eenkennig

Uhmm had maandag nog gezegd dat we er geen last van hebben....nou meneertje is sinds gister opeens wat eenkenniger tegen vreemden.

Eerst lacht ie naar ze..dan komt het pruillipje en kijkt ie ons aan en dan weer naar die persoon en dan komen de tranen. Erg apart hoe dat opeens kan veranderen :p
 
Nou hier nog iemand hoor. Zolang hij veilig bij mama op schoot zit dan lachen naar iedereen, maar ojee als iemand te dicht in de buurt komt.

Opa en Oma zijn ook niet leuk. Hij is daar een paar keer geweest als wij weg waren. Nu denkt hij elke keer als hij ze ziet ojee en begint toch te brullen.....

Opzich leuk dat hij graag bij me wil zijn, maar af en toe is het zo erg dat als ik de kamer al uit loop hij het op een brullen zet. Hij kan erg moeilijk even alleen spelen. Het zou fijn zijn als ik snel weer een baan had. Dan is het niet meer elke dag mama mama mama.....
 
Terug
Bovenaan