Oh god.....30....zucht.
Hahah nee hoor, geniet ervan. Ik vond 30 ook een rare verjaardag, had het idee dat ik opeens moest weten wat ik wilde worden als ik later groot was. En vond dat ik mijn leven maar eens helemaal op de baan moest hebben, en andere mensen van 30 leken veel volwassener dan ik (is dat een woord...volwassener?) etc etc. haha tegen de tijd dat 31 eraan zat te komen was ik weer helemaal gekalmeerd, die verjaardag was ook een stuk gezelliger.
Nu word ik dit jaar 37 en nog steeds heb ik het idee dat mijn leven vooral bestaat uit "ik doe maar wat". Maar kennelijk is dat wie ik ben, en daar kan ik best mee leven. Het enige waar ik het echt NIET mee eens ben is zwaartekracht. Oh en bovendien is er wat mis met de paskamer spiegels bij de H&M want mijn kont was nooit zo dicht bij de vloer!....dus!
Ajuus, ilja