan tegen ons aan op 1 been. Vindt ze heel cool ?

En nee is nee.... En soms is nee even een filmpje kijken ? kan ik even rap naar de wc of eten maken ?

Dit is ook de fase van de slaapregressie en dat ze fysiek ineens enorme sprongen maakte (binnen vier weken lopen en een aantal tanden).

Maar het blijft een feit dat het niet de gezelligste fase is... ?
Tot ze staat te dansen met haar pamperkontje en dat maakt dan alles weer goed ?

 

[Wolkjes]

Hi,
Jullie zoon klinkt als een kereltje met een sterke eigen wil. Maar die kan hij jullie niet vertellen. Hoe is zijn spraakontwikkeling?

Onze zoon (volgende week 1) heeft het kletsen van zijn zussen over genomen. En dus zegt hij nu papa/mama/die. Het klinkt niet helemaal zoals een volwassene doet, maar hij kan duidelijk maken wat hij wil. Aan tafel meer willen eten of juist wat drinken. Vanuit de box naar de grond roepen ‘die’, met andere woorden ik wil eruit.
Misschien kun je dat met jullie zoon ook langzaam oppakken? Sterkte de komende tijd