Eenkennig

ons kind is trouwens wel erg vreemd hoor. Omdanks dat ze al weer wat minder eenkennig lijkt te worden, lijkt ze voor veel mensen bang.
na wat observatie zijn het vooral mannen met grijs haar, een baard, een bril en/of lichte ogen.
Mannen met een donkere huidskleur, piercings, tattoo's en/of lang haar, vindt ze helemaal geweldig.

Ik heb bedacht om een "smoelenboek" te gaan maken van mensen die dichtbij staan. Maar soms nog wel bang voor lijkt. Als ze vaak die foto's ziet, dan raakt ze ermee vertrouwd.
Mijn vader vond ze bijvoorbeeld heel eng, amar hij heeft 1 keer een hele middag opgepast en nu vindt ze hem helemaal geweldig.
 
Yep, hier ook een eenkennig kindje...
Alleen mensen die ze regelmatig ziet, kunnen haar gewoon oppakken. Maar haar oom (die ze niet zo vaak ziet) kwam een nachtje logeren. Zaterdags moest ze niets van hem hebben en we zeiden: "Dat zal morgen wel over zijn." Maar nee hoor, nog steeds brullen....
Ook opa (de vader van Bram-Jan) was de pineut, wou ze ook niet bij in de buurt.

Maar mijn ouders vindt ze prima. Nu komt dat denk ik ook doordat die elke week/ 2 weken wel een keertje langs komen, denk ik. Helaas wonen alle opa's en oma's wat verder weg, dus zien we ze niet elke week...

Liefs Marit
 
Terug
Bovenaan