dyslectie

Hey

Moet ff mijn ei kwijt

Mijn middelste zoontje van net 7 valt erg uit met lezen op school. Hij zit sinds een half jaar bij een logopediste waar wij een speciaal programma volgen voor kinderen met dyslectie. Dit heet connect lezen en moet 5 keer per week gevolgd worden thuis.
Dat doen we goed en serieus.

Gisteren op school geweest voor gesprek.
Heel heftig en heel emotioneel.
Mick heeft het heel moeilijk in de klas. Ze verwachten dat hij in ernstige mate dyslectie heeft.
Hij loopt nu al 7 maanden achter op leeftijdsgenoten.
Zijn intelligentie is normaal. Hij staat voor rekenen bv een 9, dus dat is weer een geluk.

Een gesprek van 1,5 uur. Ik ben helemaal leeg gezogen. Kwam thuis en ben naar mijn moeder gegaan. Ik heb alleen maar gehuild.
Ze zijn heel bezorgd over zijn school loopbaan.
Ze gaan nu kijken voor een officieel dyslectie onderzoek en tot die tijd roeien met de riemen die we hebben in de klas. Hij heeft eigenlijk veel begeleiding nodig maar meester zegt dat hij daar niet genoeg tijd voor heeft.
Hij zal in de toekomst gebruik moeten gaan maken van hulpmiddelen als laptop, daisyspelers enz.
Hij wordt dus altijd 'bijzonder' in de klas.
Hij zal altijd 10 keer harder moeten werken dan een ander kind, altijd achterstanden houden...alleen omdat onze taal voor hem chinees lijkt.

Recht op een rugzakje hebben kinderen met dyslectie niet, school moet hun begeleiden en eventueel een deskundige op dit gebied. (dat is bij ons de logopediste die zich hierin deskundig heeft gemaakt)

Ik heb zo te doen met mijn mannetje. Voel me zo verdrietig. Tuurlijk weet ik dat het niet het einde van de wereld is, maar het heeft wel heel veel impact op ons wereldje. Als ik dan naar hem kijk en weet dat hij het gewoon zo moeilijk krijgt op school...kan ik zo verdrietig worden. De kans op faalangst ontwikkelen is heel groot, ook de kans dat zijn zelfbeeld steeds negatiever wordt is aanwezig. Want zien dat je dingen niet kan wat je vriendje wel kan is niet makkelijk.

We komen er gerust wel uit, hij is verder gezond, maar nu....ppppffffff.....ben ik ff lamgeslagen.

Pascal

 
ik kan het me heel goed voorstellen, je wilt niets liever dat je kind het leuk heeft op school. Het hoeft geen studiebol te zijn maar makkelijk je schooltijd doorkomen dat gun je iedereen maar vooral je kindje.

en tuurlijk gaan jullie wel je weg vinden maar nu mag je gewoon even boos en verdrietig zijn.

Dikke knuffel van hier
 
ik reageer niet zoveel meer maar hier log ik speciaal voor in. zoals jij het neer schijft breekt mijn hart gewoon. Veel sterkte met alles op een rijtje te zetten.

Misschien kan deze website je nu en in de toekomst wat helpen:

http://www.makkelijklezenplein.nl/
 
Hoi,

Hier iemand met lichtere vorm van dyslectie, dus weet helemaal hoe je zoontje zich voelt. Echter hebben ze er bij mij vroeger nooit iets aan gedaan, ze lieten me maar aanklooien! Ik ben er pas veel later zelf achter gekomen, of eigenlijk een leraar. Zo zonde, want nu is het woordje "zwak" op mijn rapport van de basisschool bij taalvaardigheid/lezen wel te begrijpen. Ik had en heb het voornamelijk als ik snel iets moet schrijven of lezen. Dan schrijf ik een ei waar een ij hoort, d ipv t, vergeet woorden in een zin te schrijven, of zie ik woorden niet waardoor ik heel andere zinnen lees.

Máár een voordeel van dyslectie is dat je creatief om leert gaan met taal. Je woordenschat wordt zoveel groter omdat je bepaalde woorden gaat ontwijken en dus andere zinnen gaat maken. Ik moet dit berichtje zometeen ook tig keer overlezen om steeds opnieuw fouten van mezelf te "zien" en te verbeteren. Op mn werk (en thuis) kopieer ik vaak verhalen even naar Word om te zien waar de fouten zitten en gebruik ik ezelsbruggetjes. En gebruik ik google vaak om woorden in te type zodat hij me corrigeert. En sommige woorden schrijf ik goed omdat ik ze tot in den treure heb moeten verbeteren, dus schrijf ik het zo uit gewoonte en niet omdat ik het weet/zie. Je ziet wel,.. handig wordt je er wel van!! ;-)

Wat ik probeer te zeggen is dat ik ontzettend blij voor jullie ben dat het door jullie onderwijs is opgevallen en dat ze hem hierin gaan begleiden. Je zult versteld staan hoe creatief straks je zoontje ermee zal omgaan ook al heeft hij het in een ernstigere vorm. Mijn vader is kleurenblind en ook dyslectisch, maar heeft wel een hoge functie als chef. Het is uiteraard enorm balen want je hoopt inderdaad het beste voor je kind. Maar het is niet het einde van de wereld. Laat hem er even mee worstelen en je zult zien!

Heel veel succes met je manneke!!

Liefs, Esmé





 
ow enne,.. tegenwoordig gebruiken ze op school heeeeeeeeeeeeel veel laptops, dus zo "bijzonder" zal hij er niet meer mee zijn. Ga hem ook niet zo zien, want hij blijft je heerlijke ventje!!! x
 
ik zie hem ook niet als bijzonder hoor, maar ik kan niet om het feit heen dat hij dingen anders moet gaan doen.
Maar de meester en directeur benoemde het wel direct zo. Ik ga er vanuit dat hij pas bijzonder is als wij hem dat inprenten. Als wij alles als gewoon benaderen, weet hij straks niet beter.
het is toch een acceptatie proces, zowel voor ons maar ook van hem.

maar Esme...fijn van je te horen, ik wist dat jij met dit probleem te maken hebt, dus zat al op je reactie te wachten ;)

Ik heb ook wel vertrouwen in de toekomst, maar school bracht het allemaal zo zorgelijk dat je dan heel erg schrikt en even zijn toekomst in duigen ziet vallen.

Het komt wel goed, het wordt hard werken, maar gelukkig heeft hij mij. Ik ga hem helpen waar ik kan en zal hard mijn best voor hem doen.

x
 
School wil je erop wijzen dat het wel iets serieus is omdat het door veel ouders wordt weggewuift met: `ohhh,.. daar groeien ze wel overheen!`. men leert er enkel goed mee om te gaan.

Je hebt de juiste instelling! leg je zoontje gewoon uit als hij moeite heeft met lezen-schrijven dat het komt hij `woordblind` is, en niet wat je als kind denkt, dat je dom bent!

straks kunnen ze er op school rekening mee houden door je zoontje mondeling te overhoren ipv schriftelijk edn laat de leraar-juffrouw een les gebruiken om aan de kinderen uit te leggen wat dyslectie is. Vaak maakt na goede uitleg door een docent een kind dan in positieve zin bijzonder. kinderen die niet weten waarom je zoontje hulp nodig hebben zullen juist raar reageren..

lees je in op internet of boeken, en je zult verbaast zijn welke kwaliteiten mensen met dyslectie ontwikkelen door hun `cortsluitingkje` zoals ik het zelf noem. de meeste hoogbegaafde hebben er last van, denk aan Einstein, al heb ik daar weinig van meegekregen :)

succes meid!

Esme
 
Terug
Bovenaan