Een vraag aan ervaren mama's - voor de 1e mama's

Wauw!!! Ik lig hier op Curaçao op een bedje in de zon en lig te huilen van jullie reacties. Positief huilen, blij dat jullie wilden delen( en rot hormonen doe me continue laten huilen) ;)

Ik ben heel blij met jullie ervaringen. Zeker mbt de kraamhulp. De bevalling is pijnlijk en daar kan niemand wat aan doen.

Ik ven er ook van overtuigd dat hoe meer de zwangerschap vordert het mij(ons) duidelijker wordt wat we willen(ziekenhuis of thuis)

Dank je wel voor jullie reacties!! Ook de mei mama's!!
 
Het komt inderdaad allemaal wel goed... Zodra alles zeker is (de eerste 3 maanden voorbij zijn) dan kan je serieus gaan nadenken wat je wilt... Mijn verloskundige raadde mij aan om ook goed na te denken over wat ik niet zou willen. Dit vond ik een goede tip en mijn man en verloskundige waren hiervan op de hoogte. Zo kon mijn man aangeven wat ik niet wilde toen ik zelf niet meer kon praten door de weeen..

Even wat anders.. Hoe lang ben je al en hoe lang blijf je nog in Curacao??
 
hoi hoi
tja ook mijn verhalen voor jou even op een rijtje.
Ben bij de oudste in het ziekenhuis bevallen, omdat ik 42 weken zwanger was. Helaas moest ik daar dus heen om de weeen op te laten wekken. Dat opwekken heb ik als heel vervelend ervaren. Natuurlijke weeen komen en gaan en opgewekte weeen gaan niet meer weg lijkt het wel. Na een verlossing met een vacuumpomp, was mijn eerste bevalling niet bepaald rooskleurig te noemen en heb ik dat allemaal best even moeten verwerken.
Wat mijn kv aangaat top wat een fijne meiden en idd zou de eerste dagen lekker 8 uur doen, je hebt dat gewoon zeker bij de eerste keihard nodig.

Bij mijn tweede bevalling, waren we heerlijk thuis, deze bevalling verliep echt volgens het boekje en heb hier dan ook de fijnste herinneringen aan.
De laatste is ook thuis geboren, maar die bevalling ging erg snel, bij 5 cm ontsluiting was ik binnen een half uur op 10, zo snel dat de kv te laat aanwezig was hihi. Bij Femke zat de navelstreng om haar nek, waardoor ze wat minder goed op gang kwam.
Ik heb echter nu totaal geen twijfels, ik beval als dat mag gewoon weer lekker thuis. Er gaat niets boven je eigen plekje. Vooral voor mijn man, nu denken jullie wat heeft die er mee te maken, maar voor hem is thuis bevallen ik denk nog belangrijker als voor mij. In het zh word hij altijd erg onrustig, ik merk dan ook dat ik thuis veel meer aan hem heb.
Mijn laatste kv was de minste die ik in huis heb gehad, wij hebben nogal een groot huis en zij zat liever op haar gat als dat ze wat deed. Ik heb nu dus heel duidelijk aangegeven dat ik haar niet meer in huis wil hebben. Ze was wel aardig hoor, maar ik vind dat ze te makkelijk met mij omging (een paar van mijn hechtingen bleken open te zijn gegaan en dat had zij niet gezien) Ze zei steeds je bent zelf ervaringsdeskundige dus laat maar weten als er iets is. Dat gebeurt me nu dus ook niet meer :)
Qua zorg vind ik het heerlijk om mezelf een week te laten verwennen, daarna zwaai ik ze met liefde weer uit, heerlijk lekker aanklooien met ons nieuwe gezinnetje.
Nou meid hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. En misschien een kleine tip, je kunt ook te veel lezen, probeer misschien iets selectiever te zijn, word je niet zo onzeker van

knuffels

 
Hoi Betty ik zit nu op 8weken en 5 dagen. En ben maar 10 dagen op curacao. Volgende week zijn we weer terug.

@jacqueline, dank je wel ook voor jouw ervaring. De rode draad door alle verhalen en discussies hier is dat he erg belangrijk is dat je aangeeft wat je wenst en wat je verwacht. Dat maakt het makkelijk dat doe ik de hele dag verwachtingen management.

Ik lees eigenlijk alleen de twee boeken waar ik het over had. Die zijn meer gericht op wat er in je lijf gebeurd en hoe je bepaalde dingen kunt herkennen.

Bij de vk kreeg ik 3 magazines mee waar van alles in staat over ervaringen van anderen ed. Handig voor in het vliegtuig.

Ik probeer mijn eigen gevoel en wensen te staven aan de werkelijkheid. Ik kan wel iets in mn hoofd hebben maar heb de ervaring niet.
Zo had ik bedacht dat ik in het ziekenhuis wilde blijven en daar mn kraamweek wilde hebben. Gewoon voor de zorg ed. (dat wordt in een aanvullende verzekering ook zonder mediache indicaties vergoed) Toen ik dat de vk vertelde deelde ze eerlijk dat mijn beeld en verwachting niet geheel realistisch waren. Je slaapt daar met meerdere vrouwen op een kamer die misschien juist elke nacht de kleine op de kamer willen hebben. Echt aan rust toekomen doe je dan niet.

Dat was iets waar ik een rekening mee had gehouden.

Door jullie (ECHTE)ervaringen en belevingen help je mij een realistisch beeld te krijgen.
En ik heb nog ruim 7,5 maand om een beslissing te nemen ;)
 
Ben een juni-mama en in maart bevallen van mijn eerste. Ik wilde thuis bevallen en door niet vorderende ontsluiting ben ik naar het ziekenhuis gegaan. (7 cm en per ambulance) eenmaal daar mocht ik gelijk persen. De rit had wonderen gedaan. We waren 's avonds naar huis gegaan en zaten om 0.00 uur weer in het ziekenhuis met een zieke baby. Ik mocht zelf een week blijven. Mijn zoontje heeft nog 2 dagen langer daar gelegen. Omdat ik helemaal geen kraamzorg had gehad hebben we nog 2 dagen 4 uur gehad. Ik kreeg dezelfde die de eerste avond heel alert had gereageerd. Het was net een witte tornado die door het huis ging en alles met een rap tempo schoon had en alle tijd nam om mij alles uit te leggen en mij nog even in de watten te leggen.

Wij zijn de eerste avond pas om 20.30 uur naar huis gegaan omdat ik buiten mijn moeder en schoonouders om er nog geen zin in had. Wilde lekker van ons kindje genieten. Helaas even anders gelopen. De rest van de broers en zussen zijn in het ziekenhuis geweest en daar hielden ze goed rekening met mij en de toestand van mijn zoontje. het weekend dat hij naar huis mocht, hebben we iedereen een sms gestuurd met het heugelijke nieuws dat hij naar huis mocht maar dat we graag dat weekend alleen wilde zijn met hem. Dat werd gerespecteerd. Vanwege zijn infectie mochten er de eerste weken geen kinderen bij en daar hadden de meeste iets minder begrip voor. Maar ik heb er geen spijt van gehad en het belang van ons gezinnetje voorop gesteld.

Nu moet ik in het ziekenhuis bevallen en ik vind dat zelf wel prettiger.

Ik zou zeggen doe vooral wat je zelf wil. Je ondergaat zoveel veranderingen. En bevalt je kraamverzorgster niet, kun je om een andere vragen. Ik hoop dat ik dezelfde kan krijgen. Ze heeft zelf aangegeven dat ze het leuk zou vinden en ik ben haar heel dankbaar en vond het een geweldig mens.
 
ow ja, nog even over de mannen. Die gaan zitten eten op een moment dat je daar echt niet op zit te wachten hahahah. Mijn man vond dat hij nog tijd zat had toen ik zei dat de dokter eraan kwam en dat hij toch echt naar huis moest komen. Toen hij zag dat ik toch wel pijn had op den duur, was hij in alle staten hahaha. Verwacht er niet teveel van, dan kan het alleen maar meevallen.
 
Ik breek even in, kom van het zwanger worde forum. Ben een trotse mama van 2 kinderen.

Ik wil graag nog iets zeggen over je eventuele kraamfeest.
Ik heb ook een kraamfeest gegeven bij mijn jongste. Ik wilde ook niet dat hij van hand tot hand zou gaan. En helemaal al niet de eerste 2 weken. Laat dat kind even rustig landen zeg!
Maar ik gaf dat feest pas na 10 weken. Voordeel: jij bent zelf weer een beetje jezelf, en de kleine heeft als het goed is een beetje een ritme.
Ik legde hem in de wandelwagen te slapen zodat iedereen hem kon bewonderen en niet hoefde vast te houden! Gemeen he??
Maar pech het is mijn kind! Toen het tijd was voor een fles was het feestje bijna ten einde. Gewoon een feestje van 2 uurtjes, is kort en heel druk maar dan ben je er van af. Klinkt cru maar anders geef je geen kraamfeest toch? Geef je de borst? Dan zonder je jezelf zonder schaamte gewoon af op je slaapkamer! Jij bent de baas! Rust voor jou is rust voor de kleine!!

Vaak voel je de dingen pas echt of ervaar je het anders als de kleine er eenmaal is. Sommige 'problemen' verdwijnen dan voor jou als sneeuw voor de zon maar sommige dingen waar je eerst heel makkelijk over dacht kunnen een groot struikelblok worden. Probeer je nog niet te druk te maken, ik weet dat dat miss een beetje moeilijk is. Je lijkt me een control freak...ben ik ook! Maar alles komt goed!

Probeer nog te genieten van je dagen op dat veel te heerlijke eiland, wij ztten wel in de regen!

Fijne zwangerschap nog en onthoudt: alles wat jij en je man doen is het beste omdat je denkt dat dat het beste is en dan kun je niets verkeerds doen toch??

Lieve groetjes!
 
Las je bericht en wil toch ook wel mijn ervaring kwijt.

Wij wonen in Duitsland, net over de grens, en hier is het standaard dat je in het ziekenhuis bevalt. Moet je eerlijk zeggen dat ik dat helemaal niet erg vond. Ik kende het ziekenhuis al van een opname gedurende mijn zwangerschap (verkeersongeval, uit voorzorg enkele dagen geobserveerd of alles nog goed was met mijn kleine meid in de buik). Dus ik kende de routine op de afdeling.

Ze hebben het hier dusdanig ingericht dat je niet het idee hebt dat je in het ziekenhuis ligt. Mijn dochter is op maandagavond geboren (werd 's ochtends ingeleid) en op donderdag ben ik pas naar huis gegaan. Ik vond het wel rustgevend om de hele dag mensen om me heen te hebben die wisten wat te doen (anders dan de kraamzorg thuis, die is er maar 8u en daarna sta je er meteen alleen voor). Ook werd ik goed verzorgd (snelle heftige bevalling, met alle ongemakken die daarbij horen) en mijn meid heb ik vrijwel de hele tijd, op 2 uurtjes na, bij mij op de kamer gehad. Overigens gewoon een tweepersoonskamer. De mogelijkheid van een familiekamer werd ook geboden, dan kan ook je man nog in het ziekenhuis overnachten. Maar daar hebben wij niet voor gekozen.

Na vier dagen ziekenhuis dus al enigzins gewend aan het verzorgen en voeden (borst) naar huis. Daar de kraamzorg ingeschakeld, die uit Nederland dus bij ons in huis kwam. Dat was geweldig! In de thuissituatie de verzorging oppakken, hulp bij de borstvoeding en, wat al geschreven werd, verplicht naar bed en slapen. Wij hadden iemand die in het huishouden ook van aanpakken wist, dus wij konden ons helemaal concentreren op onze meid.

Mijn man had de hele eerste maand na de geboorte verlof, dus hij was er ook steeds bij. Werd goed bij alles betrokken. En inderdaad, in die vier dagen tijd hebben we minstens 2x om de tafel gezeten om te bespreken of alles naar wens verliep en wat we eventueel anders wilden aanpakken. Bij het voorgesprek met de kraamzorginstantie had ik al aangegeven dat wij bepaalde dingen anders zouden aanpakken (volgens de 'duitse methode' zal ik maar zeggen: andere vorm van babymedicatie, meteen slapen in een slaapzak etc.) en daar ging de kraamzorg in mee. De samenwerking met mijn duitse vroedvrouw (die thuis nog controles uitvoerde) was ook goed. Mijn duitse vroedvrouw was helemaal weg van de kraamverzorgster, omdat de kraamzorg dus veel van de taken die zij normaliter uitvoert al had gedaan. Ze had dus veel meer tijd om met mij te praten en me mijn verhaal te laten doen (die emoties....).

Qua kraambezoek hebben wij een babyfeestje gehouden toen onze dochter ongeveer 7 weken oud was. Ikzelf was toen weer redelijk fit, dochter had iets van een ritme en binnen 4u tijd hadden zo ca. 100 mensen de gelegenheid haar te bewonderen. We hebben het feestje wel buiten de deur gehouden, in een bakkerszaak (Kaffee und Kuchen). Ik zal je zeggen, ik had ze niet allemaal met z'n tweetjes over de vloer willen hebben. Ik denk dat we dan nu nog steeds met kraamvisites bezig zouden zijn...

Tip: lees niet te veel. Zoek een verloskundige waar je je op je gemak voelt en luister naar haar. En als je kind geboren is, luister dan vooral goed naar je gevoel en vertrouw op je intuitie. Dan komt alles goed.

Verhalen van je (schoon)moeder uit een oudere generatie: het ene oor in en het ander uit. Zij hebben hun kinderen/ons in een andere tijd gekregen. Hoe vaak ik al niet heb moeten horen dat zij geen borstvoeding konden geven en dus maar meteen met de fles zijn begonnen. Was blijkbaar de standaard in de jaren 70. Ondertussen ben ik gestopt met vertellen dat ze 's avonds nog steeds met een borstvoeding naar bed gaat, omdat ze alleen maar met rare blikken en opmerkingen als 'maar daar is ze toch te oud voor' kunnen reageren.

Laatste tip: geniet van je zwangerschap!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan