Einde relatie & zwanger

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik ken mijn huidige partner ruim een jaar en ben 12 weken zwanger (tja de biologische klok tikte, 39 jaar, eerste kind). Afgelopen weekeinde heeft hij aangegeven dat hij de relatie beeindigd omdat ik niet alles wil betalen van de kosten voor levensonderhoud van vier kinderen uit zijn huwelijk. Ik draag voor 50% bij in woonlasten, boodschappen, vakanties etc. Ik betaal de studiekosten etc. idd niet. Hij is nog getrouwd. Meneer en mevrouw raken niet gescheiden omdat ze over alles, maar dan ook alles ruzie maken. Mevrouw is overspannen, heeft de 4 kinderen bij ons gedumpd en betaalt niets meer. Meneer betaalt de hypotheek, advocaat en mediator kosten. Salaris is dan op. Ik moet de rest betalen, maar niemand mag dat weten. Dat vind ik niet fair. Een normaal gesprek is niet mogelijk. Hij heeft aangegeven dat ik dan blijkbaar niet de juiste partner ben en daarom de relatie beeindigd

12 weken zwanger ... en nu ...
 
Shit dat is een lastige situatie!! Ik persoonlijk vind dat hij degene is die zijn zaakjes niet op orde heeft en dat hij ervoor moet zorgen dat die scheiding erdoor komt voordat hij "dingen" van jou kan gaan eisen. Dat de vier kinderen bij jullie gaan wonen, oke. Dat kan natuurlijk als je een gescheiden man hebt. Maar als hij niet "netjes" gescheiden is vind ik niet dat jij daar kosten voor hoeft te maken.

Maar ja....de situatie is al zo dat hij de relatie heeft beëindigd. Wat gaat hij nu doen dan met zijn vier kinderen? Weer bij zijn vrouw wonen? Hij moet toch ergens wonen. En nu krijgt hij nog een vijfde kind. Wil hij het kind erkennen? Want als hij dat niet doet heb je geen poot om op te staan voor evt. alimentatie. Als hij dat wel doet, heeft hij waarschijnlijk geen geld voor alimentatie.

En dan ben jij er ook nog. Zoals het nu lijkt hoef je dus niet op hem te rekenen en sta je er dus alleen voor. Ik zou proberen om je zaken zo snel mogelijk op orde te krijgen. Goede opvang zoeken voor als je baby is geboren. Hulp voor de eerste maand, zodat je het niet alleen hoeft te doen. Ouders in de buurt? zodat ze kunnen oppassen als jij tijd voor jezelf nodig hebt. (en dat heb je hoor!) Probeer het te accepteren dat je vriend je vriend niet meer is. Zélf zou ik (persoonlijk) met opgeheven hoofd verder gaan, sta sterk en zo red je het wel als alleenstaande mama.

Ik hoop dat je er wat aan hebt!!

Liefs Karin
 
Zo wat een rot situatie zeg!

Maar ik sluit me bij Karin aan.
Hij mag idd zijn zaakjes wel wat beter op orde hebben.

Stel je gewoon erop in dat je niks aan hem hebt.
En begin nu alles goed te regelen.

IK wens je sterkte.

You are a superwoman!

Het komt goed!

Gr. Nini
 
ben het helemaal eens met de andere damens. laat hem eerst maar eens beslissen wat hij zelf wilt voordat hij eisen aan jou gaat stellen.

je kindje alleen opvoeden is misschien niet waar je van gedroomd had maar je kan het echt wel. vooral veel steun in je omgeving zoeken.
sterkte
 
als dat de reden is dat hij zijn (zwangere) vriendin in de steek laat, kun je je afvragen of hij het wel waard is. En of hij straks een goede vader zal kunnen zijn met alle bagage die hij meeneemt.
Ik begrijp dat het voor jou heel moeilijk en verdrietig is en dat het voor ons als buitenstaander makkelijk praten is.
Maar ik zou zeggen, ga je eigen weg en maak er iets moois van met z'n 2-tjes. Mocht hij dat over een poosje alle zaakjes op orde hebben , dan kun je altijd nog nadenken of je met hem verder wil.

heel veel succes! en sterkte
groetjes m
 
Ik sluit me ook aan bij hierboven....

Meid ga ervoor de liefde tussen jou en je kind zal alles overwinnen, wat een gemis voor hem dan en zijn kinderen want die krijgen tenslotte wel een half-broertje of -zusje...

Kindje zou sowieso niet zijn achternaam kunnen krijgen omdat hij nog getrouwd is, dat had mijn nicht ook...

Heel veel sterkte en succes met de zwangerschap hoop dat je genoeg andere dierbaren om je heen hebt waarmee je het geluk kan delen en waar je een beroep op kan doen als het ff niet gaat.

Liefs Randy mama van ninthe* 18-11-06, nova 21-5-08 en lasse 11-06-10
 
Hoi,

Wat een verhaal, ik sluit me grotendeels aan bij de reacties hierboven. Ik denk eerlijk gezegd dat je beter af bent in je eentje met je eigen babytje dan met een man die nog in scheiding ligt en 4 kinderen waarvoor gezorgd moet worden (maar wat niet jouw basis verantwoordelijkheid is). Het kan wat ongevoelig klinken, zo bedoel ik het niet, ik ben nu over de 38 weken zwanger en ik weet hoe hard je je partner nodig hebt tijdens je zwangerschap. Maar als die relatie niet stabiel is, zul je daar wellicht alleen maar extra stress van ondervinden. En dat kun je ECHT NIET gebruiken!

Hopelijk heb je een goed sociaal vangnet (familie, vrienden)! Veel sterkte meid, je kunt het!
 
Lieve First Mom,

je situatie is zo herkenbaar!!! Ik heb ook 8 jaar een relatie gehad met een man die "gescheiden" was, maar net nog niet helemaal. Hij wilde wachten met kinderen en dus wachtte ik braaf met hem. En ineens was zn "ex" zwanger en had ik het nakijken... En dan ben je alleen en dik in de dertig.

Jij bent 39, zeg je en zwanger. Hoe naar het ook klinkt... wees blij dat je die zaadjes van hem hebt gekregen...voordat je een nieuwe relatie hebt, ben je een tijd verder en dan is het misschien te laat voor een kindje... hij krabbelt nu terug door idiote dingen van je te eisen... meid, twijfel niet aan jezelf, maar geloof ook niet te veel dat hij nog gaat scheiden... die mediator is er niet voor niks...

Ik ben 37 en was bang om nooit meer moeder te worden. Misschien heb je al wat gelezen bij het forum "zwanger worden" en hier met BAM in de titel. Een goede vriend van me en ik hebben veel gesproken en we zouden het samen proberen... zoals hij zei "we gaan voor een kind en dan zien we wel hoe het verder gaat". Sinds onze eerste poging in augustus is er veel veranderd. Ik was meteen zwanger. Blij belde ik hem op, maar nu blijkt er nog een vrouw te zijn die ook een kind van hem wil... Bovendien zwijgt hij sinds de dag van de test in alle talen... geen idee waar ik nu sta... Af en toe ben ik verdrietig en voel ik me erg alleen. Maar dan denk ik aan mijn kinderwens die nu in vervulling lijkt te gaan. En weet je? DAN MAAR ALLEEN... en de mannen die ECHT van ons houden, die komen/blijven wel...

Ik wens je veel sterkte, wijsheid en liefde!!!
xxx,
Delmira
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan