Een miskraam, wat kan ik nog verwachten?

A

Anoniem

Guest
<p>Goedenavond dames,</p><p>zoals de titel al zegt; ik heb vandaag een miskraam gehad. Ondanks dat ik dit heel jammer vindt, is het ook een zekere opluchting. Ik heb de afgelopen dagen / weken enorm veel buikpijn gehad, wat mij zo onzeker maakte na een al twijfelachtige echo met 6 weken. </p><p>Nu komt mijn (wat onsmakelijke) vraag. Nu verlies ik sinds gister avond bloed, niet enorm veel; alsof je ongesteld bent. En ik heb twee flinke proppen verloren (grootte ping ping bal). Kan ik nog (véél) meer verwachten, of heb ik het ergste nu wel zo’n beetje achter de rug?</p><p>Uiteraard heb ik de verloskundige gesproken, maar ben benieuwd naar jullie ervaringen en/of adviezen.</p><p>Groetjes Emilou</p>
 
Hallo, allereerst wat ontzettend jammer dat jouw zwangerschap is geëindigd in miskraam.
Ik heb zelf begin april een miskraam gehad, was toen 10-11 weken zwanger. Ik moet zeggen dat ik het ook erg jammer vond maar idd ook wel ergens een opluchting. Ik verloor voor de miskraam ruim 1,5 week bloed. Dus het zat er voor mijn gevoel al wel aan te komen.
Na de miskraam heb ik zo'n 1,5 a 2 weken bloedverlies gehad. De eerste week nog als een behoorlijke ongesteldheid. Werd na verloop van tijd steeds minder. In de eerste week ook nog wat stolsels. 
Ik heb zelf een week na de miskraam nog even contact gehad met de VK. Even om te horen hoe het gaat enzo. Volgens haar klonk het als een complete miskraam. Mocht het bloedverlies na de miskraam namelijk erger worden dan kon er nog wat resten zijn achter gebleven. Maar dit was bij mij gelukkig niet het geval
Ik had ergens gelezen dat je wel 2 tot 3 weken na de miskraam kan blijven bloeden. Dus nog even geduld. Sterkte ?
 
Heel erg bedankt voor je reactie, en te gelijkertijd onwijs rot om te lezen dat ook jij een miskraam hebt moeten mee maken.
Ik moet dinsdag nog contact opnemen met de verloskundige, inderdaad om te kijken hoe het is gegaan en of zij verder onderzoek noodzakelijk vindt. 
 
Wat vervelend dat het verkeerd is afgelopen. Ik heb 1.5 wk geleden met ong 6 weken een miskraam gehad. Ik moet zeggen dat het bij mij (behalve emotioneel) erg mee viel. Weinig buikpijn en vooral menstruatie idee. Wel wat meer bloedverlies dan ik gewend was en wel wat stolseltjes. Heb niet gemerkt dat ik de vrucht ben verloren maar ik heb een echo ter controle gehad en daar was alles goed.
Bij mij heeft het echte bloedverlies maar enkele dagen geduurd. Vanaf het heftige bloedverlies heeft het nog geen week geduurd voor het weer "normaal" was. Maar ik was ook minder ver in de zwangerschap en voor de miskraam echt doorzette had ik al 4 dagen bruine afscheiding en geen zwangerschapssymptomen meer. Dus weet niet of dat dan al meetelt.
Maar het verloopt bij iedereen wel een beetje anders denk ik. Ligt er ook wel een beetje aan hoe ver je bent en volgens mij ook wel of dat je vrucht bent verloren. Door de grote prop is die kans zeker wel aanwezig, maar kan ook een bloedstolsel zijn. Bij mij is een echo gedaan om te controleren hoe het er voor staat, maar weet niet of verloskundige dat standaard doen. 
Geef je zelf vooral de tijd om het even te verwerken. Toen ik na 5 dagen duidelijkheid had was het een hele opluchting, maar een paar dagen later merkte ik pas wat het met me deed. Het deed me toch veel meer dan ik dacht. Nu zijn we weer een paar dagen verder (heb ik geen bloedverlies meer) en proberen we de draad weer op te pakken en met goede moed weer verder te gaan. Ondanks dat je misschien nog niet heel ver was is het toch een flinke domper en zie je jullie toekomst even in duigen vallen. 
Het lichaam heeft zelf erkend dat er iets niet goed is en heeft het vroegtijdig laten weten(zo proberen wij het maar te zien). Zorg de komende dagen goed voor jezelf en laat het ook een beetje op je afkomen. Bij vragen of onduidelijkheden mag je altijd terugvallen op de verloskundige. Die hebben mij hier ook heel fijn mee geholpen.
Ik wil je veel sterkte wensen! 
 
Verschilt heel erg per persoon. Ik verloor op dag 3 van het bloeden het vruchtje en dan neemt het bloeden ook snel af. Het hangt dus heel erg af van wanneer en hoe snel je het vruchtje verliest. Ook de hoeveelheid en grote van de stolsels wisselt heel erg. Ik was 10 weken met mijn mk maar heb geen mega stolsels gehad zoals je schijnt te kunnen krijgen. Sterkte!
 
Hoi, wat verdrietig dat je een mk hebt gehad. Zoals hierboven geschreven, neem de tijd. Ik dacht ook na 2 weken er wel weer te zijn. Uiteindelijk kreeg ik de klap pas een maand later. Ik heb 6 weken na de mk nog gebloed. Mijn tip is, laat het controleren of je baarmoeder schoon is. Op de eerste echo was te zien dat er nog wat restweefsel zat maar dat zou wel met de volgende menstruatie meekomen. Toen ik buikpijn bleef houden hebben ze dat dmv een echoscopie het weefsel proberen weg te halen. Daarna weer een echo, nog niet schoon en toen een curretage. Uiteindelijk was ik 3 maanden verder. Dat heeft me veel energie gekost. Dat er bij jou stolsels zijn meegekomen is een goed teken. In de meeste gevallen is je baarmoeder goed in staat om alles schoon te maken voor een volgende zwangerschap. Maar met restweefsel wordt het wel lastiger maar niet onmogelijk. Sterkte!
 
Bedankt voor alle reacties!
Donderdag mag ik langs komen bij de VK voor een echo, om te checken of alles “schoon” is. Het bloeden is nog minimaal, (2 dagen na miskraam), dus ik hoop dat er geen verdere behandeling nodig is.. 
Het was mijn eerste zwangerschap, en daarmee ook mijn eerste miskraam. Kan je best onzeker maken! 
 
Fijn dat de verloskundige het zo oppakt. Heb veel aan hun gehad ook voor ik echt een miskraam kreeg. Ze kunnen niks doen, maar om een luisterend oor te hebben en advies te vragen vond ik al erg fijn.
Die onzekerheid ken ik ook erg goed. Wij gaan nu de 1e ronde weer in na de miskraam (ook voor ons 1e kindje) en ben zo onzeker. Onzeker wanneer de ovulatie weer is. Onzeker of het als het weer lukt het de volgende keer ook weer fout gaat. Maar het enige wat je kunt doen is alleen maar afwachten. Momenteel zijn er meerdere dicht bij ons zwanger en dat maakt het nog moeilijker. 
Laat eerst alles op je afkomen, ook bij de verloskundige, schrijf vragen op die je hebt en geef jezelf de tijd om het verwerken. Praat er ook over met je partner. Wij hebben heel veel steun aan elkaar gehad. Hij is heel nuchter, maar geeft mij wel de kans om m'n emoties kwijt te kunnen. Ieder verwerkt het op z'n eigen manier en respecteer dat van elkaar.
Ook al is het een vroege miskraam je hebt wel het geluksgevoel gehad dat je zwanger was en een toekomst voor je gezien. Die gaat er ook zeker wel komen! Veel sterkte nog!
 
Terug
Bovenaan