Ha Annie,
Ja wat jammer zeg voor je! Je kijkt zo naar een zwangerschap uit en dan gaat het fout. en dat is juist wat je niet wilt. Het kan zo'n machteloos gevoel geven. Of misschien voel je je schuldig. Maar daar is geen reden voor hoor, er is iets fout gegaan in de aanleg waardoor het vruchtje overleden is. Of misschien denk je wel 'Kindje'. dat dacht ik namelijk wel. Ik heb heel veel gehuild. Ik vond het zo jammer, ik miste het zwanger-zijn zo. we waren zo verschrikkelijk blij. De teleurstelling was zo groot, maar ook de angst of ik ooit weer zwanger zou raken.
gun het maar de tijd, als je heel verdrietig bent en trek je niets aan van mensen die denken dat het niet zoveel voorstelt. Vooral de mensen die niet weten wat het is, zeggen soms de meest gevoeloze dingen..... je mag verdriet hebben (ook lang, ik kan er soms nog om huilen na 1,5 jaar ook na een gezonde zwangerschap). Huil er maar om ook al doe je dat vaak. Het is niet niks om zo blij te verwachten en dat dan ineens alle blijdschap de grond in wordt geslagen.
ik hoop dat je snel weer zwanger mag worden, als je daar aan toe bent en dat het dan goed zal gaan. dat je een gezond kindje in je armen mag sluiten. En voor als je het nog niet wist: er is ook een forum voor vrouwen die een miskraam hebben gehad, misschien dat er lotgenoten zijn waar je fijn mee kunt praten.
Meid, heel veel sterkte ermee hoor..... liefs Bloempje
