Duidelijkheid, waar blijf je???

A

Anoniem

Guest
Hey meiden!
Jaja, NOG een berichtje van mij... Jullie zullen er wel moe van worden intussen, maar dit forum is een heerlijke uitlaatklep om alles eens even lekker van me af te schrijven!!

Nog een krap weekje wachten tot de kijkoperatie van komende dinsdag. Gisteren gebeld voor de tijd en ik hoef pas om half 2 in het ziekenhuis te zijn. Ik had gehoopt op een vroege operatie ivm met nuchter zijn, maar goed, dit komt ook wel goed.

Gisteren samen nog even alle boekjes heel goed doorgelezen over hte hoe en wat voor, na en tijdens de operatie.

Ik merk dat we ons er allebei eigenlijk best wel druk om maken. Niet om de operatie zelf, ik heb 5 jaar terug een zware kaakoperatie gehad en daar had ik helemaal geen last van complicaties, de narcose en dat soort dingen. De operatie zelf zie ik toch wel met goede hoop tegemoet.
Het is meer datgene wat ze (hopelijk) gaan vinden... Tot nu toe steeds alles goed, alleen de bewerking van het zaad van mijn vriend ging niet goed.
Wat als ze niets vinden en het zaad is ook de tweede test niet goed? Wat kan het ziekenhuis dan nog doen voor ons? Wat als ze iets vinden en het kan niet verholpen worden? Of wat we heeeeel erg hopen: Hoe verder als ze iets vinden wat wel direct verholpen kan worden?

Allemaal vragen die ons nu heel erg bezig houden en die ik absoluut niet uit mijn hoofd krijg (mijn vriend heeft er ook moeite mee). Zelf hard sporten of een doodenge film kijken helpt niet, terwijl ik daar juist altijd mijn hoofd lekker leeg van krijg.

Ongeveer een week na de operatie krijgen we het vervolgplan voor ons te horen nav de operatie en de opzwemtest. Als ze zeggen dat we nu weer zoveel maanden moeten proberen, ga ik er wel op aan dringen of het allemaal sneller kan (indien mogelijk...) We zijn al 2 jaar bezig komende september en we zijn nog niets wijzer. In onze omgeving hebben we inmiddels al 11 vrienden/kennissen/familieleden zwanger zien worden en zien bevallen. (nou ja, zien.....) En bij ons is er nog geen enkele actie ondernomen. Tenminste zo voelt het... steeds krijgen we te horen van, je bent jong, jullie hebben geen haast nodig... Nee, maar als je jong bent en het lukt niet, is het dan niet juist een reden om er wat vaart achter te zetten??
Emotioneel gaat het nu echt wel tellen met al die kleine kindjes in onze omgeving. Ook daarom willen we graag dat er wat meer vaart in komt. Het is niet de bedoeling dat er straks iemand half overspannen thuis zit!! (Om heel eerlijk te zijn denk ik dat mijn vriend al aardig die kant op gaat, maar dat wil hij niet horen.)

Zo, dat is eruit... Ik moest even mijn frustraties uiten! Op dit moment wordt het ook mij allemaal toch even teveel spanning. Volgende keer ga ik ook niet meer akkoord met een bel afspraak voor een uitslag! (Zie berichtje eerder deze week) Dat heeft ons ook echt geen goed gedaan en nu zitten we al bijna 4 weken in de onzekerheid!!

Maar goed, mijn frustraties zijn er weer even uit. Straks lekker een uurtje paardrijden. Hoop op een beetje een mak paardje vandaag, haha, anders gaat het niet veel worden vrees ik!

Iedereen succes komende weken! Ik houd jullie op de hoogte na de operatie!

Liefs Daisy
 
Ik geef je groot gelijk dat dit niet via een belafspraak had gemogen.. nu zit je met allerlei vragen die je anders had gesteld (of een belafspraak en een afspraak een paar dagen later zodat je vragen kunt bedenken) Al die wat als vragen...
Daarbij was dit geen nieuws voor de telefoon.

Ik hoop echt voor je dat het allemaal goed gaat aflopen..ik duim voor je..

Over dat nuchter zijn.. volgens mij is het zo dat als je 's middags een operatie hebt je laatste eetmoment verschuift in de nacht.. moet je alleen wel je nacht/dagritme iets aanpassen..maar kan me herinneren dat ik destijds voor een middagoperatie wel 's ochtends heel vroeg heb ontbeten zodat ik niet de hele dag honger had. Maar dat zou je moeten navragen.

Heel veel sterkte met alles en succes met paardrijden
 
Hee wat rot allemaal voor je en ja ziekenhuizen zijn een ramp !!

Maak je niet te druk naar de uitslapg van de operatie zou ik zeggen , je weet immers wel wat er aan de hand is dan .
En van daar uit kunnen ze dan verder en misschien is het wel helemaal niets ernstigs .
Probeer nog geen rampscenario te bedenken en toch ondanks alles positief te blijven en ben er voor elkaar !
Ik denk eerlijk gezegt dat als je er als koppel sterk voor staat je er wel komt .

Ik zit te wachten op mijn nod terwijl mijn vriend gisteren is vertrokken naar zijn ouders om te bedenken of ie nog wel verder wil met mij ......
Dus blijf er zijn voor elkaar geef elkaar een knuffel en vertel elkaar dat het allemaal goed komt !
En dat komt het ook misschien duurt het wat langer maar het zelfde resultaat zal er zijn ook voor jullie !


liefs
 
Hoi goed dat jij het even van je afschrijft. Spannend allemaal zeg. Houdt er rekening mee dat er bij jouw niks aan de hand hoeft te zijn. Bij je vriend is al duidelijk geworden dat het bij hem niet helemaal goed zit. Dus het kan zijn dat het dan bij jouw allemaal goed is.
Heel veel sterkte. En praat er samen veel over!

x yvonne
 
Lieve Daisy,

Fijn dat je zo goed van je af kunt schrijven.

Hoewel ik me hier niet meer zoveel laat zien, lees ik nog wel met regelmaat je updates. Ik gun jullie die zwangerschap zo!! En ik hoop ook echt dat de kijkoperatie en tweede opzwemtest tot gunstige uitkomsten leiden. Ik hoop dat jullie elkaar dusdanig kunnen blijven steunen en oppeppen dat die overspannenheid ver weg blijft. Ondertussen blijf ik voor je duimen.

Laat je niet van het kastje naar de muur sturen. Het zijn de grote zeurpieten die veel voor elkaar krijgen. Aardig blijven en geduldig zijn goede eigenschappen (voor de mensen die je liefhebt), maar helpen blijkbaar helemaal niets (in de medische molen).

Xxx
Melian
 
@ Femke, ik mag 's ochtends tot half 8 een licht ontbijtje met beschuitjes of crackers en tot half 12 1x per uur een glas helder drinken, appelsap of thee ofzo... Ik zie er best wel tegenop, omdat ik snel draaierig wordt als ik niet goed eet. Met appelsap en thee met suiker valt het allemaal misschien nog wel mee!

@ Bloemmie, wat verschrikkelijk naar! Juist nu jullie toch ook al een tijdje bezig zijn! Heeft hij wel de reden verteld waarom hij misschien niet verder wil? Ik hoop voor je dat hij tot inkeer komt en volgende week weer lekker naats je op de bank kruipt!

@ zuster Yvonne, bij mijn vriens was alles goed om gewoon zwanger te worden, heel veel bewegelijkheid en een zeer groot aantal. Alleen de 'upgrade' die nodig is voor de behandeling (alleen de echt goede spermacellen eruit halen), daar blijven er niet genoeg levenden van over. Dit levert alleen problemen op als we over moeten gaan tot behandeling. Als ze bij mij iets vinden en dat kunnen verhelpen, maakt die test bij mijn vriend niets meer uit. Voorlopig dan...

@ Melian, thanx! Hoe is het verder met jou??

Meiden, we gaan het allemaal wel zien! Ik heb me in geen weken zo ontspannen gevoeld als nu na het paardrijden... Gewoon lekker 2 uur lang met je beest en jezelf bezig zijn... Geen tijd om na te denken... Heerlijk!!

Liefs Daisy
 
Spannend hoor! Ik wens je heel veel sterkte met de operatie en hopelijk geeft die je (uiteindelijk) het gewenste eindresultaat, een kindje.
Ben het wel eens met Melian, laat je horen, dan maar 'een grote bek', ze zijn in ziekenhuizen echt keien in veel vertellen waarna je eigenlijk nog niets weet.

Succes jullie.
 
Hei meis!! Fijn om even je berichtje te lezen, ik kan me voorstellen dat je bijna omvalt van de spanning.Zooooveel vragen en je móet wachten.OOOH ik duim mega voor je dat er in iedergeval iets zekers uit de onderzoeken komt, zij het pos of neg, maar íets waar je wat mee kan.

Succes en een heleboel sterretjes van mij

**********************************************************

Gerrie
 
Terug
Bovenaan