Mijn ondertussen peuter werd/wordt ook heeel driftig en kan lang gillen en huilen. Als iets niet kan of mag leg ik altijd uit waarom, op ooghoogte, en vertel dat dat vervelend is en ik het begrijp. Vervolgens laat ik hem gewoon even begaan, ben duidelijk dat i er ben, maar als hij wil dat ik even wegga doe ik dat ook. Mijn zoontje raast het leliefste uit met mij er vlak naast en dan af en toe komt hij even een knuffel halen om vervolgens weer driftig te gaan liggen stampvoeten.. Ik leg altijd uit dat het prima is dat hij er boos om is maar dat dat verder niets veranderd. Soms denk je dat het nooit meer ophoudt maar dan ineens is het over. Ook probeer ik soms met iets bezig te gaan wat hij wel leuk vindt in de hoop dat hij daarop reageert en zn driftbui een beetje vergeet..