Een echt weglopertje...... pffff

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi andere moeders.

Ik ben eigenlijk gewoon nieuwsgierig naar jullie ervaringen hierin. Wij hebben een zoontje van 2 jaar en 2 mnd. Het is een kind dat je echt strak moet houden met regelmaat. Zowel met slapen alswel overdag. DIt is al vanaf de geboorte zo.  Het is een lieverd hoor, maar ook erg pittig. Dit hoort gewoon bij hem... geeft opzich niet maar waar ik echt erg moe van word zijn de goedbedoelde adviezen van andere mensen die niet zo'n kindje hebben maar een veel rustiger kind die dus niet wegloopt etc.... Die gaan jou dan vertellen hoe je het moet doen. Want dan gaat het wel goed!!!!! Die mensen hebben echt geen idee, naar mijn mening. Bijv mijn schoonzus... zij heeft een dochtertje (ik ben helemaal gek op haar hoor) maar die echt zo makkelijk. Nooit geen problemen mee. Geen weglopertje. Altijd lief slapen. Nooit huilen. etc etc. Heerlijk voor hun, maar wel eens vervelend voor ons. Omdat zij echt geen enkel idee heeft hoe het ook kan gaan. En mij dus goed bedoelde   adviezen gaat geven.... grrrrr.
Ik zou het leuk vinden om met andere moeders in contact te komen die ook een echt wervelwindje hebben. Ik ben benieuwd.

Tot horens
Groetjes Isa
 
hallo isa,



ik ben natasja en heb een zoontje jasper van 3 en half ,

en is ook zo'n wervelwindje , al vanaf hij met elf maanden ging lopen.

hij ziet ook totaal geen gevaar , dat is het enge.

dat veel mensen advies proberen te geven ,dat weet ik ook,

ik ga daar nu wat luchtiger mee om, als ik dat is een goed idee,

dan probeer ik de tip.

iedereen wil toch altijd een mening geven,

 er zijn er altijd denken het wel even op te lossen,

ik heb ervaren die mensen hebben vaak zelf ook problemen,

maar ontkennen het,ik denk dan jij erkent ze , dat is dan toch heel knap

als je   het zo bekijkt.

het is een proces om zo te gaan denken.

jasper is ook een weglopertje en zoekt zeker op dit moment zijn grenzen,

jasper is ook een jongetje van regelmaat,

hij is een week bij ouders geweest samen met mij,

ons huis moest geschilderd worden dus dat leek me wel handig.

hierna was hij een week van slag, s'nachts wakker worden ,

en weer in bed plassen, hij was net s'nachts zindelijk.

hij heeft me daar ook echt getest, dus ik ben nu heel consuquent,

met hem.

al probeert hij dan heus nog wel eens wat, het gaat wel beter,

gister was ik hem weer even kwijt in de bieb.

bij mijn ouders zoals ik al zei heeft hij me dus ook echt getest,

als ik even niet oplette, door de voordeur verdwijnen

niet luisteren als ik iets zei,

daarom wil ik nu dat hij me aankijkt.

en een keer ben ik echt heel erg geschrokken,

bij mijn ouders is een bos, met slootjes ook een met een pontje /vlotje,

wat hij erg interresant vind,

en mijn broer had hem vast , we kijken ergens naar,

en hij is weg, nou , je schikt je rot,

en je wilt niet weten waar hij was op het pontje,

ik heb hem er als de sodemieter afgehaald, ik stond helemaal te shaken,

en heb hem boos toegesproken en wat ik bijna nooit doe ,

maar vond het nu wel nodig om hem echt te laten schrikken ,

heb hem een tik op zijn billen gegeven.

ik vind het nu met zijn leeftijd ook wel vervelend worden,

ik moet ogen in mijn rug hebben en hij gaat in april naar de basisschool.

belonen en straffen is ook erg belangrijk

wij gebruiken ook stickers , gaat iets goed , krijgt hij er een,

en dan sparen voor iets wat leuk is

wij hebben ook een strafkrukje, als hij iets doet waarschuw ik hem een keer,

doet hij het weer dan gaat op de kruk zoveel minuutjes naar leeftijd.

kinderen zoeken grenzen is heel normaal, maar jij moet bepalen tot hoever

ze kunnen gaan, jij moet stop zeggen.

kinderen zeker van vergeten het ook weer , dus steeds herhalen ,

ik weet het is heel vermoeiend , maar ooit heb je profijt van.

en ik ben er ook nog niet, ik ben ook hard aan het opvoeden.



groetjes natasja

 
Hai Isa,

Hier ook een weglopertje en druktemaker..onze zoon is 2 jr en 4 maanden en is altijd druk druk...zoekt thuis allerlei wegen om weg tekomen en bijvoorbeeld  naar de buurman tegaan, want die hebben een boerenbedrijf en dus tractors etc en die tractors die zijn natuurlijk geweldig voor zoonlief....nu vind ik dit doodeng...als ik het weet en de buurman en buurvrouw, dan is het niet erg...maar als die " ontsnapt"...nou laat maar ik wil er niet aandenken doodeng...dus ook ik ben de heledag met zoonlief bezig...hebben achter al gaas gespannen zodat ie niet weg kan en zijn nu voor met een poort bezig...voordeur opslot etc...dus we zitten straks hermetisch afgesloten hihihi....maar ach ik denk het wordt vanzelf vast wel beter....Ben wel blij als ie s'middags even slaapt, want zo'n drukte makertje vergt een hoop energie...Nu gaat ie sinds een week naar peuterspeelzaal en kan die daar zijn energie kwijt...maar wel raar hoor erg wennen...is ineens zo stil in huis...en je heb steeds het idee dat ie ergens is....maar dat zal gewoon even wennen zijn denk ik...En de goed bedoelde adviezen...heel vervelend he....ik hoor ze aan...maar doe wat mijn eigen gevoel zegt want dat is meestal wel goed!
Sterkte met alles hihihi en het komt vast wel goed....over 15 jaar zitten we met de pubertijd....en dan denken we vast terug aan nu hihihihi....

Groetjes San, mama van Rowan....
 
Hoi allemaal,

Ik ben ook in het bezit van een klein drukte makertje! Een meisje van 2 jaar en 4 maanden. Ze is echt een schat!! Maar o zo ondernemend.
Loopt rusitg bij je vandaan en als ze je kwijt is gaat ze rustig naar alle mensen staan kijken waar haar ouders zijn.
We plakken daarom regelmatig met leukoplast mijn 06 nu op haar kleding.
Ze moet ook altijd over al op staan, afspringen, rennen en geen glijbaan is  haar te hoog.
Ze is totaal niet bang voor water en roept bij iedere sloot zwembad. Tot nu toe is ze gelukkig nog niet in een sloot gesprongen!
Bij anderen is ze een schatje. Niemand snapt dat ze thuis ander gedrag laat zien
Gelukkig zien anderen  de laatste tijd wel dat  ze thuis heel anders is.

Soms vind ik et wel jammer dat ze zo pittig is. meestal vind ik het (stiekum) geweldig! En kan ik echt met trots naar haar kijken. Mijn prachtige, ondernemende druktemaker!

groetjes, Ikky    
 
Heerlijk om te lezen dat wij niet de enige zijn

Onze dochter van 2 jaar en 7 maanden is ook heel druk, dramt veel, wil altijd meer en loopt ook weg. Als we achter haar aan komen en ze ziet ons, dan gaat ze zich doodleuk verstoppen achter een boom....om te huilen en eigenlijk ook stiekem wel eens om te lachen.
Net 3 weken op vakantie geweest en dan is het overdag soms zo vermoeiend met haar, dat ik blij ben als ze 's avonds eindelijk op bed ligt. Dan is het mamatijd.

Ach, laat de rest maar praten, voor ons is het even de tijd uitzitten en dan lost het vanzelf op.

Groeten mamaS
 
hai,

toch altijd fijn om te horen dat we niet de enige zijn he... hahaha
Je weet het wel maar het is toch wel fijn   om te horen toch?
Thanx voor jullie leuke berichtjes. Enne.... verder maar gewoon door gaan met politieagentje spelen. Het maakt het soms gewoon wel eens lastig om dingen met hem te ondernemen. Het zou gewoon een stuk makkelijker zijn als hij wat rustiger zou zijn. Maar goed aan de andere kant is het ook wel erg leuk en sta je idd vaak met trots naar je mannetje te kijken. Hij is absoluut niet verlegen. Ook wel weer een voordeel. Ach zo zie je maar.... Het heeft ook z'n voordelen. Heel veel succes met jullie kleine druktemakertjes. groetjes Isa    
 
Hoi allemaal,
wat een herkening hoor, mijn dochter van dik 2,5 jr is precies zo. Altijd ondernemend en allemaal handen en voeten. Het is erg vermoeiend, vooral omdat ik pas geleden bevallen ben van onze zoon. Ze wil nooit mijn hand vasthouden als we stukje gaan lopen, rent dan alle kanten uit en loopt zo bij wilvreemde mensen de tuin in en laatst zelf   een keer bij vreemden in huis. Ik kon het nog net keren. Wat ik wel jammer vind is dat ik mijn zoon nu minder aandacht kan geven, omdat ik vooral met haar bezig ben. Ik moet heel consequent zijn tegenover haar. Een stukje wandelen doe ik bijna al niet, want met de kinderwagen de deur uit en weg is ze. Als mijn  man thuis gaan we met ze vieren de deur uit, ik duw de kinderwagen en mijn man onze  dochter in de buggy. Als we klein blokje om gaan laat ik haar wandelen en dan kan mijn man achter haar aan. Ik krijg ook vaak ongewild advies van mensen die een stuk rustig kind hebben. Mijn moeder zegt altijd als ze naar school gaan wordt het stuk makkelijker en worden ze wel rustiger. Nou in die tussentijd maar blijven opvoeden en genieten van de kleintjes. Groetjes tineke
 
Hoi allemaal,

Ik lees heel herkenbare dingen. Onze dochter is pas 3 geworden en is erg ondernemend, ze is me zelf een keer weggelopen uit de bieb (van de eerste verdieping), oh de schrik zat me in de benen. Het ene moment was ze nog aan het spelen met de blokjes en het andere moment loopt ze op straat!   Ik was zo blij dat ze er weer was dat ik haar flink heb geknuffeld, maar ook haar geprobeerd duidelijk te maken dat ik erg geschrokken was.

Verder een erg ondernemend meisje,   en houdt ervan om buiten te spelen. Maar goed, vandaag haalde ik haar op bij het kinderdagverblijf en het was een erg drukke groep, niet geslapen, wilde niet spelen. En ook helaas hebben ze niet buiten gespeeld. Kwam thuis en ze was tijdens het eten erg ondeugend, helaas werd ze heel verdrietig toen ik haar even op de gang zette. Compleet hysterisch.... na een tijd zakte het gelukkig af....  

We  (mijn man en ik)  hebben veel meegemaakt de laatste tijd en ik heb het idee dat ze  er toch  wel wat van meegekregen heeft.      Ze  luistert slechter, wil bijna niet meer met haar speelgoed spelen  en wil het liefst dat we de hele dag met haar bezig zijn.  Liefst wil ze ons de hele dag helpen, en dan hebben we er ook geen kind aan,  maar ja, dat wil natuurlijk niet.  Heeft iemand tips voor mij hoe ik het beste kan oplossen?  

Alvast bedankt,

groetjes Anna

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan