Een heeeele sterke kinderwens

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal,

Hebben jullie dan nou ook?
Een hele sterke kinderwens, maar je partner vindt het allemaal nog een beetje eng?
Dat is dus mijn situatie. Ik heb nu al een jaar een hele grote wens. Ik wil graag een kindje.
Afgelopen januari heb ik mijn wensen met mijn vriend besproken. Veel vrienden en kennissen begonnen met kinderen krijgen of  waren zwanger. Toen begon het bij mij ook te kriebelen.
Mijn vriend wil ook graag kinderen, maar het kan nog wel. We hebben de tijd. We zijn nog jong (bla bla bla)
Dat is natuurlijk ook wel zo, maar ik heb nu eenmaal die 'drang'.
We hebben er veel overgepraat, want zo'n beslissing neem je niet in één keer. Ook hebben we naar de financiele kant gekeken. Kunnen we het allemaal wel opbrengen.
We kwamen erachter dat niet ons tegen kan houden; eigen huis, beiden een vaste aanstelling, een goed salaris en spaargeld op de bank.
Het enige 'probleem' was dat mijn vriend het nog wel erg definitief en eng vond. Ik heb het een paar maanden laten rusten. In juni hebben we een boek gekocht over 'zwanger worden'. Samen hebben we het doorgespit. Er interresant allemaal. Ik merkte aan mijn vriend dat hij er wat meer voor open stond.
In de zomervakantie hebben we besloten dat ik tot december aan de pil blijf. Daarna zien we wel verder. Nu ik deze 'eind datum' weet, lijkt het wel of mijn kinderwens nóg sterker wordt. Ik denk er de hele dag aan. Overal waar ik kom zie ik baby's, kinderwagen, enz. Ik maak me er zelf gek mee.
Mijn vriend is er ook wel mee bezig maar hij praat er niet over. Nu is dat wel vaker het probleem bij mannen. Maar het is wel vervelend. Ik wil graag dat hij ook eens het onderwerp aansnijdt. Maarja... nog een paar maandje en dan gooi ik de pil de deur uit. Dan maar kijken wat er gaat gebeuren. Het is spannen maar ik heb er heel veel zin in.

Zo... dat is een heel verhaal.
Bedankt dat ik even mijn hart kan luchten!

Groetjes Anne
 
Hoi Anne,

Wij hebben al een kindje en toen we daar voor gingen vond mijn man het doodeng.
Dus toen ik ben gestopt met de pil hebben we eerst nog een tijdje voor het zingen de kerk uit gedaan. Uiteindelijk 3 maanden later was hij gewend aan het idee en zijn we er voor gegaan, het heeft toen nog 5 maanden geduurd.
Hou er rekening mee dat je lichaam moet "ontpillen" dus misschien kun je al eerder stoppen en tijdelijk met condooms vrijen?
Dan weet je ook hoe je cyclus zonder pil is.

Nu zijn we bezig met nr2 en opnieuw vind mijn man het erg spannend. Voortdurend twijfels en onzekerheid. Al weet ik dat zodra ik zwanger ben het over is, vind ik het soms echt niet leuk dat gezeur. Zo is klussen niet echt gezellig.

Als het aan mij had gelegen was ik in mrt al voor de tweede gegaan, maar we hebben samen eind zomer afgesproken.
Maar die oerwens vind ik wel erg herkenbaar hoor.
 
Hey Anne,

Ik herken je probleem Eric zo heet mijn vriend die zakte onderhand door de grond heen toen ik een positieve test in mijn handen had nu ben ik al mijn vrijheid kwijt zei die en echt die 9 maanden zag eric er zo tegen op dat ik soms bang was als hij maar wel iets om het kind geeft. En echt waar Joey was nog geen minuut oud en eric zei wat is Joey een mooi kind en helemaal van ons dus hij was helemaal omgedraaid en nu kan eric geen dag zonder Joey het zijn echte vriendjes Joey word 10 september 2 jaar we zijn nu bezig met een tweede kindje en ik heb Eric wel eens gevraagd of die nu weer zou zijn maar hij weet nu wat er allemaal komt en dat maakte hem bang.Voor een man is het een grotere verandering dan voor een vrouw vind ik wij hebben de baby in onze buik en we voelen de baby en een man kan alleen maar toekijken en naar het gezeur luisteren .
Dus begrijp je vriend en praat er oven wat hem tegen houd.oja met Joey zijn we anderhalf jaar bezig gweest. Nu zijn we alweer een jaar bezig en al een miskraam bij de 9 weken en toen heeft eric ook gehuild dat was ook de eerste keer dat ik hem had zien huilen.dat is toch een heel verschil als toen ik van Joey zwanger was.
Sorry voor het langes verhaal en ik hoop dat je er wat mee kunt.
Groetjes Joyce
 
Hoi Niesje25 en joyce...

Bedankt voor jullie reactie. Het fijn om te lezen dat er meer vrouwen (en mannen) zijn met dezelfde twijfels.
We hebben er idd rekening mee gehouden dat ik een tijdje moet 'ontpillen'. Ik heb geen idee hoelang dat zal duren, maar dat merk ik vanzelf.
Ik ga eerst maar weer eens met mijn vriend praten. Ik zal hem jullie verhalen laten lezen. Ik denk dat hij er wel iets in herkent.

groetjes Anne
 
HOihoi,
Wij hadden twee jaar ook een afspraak; vanaf januari stoppen met de pil. Maar op een gegeven moment in september hadden we echt zoiets van : waarom januari??? Als het dan kon dan kon het nu ook al. En idd wie weet hoe lang het wel niet duurt voor je zwanger word. Bij ons was het de eerste keer na twee maand raak. Nu voor de tweede zijn we al 5 maand bezig...
Veel succes!
Groeten, Esther.
 
Hoi,

Ik herken je verhaal wel! Bij mij begon het ook steeds meer te kriebelen (inmiddels al een jaar geleden). Wij waren op zich ook helemaal klaar met alles. Huis gekocht, allebei een baan... ga zo maar door. Zelfs de toekomstige kinderkamer hadden we neutraal gehouden zodat we daar op zich zo klaar mee waren. Dus in sept vorig jaar ben ik gestopt met de pil. Wij gingen er echt vanuit dat ik nog moest ontpillen dus we hadden zeker niet verwacht dat ik gelijk zwanger zou raken. Ben inmiddels bevallen van een mooie dochter en ook mijn vriend is op en top gelukkig. Het idee dat hij zijn vrijheid kwijt kan raken maakt de man angstig. Ook mijn kereltje had dat. Nu weet hij dat hij eigenlijk nog net zo veel kan doen als voorheen hij heeft alleen niet meer alleen met mij rekening te houden!

Weet ook dat ik eigenlijk niet thuis hoor op dit forum want ik ben net bevallen en moet absoluut nog niet denken aan zwanger raken maar wou hier gewoon even op reageren :)

Groetjes,

Frieda
Mv Kyra 07-06-2007
 
Hier wilde mijn vriend er ook nog niet aan. Uiteindelijk toch begonnen, en na 1e ronde gelijk zwanger. Helaas nu een mk na 7 weken. Maar mijn vriend vindt het toch wel heel jammer, en we hebben afgesproken om gelijk weer verder te gaan. Hij heeft het er al over 2!!! Nouja, ik denk dat voor mannen gewoon de stap gezet moet worden, en dan vinden ze t vanzelf wel leuk worden. Man van zus is ook helemaal gek op dochterje, en hij wilde ook nooit. Nouja, het komt wel goed. Veel succes!!!
 
Ik heb diezelfde sterke drang voor een derde kindje, maar mijn man krijgt ook steeds weer de kriebels
We hadden de beslissing genomen en nu krabbelt ie weer terug, denkt dat mij iets zal overkomen. Maar nu we een gesprek hebben gehad met de gyn, merk ik dat ie niet meer zo anti is  Het zal dus echt nog wel komen. Mannen hebben nu eenmaal wat meer tijd nodig
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan