Een moeder die teveel bemoeid

G

Gebruiker10089680

<p>Lieve Forum helpers,</p><p>Momenteel ben ik 31 weken zwanger van mijn eerste kindje. Het is ook het eerste kleinkind voor mijn ouders.</p><p>Al vanaf het begin bemoeid mijn moeder zich echt enorm met allerlei belangrijke beslissingen. Zelfs zo erg, dat ze keuzes voor mij maakt. Ook doet ze dingen achter mijn rug om die niet prettig zijn. Ik heb nooit echt een hele goede band met mijn moeder gehad, en ik verhuis over een paar weken naar een eigen plek ( momenteel bij me ouders). </p><p>Ook voelt het enorm alsof ik in het donker sta.. en bijna alsof me moeder zwanger is. Dit omdat ze zelfs een hele babykamer aan het inrichten is terwijl ik zelf nog niet eens zeker ben om me kindje ik hen achter te laten voor een nachtje.. </p><p>Momenteel heb ik al vaker met haar geprobeert erover te praten, maar helaas luistert ze totaal niet en negeert ze me zelfs vaak.</p><p>Wat moet ik hiermee doen zodat ik het niet uit de hand laat lopen? Ik loop al vanaf het begin enorm op mijn tenen.. en moet elke dag enorm op mijn tanden bijten, dit levert echt veel stress op. </p><p>Liefs een aankomende alleenstaande mama.</p>
 
Lastig hoor,,  zelf  ikcinddit ook heel moeilijk, mijn man is er zelf heel kort en bondig in en ik probeer zijn advies dan ook te volgen. Duidelijk maken dat als ze betrokken willen blijven bij jouw kind,,,, ze dingen op jouw manier moeten doen. En ja dat is misschien echt zwaar en hard. Maar dat is de enige manier. Je moet niet over je heen laten lopen!! Zij moet jou respecteren! En jouw regels en wensen ook. Hoe oud ben je als ik vragen mag? Want het klinkt alsof zij geen vertrouwen heeft in jouw als persoon. Dat je zeg ma goede keuzes en beslissingen kunt maken en voelt ze zich genoodzaakt om het voor je te doen
 
Het is inderdaad erg lastig.. ik ben bijna 25. Mijn moeder is inderdaad altijd al zo geweest en daarom is het in het verleden ook al vaker fout gelopen. Ik wil niet dat mijn kindje er onder lijd straks, ik ben zelf ook opgegroeid tussen vechtende families. Dat wil ik mijn kindje niet aandoen.
 
Prachtige leeftijd om met kinderen te beginnen! Ik wil je moeder niet beledigen natuurlijk,,, maar ze gedraagt zich als een klein kind die niet wil luisteren. Soms moet je iemand dan ook zo behandelen. Je kan niet blijven praten want blijkbaar betekenen je woorden en daarbij jouw mening etc niet genoeg voor haar om je serieus te nemen. Dus welke oplossingen zijn er dan? Ik probeer in oplossingen te denken ? kijk het is en blijft je moeder en jij moet haar natuurlijk ook respecteren maar je bent 25 en geen klein kind meer. Ik zou gewoon duidelijk maken hoe je je voelt ook door haar? Je kan bijvoorbeeld duidelijk zeggen dat je zelf dingen wil beslissen, zij mag best een mening hebben maar uiteindelijk ben jij de moeder en is de definitieve beslissing aan jou. Dat zij jouw vertrouwen schaad t als ze dingen achter je rug doet en dat het ook consequenties heeft. En die moet je dan ook benoemen en doorvoeren mocht ze te ver gaan. Geef je grenzen aan,,, en is ze respectloos tegenover jou, door toch te doen wat zij wil, gewoon geen contact meer. Dat hoeft niet voor altijd, maar gewoon tot dat ze door krijgt dat,,,, wil ze  onderdeel van jouw leven zijn,, ze daar moeite voor moet doen. 
 
In hoeverre ga je haar nodig hebben voor opvang, financiele hulp, verhuizing etc? Als je zo min mogelijk met haar te maken wil hebben dan dus ook niet haar inzetten als hulp bij al deze zaken maar alles zelfstandig doen. 
 
Dankjulliewel voor het advies, ik had denk ik even deze woorden nodig als bevestiging zodat ik nu kan beslissen wat het beste is. Ik denk inderdaad dat zodra ik verhuisd ben geen contact het beste zal zijn. Ze gaan toch op vakantie wanneer ik uitgerekend ben, dus hopelijk heb ik op het eind ook wat meer rust. Enorm bedankt voor jullie mening, ik voel me al een stuk geruster. 
 
 
 
Mee eens met wat de anderen schrijven. Het is allemaal goed bedoeld maar soms zo vervelend!! Maar straks helemaal geen contact is wel heel hard hoor. Hoe zou jij het vinden over tig jaar als jou kind een kind krijgt en je hebt er geen contact mee. Zelfs niet af en toe een berichtje of een foto 
 
Mee eens met wat de anderen schrijven. Het is allemaal goed bedoeld maar soms zo vervelend!! Maar straks helemaal geen contact is wel heel hard hoor. Hoe zou jij het vinden over tig jaar als jou kind een kind krijgt en je hebt er geen contact mee. Zelfs niet af en toe een berichtje of een foto 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan