effe van mij afschrijven!

Hoi

wij zijn begonnen met de eerste ivf, en zoals het er nu naar uit ziet hebben wij donderdag de punctie, vind het erg spannend en ben best zenuwachtig. we zijn al weer bezig sinds dat onze zoon een half jaar was, en is nu 26 feb vier geworden, ben van hem zwanger geraakt via iui. heb twee jaar geleden een miskraam gehad.

Soms is het allemaal niet eerlijk, nu heb ik van het weekend gehoord dat mijn broertje en zijn vriendin, zwanger zijn. voor hun ben ik natuurlijk best blij maar zelf vond ik het niet leuk, ze is jan. gestopt met de pil en meteen eigenlijk aan geteld want ze is 7 weken zwanger al. het is nog pril. maar je gaat aan je zelf twijfelen.

Ze waren bang om het aan ons te vertellen. snap ik ook wel. maar zoals ik al zei voor hun ben ik blij en hoop dat het goed mag gaan.
Maar voor mij zelf voel ik mij er nog slechter door.
Wil ook zo graag. en dan hoor je weer iedereen in jeomgeving zeggen je hebt er toch 1.

Maar niemand begrijpt dan hoe ik mij voel lijkt wel als ze dat dan zeggen. tuurlijk hebben wij er 1. maar ik heb het gevoel dat we nog iets missen en mijn man en ik willen er allebei nog graag kindje bij. en ik zou het nog zo graag keer mee willen maken zo'n kleintje in je buik kunnen voelen bewegen.

Snapt hier iemand wat ik bedoel.
en hoe ik mij voel.

Zo ben het even kwijt, kan er wat dat betreft met niemand over praten. omdat iedereen elke keer maar zegt je hebt toch 1.

Groetjes Jenny
 
hey

nou hier net zo'n verhaal eerste kindje na 7 jaar en via ivf.
na een jaar weer opnieuw 2 pogingen ivf geprobeerd zonder resultaat, wel 4 embryo's in de vriezer
in september plotseling zwanger maar na 7 weken miskraam we waren helemaal verbaast.
nu eindelijk na de tweede embryo terugplaatsing weer 7 weken zwanger nu hopen dat het goed gaat.
mijn zus stopte 2 keer met de pil de eerste keer binnen een maand zwanger grrrrr
de tweede na drie maanden voor iedereen doe je net alsof je blij bent voor ze maar feitelijk vond ik het helemaal niet leuk.
tegen mij zeiden ze ook je heb er toch een
uiteindelijk zei ik het zelf maar van ach ik heb er al een, maar eigenlijk kon ik ze wel wat aan doen ze snappen het gewoon echt niet.
dus nee je bent niet alleen zijn nog heel veel gevallen met je, en het enige wat ik kan zeggen is   ik begrijp je en er is nog hoop.
wens je nog heel veel suuces met de pogingen
dikke kus maris
 
hoi

fijn om te horen dat ik mij niet alleen zo voel.

het wordt voor ons verder een spannende tijd, heb donderdag morgen de punctie.
en dan paar dagen later terugplaatsing in de hoop dat er goede bij zitten en dan wordt het wachten. Vind het erg spannend en ebn erg zenuwachtig.

groetjes Jenny
 
Lieve Jenifer,

Ik kan me je gevoel - helaas moet ik bijna zeggen - NIET voorstellen
Jij wilt graag NOGMAALS het gevoel van een kleintje in je buik meemaken,ik heb dat geluk nog NOOIT mogen meemaken.
Wij zijn al 3 jaar bezig en ik heb zelfs nog nooit een positieve test in handen gehad
Ik hoop dat je het wel kunt begrijpen als je die opmerking krijgt van mensen die nog geen kindjes hebben (en dat wel graag willen)
Natuurlijk lijkt het me fantastisch voor jullie als je nog een tweede kindje kunt krijgen maar jij weet al wat het is om moeder te zijn en je hebt tenslotte 1 kindje om je liefde aan te geven, zelfs dat geluk is niet voor iedereen weggelegd
Wij hebben dat wonder nog nooit mogen ervaren dus ik  kan mijn moederliefde nog aan geen enkel kindje schenken.
Koester het geluk van je zoontje als het met een tweede kindje  niet mocht lukken
We zijn hier om elkaar te steunen en ik wens je uiteraard alle geluk met een zwangerschap
Ik hoop dat de punctie meevalt donderdag. Kom je komende week dan lekker bij me op het wachtbankje zitten ? Ik heb morgen een cryo-terugplaatsing

Laat je weten hoe de punctie is gegaan en of je een goed resultaat had ?

Liefs, Sunshine Jo
 
Hoi,

Ook voor mij een heel herkenbaar verhaal.

Wij hebben een zoon van 4 (in juli wordt ie 5) en ook wij krijgen vaak te horen, wees blij je hebt er een.
Tuurlijk wij zijn dolblij met 'm vooral ook omdat hij echt ons wondertje is. Hij is namelijk spontaan gekomen nadat de 1e icsi was milukt en we op de wachtlijst stonden voor de 2e poging. (we waren toen ruim 3 jaar bezig)
maar ook wij willen heel graag een 2e kindje en zijn daar al snel mee begonnen maar inmiddels zijn we ruim 4 jaar verder en nog geen 2e.
Ik heb inmiddels 2x icsi en 1x cryo tp achter de rug en daarna even een rustperiode ingesteld omdat de puncties voor mij een hel zijn. Na 1 1/2 jaar staan we nu toch weer ingepland en begin a.s. zondag met spuiten voor onze allerlaatste poging.
Onze zoon vraagt ook regelmatig of wij ook een babietje krijgen, hij ziet dit namelijk veel bij zijn vriendjes van school, buurjongens etc etc. en dat doet pijn als je je kind moet uitleggen waarom hij geen brusje heeft en dat bij sommige zelfs al het 2e brusje er bij komt. Hij heeft zelfs al een keer gezegd dan gaa we toch naar de winkel....... nou wou dat het zo simpel was dan stond ik er meteen........ Ik sta echt telkens weer met tranen in de ogen als hij over een brusje begint.

Ook zijn er inmiddels in de familie en vriendengroep kinderen bij gekomen, terwijl ze veel later zijn begonnen dan ons en zij hebben er nu al wel 2..... dat blijft toch pijn doen.

Ik kan ook best begrijpen dat het voor mensen die nog geen kinderen hebben dit heel raar overkomt maar ik vind wel dat wij ook recht hebben op ons gevoel en het zou niet moeten uitmaken of je voor je 1e, 2e, 3e of 10e gaat. Als de wens er is dan is ie voor iedereen gelijk, vind ik.

Nou meiden, ik wens jullie heel veel geluk en hoop echt dat voor iedereen er (nog) een kindje is weggelegd.


liefs,

nikita
 
hoi

heb gisteren donderdag morgen de punctie gehad, en viel erg mee, wat wel tegen viel was hoeveel eitjes erwaren. dat waren er 4, en het zaad was goed van mij man. nu hopen dat er een bevruchting plaats vind.
Mag zondag om kwart over 9 bellen, en krijg dan te horen of er goede bij zitten en of er die dag terugplaatsing kan worden gedaan.

mijn man en ik hopen natuurlijk van, wel en ik probeer zo posotief mogelijk te blijven,

verder wens ik alle andere ook sterkte en succes.

groetjes Jenny
 
Hallo dames,

Hier nog zo'n verhaal hoor.

5 jaar geleden ben ik zonder enig probleem zwanger geworden van onze zoon (april wordt hij 5). 2 jaar geleden dachten we  kom .... we proberen het weer. Inmiddels zijn we 4 pittige miskramen verder en na diverse onderzoeken is bekend geworden dat ik een bloedstollingsziekte heb. Die heb ik ook al gehad toen ik zwanger van mijn zoontje was, maar hij is ons wondertje. Slechts 20% van de zwangerschappen lukt zonder medicatie, das niet zo gek veel.  Inmiddels zit ik wel aan de medicatie en we hebben weer groen licht om het te proberen

Ook wij krijgen alle opmerkingen ach je hebt er al een, ach je bent nog jong (33 nu). Dit jaar is jullie jaar..... je kent ze allemaal wel. Ook alle mensen om je heen worden zwanger en bevallen.

Ik heb natuurlijk ook absoluut alle begrip voor de mensen die nog geen kinderen hebben en in alle onderzoeken ondergesneeuwd zijn. Ik heb een goede vriendin die dat inmiddels ook al 3 jaar meemaakt. Voor haar het geluk dat ze sinds kort wel  na de 3e  IVF zwanger is geworden en het tot op heden is blijven zitten.

Ik weet even niet meer wie het schreef, maar je kindje vraagt wanneer jullie een baby krijgen. Goh wat komt me dat bekend voor. Mijn zoontje wil ook graag een broertje/zusje en zegt dan tegen ons. Ik ga kijken hoe jullie een babytje gaan maken (ahum )

Er zijn dagen dat ik er heel goed tegen kan, maar ze zijn er ook dat ik 's avonds thuis kom en alleen maar kan janken. Gelukkig heb ik een hele lieve man en slepen we ons samen er door.

Alle meiden hier veel sterkte en geluk!!!!
Groetjes, Nathalie
 
Hoi dames,

ik hoor helemaal niet op dit forum thuis, maar lees af en toe mee.
Ik wil jullie zeggen dat ik heel veel respect heb voor hoe jullie hiermee om gaan. Echt heel goed en ik wil iedereen super super super veel succes wensen met het krijgen van een kindje.

liefs babymama
 
Terug
Bovenaan