<p>Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik weet niet of het wat oplevert maar wie weet herkent iemand zich erin of heeft er iemand tips. </p><p>Momenteel ben ik 31 weken zwanger, helaas zonder partner/vader voor kind. Deze heel mij verlaten en ik doe vanaf dat moment al alles alleen. Gelukkig wel met veel hulp van mijn familie, maar toch..</p><p>Alles is nu aangeschaft en klaar voor de komst van m'n meisje (waar ik ontzettend naar uit kijk maar ook eng vind hoe dit alleen te doen en zeker financieel), ik heb bijna verlof en alles wat de afgelopen tijd gebeurd is begint nu een beetje tot me door te dringen. Het is een heftige periode met veel strijd geweest die nu eindelijk achter de rug is en nu heb ik dus "tijd" om echt te beseffen wat er allemaal gebeurd is en dat ik echt alleen ben.</p><p>Ik kijk uit naar mijn verlof want na al het gedoe en lichamelijk ben ik wel toe aan rust, maar zie er ook tegenop nog meer vrije tijd te hebben. Ik voel me ontzettend eenzaam. Dat ik dit alleen moet ervaren en niet kan delen met een partner/de vader van mijn kindje. Ik voel ook een stuk jaloezie naar een vriendin toe, in mijn vriendinnengroep is er nog iemand zwanger en heeft alles wel goed voor elkaar en deelt ook regelmatig haar geluk (wat ze natuurlijk mag maar ik vind het moeilijk en contronterend om steeds te lezen). De andere vriendinnen zijn ook veel meer met haar (zwangerschap) bezig dan met mij(ne) en ik voel ook niet echt de behoefte mijn verdriet te delen en om steun te vragen. Laatst deed ik dit en dan krijg ik een korte of geen reactie terwijl er een paar minuten later wel wordt gereageerd op een update van die andere vriendin.</p><p>Al met al dus erg eenzaam in deze periode, gelukkig een hele lieve moeder die er altijd voor me is en alles met me samen wil doen, maar niet hoe het 'hoort'.. Ik hoop natuurlijk dat mijn meisje nog netjes een paar weken blijft zitten omdat dit beter voor haar is, maar ergens kan ik ook niet wachten tot deze periode voorbij is en hoop ik dat alles "goed" is op het moment dat ze er is en het alle ellende waard is geweest.</p><p>Ik moest dit even kwijt. Bedankt voor het lezen. </p>
Eenzaam
- Onderwerp starter Moederrrrrr
- Startdatum
Ik ken je niet maar ik wil je via deze weg een ontzettende dikke knuffel geven.
Ik weet helaas zelf ook maar al te goed hoe het is om verraden te worden en door vriendinnen in de steek gelaten te worden.
Mensen blijven bijzondere en soms nare wezens.
Voor zwangerschaps yoga oid is het al een beetje laat waarschijnlijk maar misschien kan je op baby zwemmen gaan. Dan ontmoet je gelijk wat nieuwe mensen. En heb je wat afleiding
Ik wens je het beste toe en ik hoop dat je snel geluk vind samen met je meisje!
Hang in there mama. Je bent sterk
Ik weet helaas zelf ook maar al te goed hoe het is om verraden te worden en door vriendinnen in de steek gelaten te worden.
Mensen blijven bijzondere en soms nare wezens.
Voor zwangerschaps yoga oid is het al een beetje laat waarschijnlijk maar misschien kan je op baby zwemmen gaan. Dan ontmoet je gelijk wat nieuwe mensen. En heb je wat afleiding
Ik wens je het beste toe en ik hoop dat je snel geluk vind samen met je meisje!
Hang in there mama. Je bent sterk
Wat lastig! Een zwangerschap is heel mooi maar helaas hoor je bij velen die er niet van kunnen genieten. Ik hoop oprecht dat er een vrouw reageert met herkenning in je verhaal en waar je misschien toch mee kan kletsen over alles. Want ik herken het zelf niet maar wil je wel even een virtuele knuffel geven.
Door je hormonen komt alles ook nog eens wat harder binnen en als alles zo opstapelt zit de emmer eens vol. Vergeet niet om erover te praten bijvoorbeeld met je moeder! En onthoud dat alles bij een ander altijd mooier lijkt. Jij hebt over een aantal weken het mooiste kindje van de hele wereld in je armen en daar kan geen kind tegenop. Niemand kan die liefde overtreffen.
Geen herkenning maar toch de knuffel. Ik wens je alle geluk met je kindje!
Door je hormonen komt alles ook nog eens wat harder binnen en als alles zo opstapelt zit de emmer eens vol. Vergeet niet om erover te praten bijvoorbeeld met je moeder! En onthoud dat alles bij een ander altijd mooier lijkt. Jij hebt over een aantal weken het mooiste kindje van de hele wereld in je armen en daar kan geen kind tegenop. Niemand kan die liefde overtreffen.
Geen herkenning maar toch de knuffel. Ik wens je alle geluk met je kindje!
Hey meid jeetje echt heftig dit
Pff ik wil je graag een knuffel geven
!
Je bent een sterke vrouw! Dont forget that
Ik wens je het allerbeste met jou lieve kindje straks.
Liefs mila
Pff ik wil je graag een knuffel geven
!Je bent een sterke vrouw! Dont forget that
Ik wens je het allerbeste met jou lieve kindje straks.
Liefs mila
Hey meid jeetje echt heftig dit
Pff ik wil je graag een knuffel geven!
Je bent een sterke vrouw! Dont forget that
Ik wens je het allerbeste met jou lieve kindje straks.
Liefs mila
Pff ik wil je graag een knuffel geven
!Je bent een sterke vrouw! Dont forget that
Ik wens je het allerbeste met jou lieve kindje straks.
Liefs mila
Wat een vervelende situatie.. Om t nog maar zacht uit te drukken...
Ik sta er helaas ook alleen voor...33 wk zwanger en nog 2 kinderen uit een eerdere relatie.
Daarbij wil mijn moeder er maar al te graag voor me zijn maar is zij zeer ernstig ziek is waardoor het nog maar de vraag is of ze het gaat redden tot aan de bevalling.
En logischerwijs zijn we daar als familie/gezin erg druk mee... verder speelt er buiten dat nog meer waardoor ik weinig tot niet kan genieten van deze zwangerschap en er op dit gebied ook alleen voor sta.
Financieel gezien zal ik t ook lastig gaan krijgen maar ik probeer daar niet teveel op vooruit te kijken. Ik leef zo zuinig mogelijk en meer dan mn best kan ik niet doen...
Ik zou proberen dat van je 'vriendinnen' proberen los te laten... Je kan hen niet veranderen maar wel hoe je er zelf mee omgaat. Tenzij je het zo belangrijk vind, dan zou ik ze erop aanspreken en je gevoel delen. Als zij jouw gevoel niet weten kunnen ze er ook niks mee... misschien is t allemaal onbewust en doordat je zelf niet lekker in je vel zit neem je alles misschien erg letterlijk en zeer persoonlijk.
Hoop dat je na de bevalling optimaal kan genieten van je mooie meisje!
Ik sta er helaas ook alleen voor...33 wk zwanger en nog 2 kinderen uit een eerdere relatie.
Daarbij wil mijn moeder er maar al te graag voor me zijn maar is zij zeer ernstig ziek is waardoor het nog maar de vraag is of ze het gaat redden tot aan de bevalling.
En logischerwijs zijn we daar als familie/gezin erg druk mee... verder speelt er buiten dat nog meer waardoor ik weinig tot niet kan genieten van deze zwangerschap en er op dit gebied ook alleen voor sta.
Financieel gezien zal ik t ook lastig gaan krijgen maar ik probeer daar niet teveel op vooruit te kijken. Ik leef zo zuinig mogelijk en meer dan mn best kan ik niet doen...
Ik zou proberen dat van je 'vriendinnen' proberen los te laten... Je kan hen niet veranderen maar wel hoe je er zelf mee omgaat. Tenzij je het zo belangrijk vind, dan zou ik ze erop aanspreken en je gevoel delen. Als zij jouw gevoel niet weten kunnen ze er ook niks mee... misschien is t allemaal onbewust en doordat je zelf niet lekker in je vel zit neem je alles misschien erg letterlijk en zeer persoonlijk.
Hoop dat je na de bevalling optimaal kan genieten van je mooie meisje!
niemand moet zich eenzaam hoeven voelen!