Pfhoe, gelukkig ben ik niet de enige. Hij was echt een heel lief en rustig kereltje, maar nu de laatste wekenis hij af en toe echt een draak geworden. Dan staat hij mij aan te schreeuwen in de box.
Ik doe erg mijn best om het te negeren, juist omdat je hoort dat dat het enige is wat je kunt doen en je dit gedrag zo vroeg mogelijk moet indammen. Hij moet ook echt zijn energie kwijt en wil alles hebben en kruipen. Hij maakt ook ineens zo'n spurt.
Als ik nee zeg, schud hij nee! Hij weet dus dondersgoed wat het betekend.
Ik maakte mij al zorgen, vooral omdat ik dit helemaal niet van hem gewend was, hij vond alles leuk en goed en nu krijgt meneer een willetje.
Gelukkig klimt hij nog niet uit bed zoals Thomas!
En.... als ik hem dan weer zie lachen, met die tandjes en die glim ogen, tja, dan vreet je hem nog net niet op!
Fijne middag nog!
