Sorry mama v, het onderwerp van jou ging een eigen leven leiden.
De tip voor jou is: inderdaad negeren. Je kunt ook niks ander dan dat (je moet toch je boodschappen doen) Zet je kind in de winkelwagen, of in zo'n speciale 'autowinkelwagen'. Ze laten lopen in de winkel lijkt me op die leeftijd nog niet handig, dan 'lok' je sneller een driftbui uit.
Waarom is negeren het beste? Omdat het kind geen respons krijgt, reageer je wel dan denkt het kind: hee aandacht, dat doe je dus door te krijsen en op de grond te gaan liggen, daar ga ik ff lekker mee door of ik maak het nog erger.
Ik merk het aan mijn zoontje van 17 maanden. Hij heeft twee maanden lang zo'n periode gehad, verschrikkelijk! Krijsen, met z''n hoofd op de grond bonken, of tegen de muur, met spullen smijten.... en volhouden he, soms wel 20 minuten lang...
Ik pakt hem dan op (ook niet altijd heel voorzichtig...maar ook niet té ruw, gewoon heel kortdaad) en zette hem in een hoekje van de kamer, soms ook uit het zicht. En daar lag hij dan te razen en te tieren.... als ik hem dan aandacht gaf maakte hij het nog erger, daardoor duurde het wel een half uur soms.
Toen besloot ik heb geen aandacht te geven, wel in een hoek te zetten heel kortdaad, en dan stopte hij soms al na een 5 minuten of korter, zo vanuit het niets... en was ie weer heel vrolijk. Maar dan is het óók belangrijk om het weer goed te maken en positieve aandacht te schenken!
De tip voor jou is: inderdaad negeren. Je kunt ook niks ander dan dat (je moet toch je boodschappen doen) Zet je kind in de winkelwagen, of in zo'n speciale 'autowinkelwagen'. Ze laten lopen in de winkel lijkt me op die leeftijd nog niet handig, dan 'lok' je sneller een driftbui uit.
Waarom is negeren het beste? Omdat het kind geen respons krijgt, reageer je wel dan denkt het kind: hee aandacht, dat doe je dus door te krijsen en op de grond te gaan liggen, daar ga ik ff lekker mee door of ik maak het nog erger.
Ik merk het aan mijn zoontje van 17 maanden. Hij heeft twee maanden lang zo'n periode gehad, verschrikkelijk! Krijsen, met z''n hoofd op de grond bonken, of tegen de muur, met spullen smijten.... en volhouden he, soms wel 20 minuten lang...
Ik pakt hem dan op (ook niet altijd heel voorzichtig...maar ook niet té ruw, gewoon heel kortdaad) en zette hem in een hoekje van de kamer, soms ook uit het zicht. En daar lag hij dan te razen en te tieren.... als ik hem dan aandacht gaf maakte hij het nog erger, daardoor duurde het wel een half uur soms.
Toen besloot ik heb geen aandacht te geven, wel in een hoek te zetten heel kortdaad, en dan stopte hij soms al na een 5 minuten of korter, zo vanuit het niets... en was ie weer heel vrolijk. Maar dan is het óók belangrijk om het weer goed te maken en positieve aandacht te schenken!