eetstoornis en zwanger zijn

hallo allemaal,

Ik heb me sinds vandaag aangemeld, maar ik kijk al een poosje mee in dit forum.

Ik ben sinds 12 weken zwanger, waar ik ontzettend blij mee ben en ik ben ook al na 2 maanden zwanger geraakt!

Weet niet of dit onderwerp al eerder is geweest, heb gezocht maar kon niks vinden.

Mijn vraag: Ik heb vanaf mijn 14e/15e tot me 25e een eetstoornis(anorexia) gehad, en sinds bijna 2 jaar gaat het redelijk goed,   maar nu ik zwanger ben, komt dat gevoel van "dik" worden weer de kop opsteken, ik ben heel erg bang om de pan uit te groeien, ik merk nu al dat me kleren te klein worden en dat me buik al wat dikker word.

Ik vind dit best eng en ik vraag me dan ook af, of hier meer vrouwen zijn, die dit probleem gehad hebben en hoe hun met het "dik" worden omgingen/omgaan!

Ik hoor graag jullie reacties.

Groetjes Bel
 
Hi Bel,

In de eerste plaats van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!! En wat goed dat je je probleem bespreekbaar maakt!!!!

Ik heb geen (echt)  verleden met een eetstoornis. Wel ben ik ruim een jaar geleden gestopt met lijnen nadat ik 23 kilo was afgevallen. Ik had eindelijk mijn oude figuurtje weer terug (en o wee als ik maar dacht dat er een grammetje bij kwam/komt).
Ik heb zelf op een gegeven moment toen ik vond dat ik te ziekelijk bezig was met mijn gewicht het boek "uit de ban van eetbuien" gelezen van joanna Kortink en heb hier enorm veel aan gehad en nog. Misschien is het ook iets voor jou.

Sinds ik zwanger ben mag ik niet meer sporten dus zit met lede ogen aan te kijken hoe de vetrolletjes op mijn heupen groeien (ben pas 11,5 week en pas al bepaalde broeken niet meer). Ik ben hier echt niet blij mee. MAAR het is voor een goed doel waar ik zelf voor heb gekozen! Al staan de tranen geregeld achter mijn ogen en word ik al woest bij de gedachte dat het nog meer word. Maar na de bevalling gaat het er echt weer af, OOK bij jou. Als jij niet goed en gezond blijft eten kun je je kindje veel schade aan doen en dat wil je heus niet. Ik merk hoe moeilijk het al  voor mij is dus kan bijna niet gaan beginnen te begrijpen hoe het voor  moet zijn  maar hou jezelf in de gaten, zoek anders hulp bij je huisarts.

Geniet zoveel mogelijk van je zwangerschap en ik hoop echt dat je het in de hand kunt houden. Wees maar trots op je lichaam dat het reserves aan legt voor jou en jouw kindje. Laat je nog eens horen hoe het met je gaat? Hoor je dan ook niet thuis op het februariforum? Kletsen we daar nog eens verder.

Liefs,
Daantje
 
quote: Daan tje reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('27-07-2005 21:55:29'));

Hi Bel,

In de eerste plaats van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!! En wat goed dat je je probleem bespreekbaar maakt!!!!

Ik heb geen (echt)  verleden met een eetstoornis. Wel ben ik ruim een jaar geleden gestopt met lijnen nadat ik 23 kilo was afgevallen. Ik had eindelijk mijn oude figuurtje weer terug (en o wee als ik maar dacht dat er een grammetje bij kwam/komt).
Ik heb zelf op een gegeven moment toen ik vond dat ik te ziekelijk bezig was met mijn gewicht het boek "uit de ban van eetbuien" gelezen van joanna Kortink en heb hier enorm veel aan gehad en nog. Misschien is het ook iets voor jou.

Sinds ik zwanger ben mag ik niet meer sporten dus zit met lede ogen aan te kijken hoe de vetrolletjes op mijn heupen groeien (ben pas 11,5 week en pas al bepaalde broeken niet meer). Ik ben hier echt niet blij mee. MAAR het is voor een goed doel waar ik zelf voor heb gekozen! Al staan de tranen geregeld achter mijn ogen en word ik al woest bij de gedachte dat het nog meer word. Maar na de bevalling gaat het er echt weer af, OOK bij jou. Als jij niet goed en gezond blijft eten kun je je kindje veel schade aan doen en dat wil je heus niet. Ik merk hoe moeilijk het al  voor mij is dus kan bijna niet gaan beginnen te begrijpen hoe het voor  moet zijn  maar hou jezelf in de gaten, zoek anders hulp bij je huisarts.

Geniet zoveel mogelijk van je zwangerschap en ik hoop echt dat je het in de hand kunt houden. Wees maar trots op je lichaam dat het reserves aan legt voor jou en jouw kindje. Laat je nog eens horen hoe het met je gaat? Hoor je dan ook niet thuis op het februariforum? Kletsen we daar nog eens verder.

Liefs,
Daantje

Hoi Daantje!

Ik probeer zeker zo goed en gezond  mogelijk te eten, maar toch kan ik ook het snoepen niet laten, en daar voel ik me dan toch zo schuldig over!
Tegenover me beeb, maar ook tegenover mezelf en daar baal ik behoorlijk van, vooral dat ik me schuldig voel tegenover mezelf! Want het geeft me stress en dat lijkt me nou ook niet echt gezond voor de beeb!

Weet dondersgoed, dat "dik" worden er nu eenmaal bijhoort, maar toch vind ik het harstikke moeilijk.

Ik heb in Augustus weer afspraak bij de verloskundige, ik ga het toch maar even aankaarten, misschien dat zij me verder kan helpen.

Bedankt voor je reactie, doet me goed!

Liefs Bel
 
Hi Bel,

Ook ik herken mij in jouw probleem. Ik lijn al zo lang, ook al was ik echt niet dik hoor. Ik ben 1:74 lang en woog voor mijn zwangerschap 65 kilo. Dit is echt perfect. Maar dan moest ik er ook echt wel voor blijven sporten en op mijn eten blijven letten. Nu ik 28,3 weken zwanger ben ben ik al 17 kilo aangekomen. Dit vindt ik ook grof gezegd kut!!! Nu ben ik maandag naar de bibliotheek gegaan voor een zwangerschapsboek waarin ze je helpen bij je voeding. Je moet je er natuurlijk wel aan  houden, anders heeft het nog geen nut. het boekje heet "Gezond zwanger" van Sonja van de Rhoer en Nienke ten Hoor. In dit boekje wordt alleen maar ingegaan op je eetpatroon tijdens je zwangerschap. Je moet nog best wel veel eten, maar alleen maar gezonde dingen. Ik hoop dat ik de rest van mijn zwangerschap niet zo veel meer aankom door m'n aangepaste eetpatroon. Ik hoop dat je er wat aan hebt, want  lijnen is absoluut verboden tijdens je zwangerschap en je moet natuurlijk wel genoeg voedingsstoffen binnenkrijgen.

Succes verder!

Groetjes,
Sabrina 28,3  
 
Hoi Bel,

Ook ik heb in het verleden een eetstoornis gehad. Sinds 6 jaar ben ik daar vanaf, als je er al ooit helemaal vanaf komt.

Ook ik ben nog steeds weleens bang om dik te worden, terwijl ik absoluut niet dik ben. Helaas gaan gevoel en verstand niet altijd samen.

Ik was ook heel erg bang dat ik tijdens mijn zwangerschap moeite zou hebben met mijn groeiende buik. Maar dat was helemaal niet zo, ik vond het zo leuk om mijn buik te zien groeien. Uiteindelijk had ik een heel bescheiden buikje.

We willen binnenkort weer proberen om voor de tweede keer zwanger te raken en ik kijk nu alweer uit naar een groeiende buik (naar de rest iets minder want ik ben 9 maanden ziek geweest).

Groetjes,

Syl
 
Ik heb geen eetstoornis, maar ben wel altijd met gewicht bezig. Ik heb een redelijk zware bouw. Ik ben 1.74m en woog voor mijn zwangerschap 75 kilo. Het is niet te zwaar, maar enigszins neigt het naar de zware kant. Normaal gesproken let ik daarom op met wat ik eet. Ik probeer me aan drie maaltijden per dag te houden en kook 's avonds gewoon iets meer avondeten zodat ik rond 10 uur geen honger krijg.
Toen ik wist dat ik zwanger was stopte ik met opletten hoeveel ik at. Als ik trek heb eet ik en als ik geen trek heb eet ik niet. Ondanks dat ik een behoorlijke snoeper ben, ben ik tijdens de zwangerschap pas 5,5 - 6 kilo aangekomen. Dus ik heel blij. Kom ik gister bij mijn schoonzus, zegt ze doodleuk: JE KRIJGT WEL EEN DIKKE KONT. Ja hehe.
Dat vond ik dus niet leuk om te horen, zeker niet omdat ze zelf geloof ik 150 kilo weegt en het heel normaal is dat je tijdens je zwangerschap een dikkere kont krijgt.
Ik vind het gewoon stom dat mensen dat soort dingen er zomaar uitflappen.
Maar goed, dat lucht ff op.

Oja, ga alsjeblieft niet lijnen tijdens de zwangerschap. Houdt in de gaten hoeveel kilo's erbij komen en lijn ze er op een gezonde manier na de zwangerschap weer vanaf.
 
quote: barbara23 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('29-07-2005 18:05:23'));



Ik moet het allemaal gewoon toelaten, hoe moeilijk dat ook zal worden, het is voor een heel goed doel!!

Wil echt niet dat er wat fout gaat met me kindje!

Schouders eronder en gaan!

Groetjes Bel
 
Terug
Bovenaan