Dus, niet laten huilen!

Misschien had ik de nuance moeten aanbrengen: alleen laten huilen is niet goed. Huilen op zich is niet zo erg, het gaat er inderdaad om dat je kindje zich veilig voelt en weet dat er voor hem/haar gezorgd wordt. Je kindje aanraken en sussen/troosten zorgt daarvoor.
 
Karin, ik ben blij dat die laatste opmerking ook erbij hebt geplaatst. Het deed me namelijk toch wel pijn om dit te lezen. Senne heeft de eerste 15 weken ontzéttend veel gehuild, zo'n 8-12 uur per 24 uur. Het maakte niet uit wat ik deed, ze huilde gewoon door als ik haar knuffelde, voor haar zong, met haar wandelde.. Maar als je kind 12 uur achter elkaar huilt, dan is het onmogelijk nóóit het lichamelijk contact te verbreken. Ik moest ook wel eens douchen of naar de wc. Dan is het toch wel zuur om dit bericht te lezen en het klinkt mij in de oren alsof Senne hierdoor later problemen krijgt. Ik heb ontzettend mijn best gedaan om haar altijd te troosten en veiligheid te bieden en na verloop van tijd is ze steeds minder gaan huilen.

Ik ben ervan overtuigd dat ik haar alle liefde heb gegeven en dat ze door die paar keer huilen écht geen problemen gaat krijgen. Het laatste dat je zei, dat baby's veiligheid en geborgenheid moeten voelen, dát is het allerbelangrijkste!

Maar in het algemeen ben ik ook een voorstander van niet laten huilen hoor.

Groetjes!
Dionne
 
Ik ben het met Dionne eens dat het wat genuanceerder is: natuurlijk laat je je kind nooit huilen wanneer er honger of iets dergelijks in het spel is, en natuurlijk laat je je kind ook niet hysterisch krijsen. Ik vind echter wel dat een kind MAG jammeren. Het is ook een uitingsvorm en ik vind niet dat, sorry beetje zweverig, maar dat ze zich ook MAG uiten zonder dat ik haar meteen probeer te sussen omdat  IK er niet tegen kan.  

Maar ik neem aan dat dat ook wel duidelijk werd uit je artikel, er is tussen blij  zijn en hysterisch huilen zo 'n spectrum aan emoties en ik vind dat die er allemaal mogen zijn. Ik wil graag dat mijn dochter weet dat ze ook recht heeft op haar "negatieve" emoties. Ik denk dat je een kind  ook de kans moet geven te mopperen of jammeren, ze hoeft van mij echt niet alleen maar te stralen.  

Ik wil echt niemand voor zijn hoofd stoten hoor, maar ik denk niet dat het zo zwart/wit is dat huilen per definitie altijd "fout" is.
Dit even om te nuanceren want dusdanig laten krijsen dat een kind over de toeren raakt of zo 'n verhaal als dat van Rosanne's buren, daar ben ik natuurlijk echt niet voor, net als laten huilen om iets te "leren", echt verschrikkelijk.

Sorry nogmaals voor de zweverigheid maar hopelijk is het toch een beetje duidelijk wat ik bedoel. En ik moet zeggen dat ik zelf heel erg blij ben dat ik nu al weer iets ervarener ben als moeder en op mijn meisje ingespeeld ben, dat maakt alles toch makkelijker.
Gr Irene
 
Inderdaad, hier kun je al die ouderwetse opvoeders mee om de oren slaan. Ze weten het altijd 'beter' NOT. Ik laat Nienke ook niet huilen, dat vind ik zo zielig. Alleen als ze niet in slaap kan komen dan huilt ze soms even...
 
Nogmaals, ik bedoelde met laten huilen dat je je kindje alleen laat en er bewust voor kiest om het te negeren. En dan niet 5-10 minuutjes, maar gewoon tot het stil is, want dan "leren ze het wel af" en "worden ze hard van". Dat advies dat ik o.a. van CB kreeg (en moeder), maar echt niet heb opgevolgd. Natuurlijk huilen kindjes heel vaak, zeker in het begin, en dat is helemaal niet erg, soms zelfs broodnodig, maar ik bedoelde dat je er als ouders aandacht aan moet besteden en je kindje moet laten weten dat je er voor hem/haar bent. Door troosten wordt de spiegel van het stresshormoon weer lager, ookal blijft je kindje doorgaan met huilen. Een huilbaby hoeft dus helemaal geen hoog stress niveau in het lichaam te hebben, als het maar gewoon liefdevolle aandacht blijft krijgen!

Ik wilde echt NIEMAND verdriet doen of iets dergelijks, ik was het alleen zo oneens met dat ouderwetse advies van CB dat ik blij was nu ergens te zien staan dat ik goede redenen had om het niet op te volgen! Ik wilde ook helemaal niet zeggen dat huilen "fout" is of dat iemand hier het "fout" heeft gedaan, alleen maar dat dit advies achterhaalt is!

Het spijt me als er enige opschudding is ontstaan, dit was bedoeld als een positief topic, hoor!

Groetjes, Karin
 
Nee joh, je hebt geen verdriet gedaan! Ik wou alleen even aangeven dat het niet altijd vanzelfsprekend is dat je baby ook daadwerkelijk ophoudt met huilen als je hem/haar troost. Verder begrijp ik je hele topic en ook het artikel. Ik zou het trouwens best zelf eens  willen lezen. Is het op pubmed terug te vinden?

Ik kreeg trouwens ook het advies van het cb over doorslapen (al een tijdje terug): ik moest maar eens gaan stoppen met de nachtvoeding en als ze dan zou gaan huilen: gewoon alle deuren dicht en negeren. Nou ja, belachelijk!! Daar doe ik dus niet aan mee. Ik kan me voorstellen dat een baby daar een vervelend gevoel van krijgt. Alsof je zelf een vreselijke huilbui hebt en iedereen je gewoon negeert.. bah.

Waarschijnlijk heb ik wat feller gereageerd dan nodig was.. sorry!

 
Dit geloof ik best..
Maar ik heb ook weleens het tegenovergestelde gelezen,
dat als je ze laat huilen en er komt niemand dat ze later dan sterker van karakter
worden.

Maar ik laat mijn zoontje niet huilen, als hij huilt dan is er iets aan de hand.
Ik kan het gewoon niet, gelukkig niet trouwens.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan