A
Anoniem
Guest
Hallo dames,
ik ga nog even door op het topic van Titiana.
Zij heeft zich iets afgevraagd, heeft de vraag gesteld, en blijbaar voelen heel veel vrouwen zich gekwetst. Waarom omdat ze misschien een ietsie pietsie gelijk heeft.
Zelf vind ik dat iedereen er mee bezig mag zijn op haar manier. Laat we wel wezen we leven in een vrij land. Maar ook ik vraag me wel eens af, gaan we niet ze ver in onze plannende maatschappij.
We willen een kind en we gaan ervoor. We stoppen met de pil, en we voelen van alles, zou het dit zou het dat..... Ja tuurlijk voel je van alles, je hormoonhuishouding wordt door de war gegooid. Tuurlijk voel je van alles je bent er mee bezig dus nu valt ineens ieder dingetje op. Ok testen het liefst een week voor je NOD (heee Miep teste ook al positief op dag 11 na de eisprong, dus ik doe vrolijk mee). Balen dan als een stekker als er geen positieve test uitkomt. Sommige vrouwen gooiene er per cycluswel vier zwangerschapstesten door. Geen obsessie?
En dan word je ongesteld jeetje wat een teleurstelling, zelfs al is het je eerste menstruatie na het stoppen met de pil. En ja er zijn vrouwen die dan gaan huilen, al zo vertwijfeld over zichzelf zijn, dat ik me afvraag, wat als je straks zwanger bent en het gaat daarna mis, ben je dan in staat om daar overheen te komen.
Zo en dan zijn we zwanger. Het liefst willen we in week 5 al te horen krijgen dat alles goed is. Helaas dames zo werkt het niet. En dan ben je week 12 voorbij, dan willen we een pretecho, want we willen natuurlijk direct weten of het een jongen of meisje is.
Pffffff
misschien is hetgeen bovenstaat extreem, misschien voor sommige vrouwen niet. In ieder geval meiden geniet van het zwanger worden, laat het geen verplicht nummertje worden en denk eens na waarom je nou zo ontzettend boos ben.
Miep
PS: ik zou haats terugverlangen naar de tijd dat je gewoon afwachtte, dat je weken overtijd was en dacht goh misschien ben ik wel zwanger, de tijd dat er geen echo's waren maar dat alles gewoon ging, want waren onze moeders ook zo ongeduldig?
ik ga nog even door op het topic van Titiana.
Zij heeft zich iets afgevraagd, heeft de vraag gesteld, en blijbaar voelen heel veel vrouwen zich gekwetst. Waarom omdat ze misschien een ietsie pietsie gelijk heeft.
Zelf vind ik dat iedereen er mee bezig mag zijn op haar manier. Laat we wel wezen we leven in een vrij land. Maar ook ik vraag me wel eens af, gaan we niet ze ver in onze plannende maatschappij.
We willen een kind en we gaan ervoor. We stoppen met de pil, en we voelen van alles, zou het dit zou het dat..... Ja tuurlijk voel je van alles, je hormoonhuishouding wordt door de war gegooid. Tuurlijk voel je van alles je bent er mee bezig dus nu valt ineens ieder dingetje op. Ok testen het liefst een week voor je NOD (heee Miep teste ook al positief op dag 11 na de eisprong, dus ik doe vrolijk mee). Balen dan als een stekker als er geen positieve test uitkomt. Sommige vrouwen gooiene er per cycluswel vier zwangerschapstesten door. Geen obsessie?
En dan word je ongesteld jeetje wat een teleurstelling, zelfs al is het je eerste menstruatie na het stoppen met de pil. En ja er zijn vrouwen die dan gaan huilen, al zo vertwijfeld over zichzelf zijn, dat ik me afvraag, wat als je straks zwanger bent en het gaat daarna mis, ben je dan in staat om daar overheen te komen.
Zo en dan zijn we zwanger. Het liefst willen we in week 5 al te horen krijgen dat alles goed is. Helaas dames zo werkt het niet. En dan ben je week 12 voorbij, dan willen we een pretecho, want we willen natuurlijk direct weten of het een jongen of meisje is.
Pffffff
misschien is hetgeen bovenstaat extreem, misschien voor sommige vrouwen niet. In ieder geval meiden geniet van het zwanger worden, laat het geen verplicht nummertje worden en denk eens na waarom je nou zo ontzettend boos ben.
Miep
PS: ik zou haats terugverlangen naar de tijd dat je gewoon afwachtte, dat je weken overtijd was en dacht goh misschien ben ik wel zwanger, de tijd dat er geen echo's waren maar dat alles gewoon ging, want waren onze moeders ook zo ongeduldig?