Een echt weglopertje...... pffff

Hoi Isa,
Wat klinkt dit bekend zeg. Ik heb ook een wervelwindje thuis. Hij zit nooit stil en is altijd bezig. Zijn zusje daarentegen is lief en rustig. Een echt meisje. Ze is heel lief voor haar broertje, bezorgd enz. Ook ik ben 's avonds soms doodop omdat onze wervelwind als ee n wind door het huis gaat. Hij is nu 2 jaar en 2 maanden (23juli en die van jullie?) en doet allemaal dingen die eigenlijk niet kunnen. Gevaarlijke dingen ook. Zit op de leuning van de bank. Loop de trap op, gaat met vingers tussen de deur zitten. Maakt de deur open en wandelt gewoon de straat op als ik dievenklem (boven aan de deur, onderste maakt hij gewoon open) niet er op doe. enz. Hij heeft heeeel veeeel energie, maar is ontzettend lief. Hij is om op te vreten. Maar wat hij allemaal uithaalt.  vorige week is hij gevallen, op zijn mondje. Echt iets waar ik altijd bang voor ben ivm de tandjes. Hij had een hele dikke  lip en 2  voortandjes zaten los.  Ze zijn gelukkig weer gaan vastzitten.  Deze week was ik bij het  consultatieburo. Zegt de arts, weten jullie dat jullie een heel actief kindje hebben? Ik zeg,  ja wat denkt u? Met een zo'n rustig meisje zie je het verschil direct. Ik vind het ook een uitdaging. Je moet bij hem echt consequent zijn en echt iedere keer hetzelfde ritme aanhouden.  Dan vaart hij er wel bij.  Maar ik weet er alles van.
Maar toch................je doet alles voor ze toch? Als je ervaringen wilt uitwisselen hoor ik het graag van je.

Groetjes mama van lieve 2
 
Hai,

Mijn vent is van 1 juli 2004. Scheelt niet veel dus. En ik herken echt heel veel in jouw verhaal. Ook ik moet de deur echt op slot draaien anders loopt hij doodleuk op straat. En klimt echt overal op. Zo hoog mogelijk. Andere mensen schrikken zich vaak gek als ze het zien, maar ik ben er inmiddels aan gewend. Ik kan hem beter leren hoe hij het moet doen als dat ik het hem iedere keer verbied. Want hij doet het toch wel. Hij valt gelukkig niet vaak. Verbaasd me wel, maar ben er wel blij mee. Ik heb geen vergelijking met een ander kindje. Hij is mijn eerste. En ik moet eerlijk zeggen dat ik echt de puf nu niet heb om ook maar te denken aan een nummer 2. Idd, wat jij zegt. S'avonds ben je soms helemaal op. Maar het is ook echt een heerlijk mannetje hoor. Veel vergelijking met jouw zoontje. Leuk om te horen. Hij is nu ziek. De buikgriep. Het komt er van boven en van onder uit. Heel zielig. Hopelijk snel over.
Ik ben nu ook heel erg bezig om hem bij mij te laten, zonder dat hij als een kip zonder kop weg loopt. Het gaat steeds een stukje beter. Je moet alleen niet achter hem aan lopen (als het kan natuurlijk). Hij komt zowaar terug... Niet altijd hoor hahaha. Maar het begin is er. Morgen misschien weer heel anders hahha. Nou ik hoor je wel weer.
Groetjes Isa

Ik hoor je wel weer.
Groetjes Isa
 
Hoi Isa,
Beterschap voor je zoontje. Wat vervelend de buikgriep, dat is echt niet fijn.
Ja, het zijn me er een stel, jouw zoon en mijn zoon.hihi. Ik kijk veel naar dat programma van EHBO bij opvoeden. Daar leer je veel van. Zeker dat je op ooghoogte moet komen als je iets duidelijk wil maken.   Maar goed, als je consequent blijft, kan het nooit echt ver uit de hand lopen. Wees maar blij dat je zoontje niet vaak valt. Ik houd mijn hart iedere dag weer vast en vraag me af wanneer zijn eerste tand er uit ligt. Op vakantie ook, onze oudste kan zwemmen en sprong in het zwembad. Hij, kan dus nog niet zwemmen, sprong er gewoon achteraan. Je zult hem maar geen zwembandje aandoen, verzuipt hij je ook nog. Andere kinderen zijn bang voor water, nou hij is echt werkelijk nergens bang voor. En inderdaad wat jij zegt, als hij mijn eerst was, had ik echt geen nummer 2 gehad.hihi. Maar ach, ze zijn pas 2. Er kan nog veeeel veranderen.
Praat jouw zoontje al veel?
Groetjes,

Mama van lieve 2
 
Hai

Water... Dat is ook een heel gevecht pffff. Hij vind het helemaal geweldig en zou overal zo ingaan. Ik probeer hem nu bij te brengen dat dat echt niet kan. Sloten etc... is bij mij dus vies water. Niet voor kindjes. Als hij dat nu ziet zegt hij mij inderdaad na.. Hij praat al best goed ja. Begon hier al redelijk vlot mee. Hij praat ook nog heel veel in zijn eigen taaltje. Niet te verstaan. Wel heel grappig. Maar dat was hij ook met kruipen en lopen. Hij kroop al heel snel tussen de 7 en 8 maanden, Dit binnen een paar dagen tijd. En een paar maand daarna liep hij dus ook al. En toen is het feest begonnen... hahahaha. Vrijheid blijheid. Vanaf zijn geboorte lopen wij toch wel met hem te tobben eigenlijk. Het is gewoon geen makkelijk kind. (Maar wel heel lief). Het slapen was en is af entoe ook nog een klein drama. Maar ik hoop maar dat het over een tijdje allemaal wat rustiger wordt voor hem maar ook voor mij... hahah. En wie weet komt er dan nog wel een nummer 2, als dat voor ons is weggelegd. Leuk om zo eens een keer te babbelen met iemand die precies weet hoe het is om zo'n druktemakertje te hebben. In mijn omgeving genoeg kindjes, maar niet zo een als die van mij... Groetjes Isa
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan