hallo,
Na ruim een jaar 'stiekem' meegelezen te hebben is het tijd voor mijn bijdrage. Ik heb het afgelopen jaar af en toe hier gelezen hoe meer vrouwen hetzelfde doormaakten als ik. Ik wilde er met niemand 'in het echt' over praten, ik denk uit angst dat het nooit zou lukken en ik het stempel ' ongewenst kinderloos' zou krijgen. Als het niet zou lukken, was het ook prima (maar waarom mijn lijf dit niet zou 'kunnen' kon ik eigenlijk niet bedenken).
En nu schrijf ik mijn verhaal voor degenen die nog in twijfel zijn, hopen en gek worden van allerlei dingen in hun lijf voelen, nog niet weten hoe het is om zwanger te zijn en dus niet weten hoe ze dit moeten herkennen. Misschien dat iemand er iets aan heeft, al helpt het maar 1 iemand dan is het al de moeite dit op te schrijven. Voor wie het wil weten...
Ik ben begin 2007 gestopt met de pil. Mijn man riep van tevoren dat ik vast al zwanger zou zijn, alleen al door er aan te denken, maar dat liep even anders. De hele dag voelde ik dingen, gevoelige baarmoeder, gevoelige tepels, vaak plassen, maar niet zwanger. Of misschien dat ik in die periode even zwanger ben geweest en heel snel een miskraam heb gehad (dat denk ik eigenlijk, maar het heet vast nog geen miskraam als het na een paar dagen al mis gaat)
Onregelmatige menstruatie en ik begon toch wel aan m'n lijf te twijfelen. Vrijen moest leuk blijven en niet alleen om het 'moeten'. En ik wilde niet verkrampen in dat ik het zo graag wilde, m'n leven is nu ook al behoorlijk perfect!
Na een jaar zouden we naar de huisarts mogen, maar ik had koste wat kost geen zin in inwendig onderzoek. Ik heb ovulatietesten besteld via www.testjezelf.nu (wordt heel anoniem opgestuurd en in de brievenbus gestopt!) en toen er bij die test eindelijk een streep verscheen hebben we gevreeën. Maar ik voelde me niet anders, ik dacht dat er niks aan de hand was. Wat we zouden moeten doen om wél zwanger te worden, dat wist ik niet.
Maar nu blijk ik toch zwanger! Een simpel streepje op zo'n test en opeens staat je wereld op z'n kop. Blijk ik al drie weken zwanger en vind ik mezelf opeens heel bijzonder. Ik had niet gedacht dat het ooit zou gebeuren, maar nu dus toch.
Ik ben geen frequente forumbezoeker, maar misschien dat ik af en toe toch zal kijken. Als alles goed gaat word ik eind januari 2009 moeder, niet te geloven..! Ik hoop dat jullie wat aan mijn verhaal hebben en dat jullie snel volgen.
Sterkte en succes allemaal!!!
Na ruim een jaar 'stiekem' meegelezen te hebben is het tijd voor mijn bijdrage. Ik heb het afgelopen jaar af en toe hier gelezen hoe meer vrouwen hetzelfde doormaakten als ik. Ik wilde er met niemand 'in het echt' over praten, ik denk uit angst dat het nooit zou lukken en ik het stempel ' ongewenst kinderloos' zou krijgen. Als het niet zou lukken, was het ook prima (maar waarom mijn lijf dit niet zou 'kunnen' kon ik eigenlijk niet bedenken).
En nu schrijf ik mijn verhaal voor degenen die nog in twijfel zijn, hopen en gek worden van allerlei dingen in hun lijf voelen, nog niet weten hoe het is om zwanger te zijn en dus niet weten hoe ze dit moeten herkennen. Misschien dat iemand er iets aan heeft, al helpt het maar 1 iemand dan is het al de moeite dit op te schrijven. Voor wie het wil weten...
Ik ben begin 2007 gestopt met de pil. Mijn man riep van tevoren dat ik vast al zwanger zou zijn, alleen al door er aan te denken, maar dat liep even anders. De hele dag voelde ik dingen, gevoelige baarmoeder, gevoelige tepels, vaak plassen, maar niet zwanger. Of misschien dat ik in die periode even zwanger ben geweest en heel snel een miskraam heb gehad (dat denk ik eigenlijk, maar het heet vast nog geen miskraam als het na een paar dagen al mis gaat)
Onregelmatige menstruatie en ik begon toch wel aan m'n lijf te twijfelen. Vrijen moest leuk blijven en niet alleen om het 'moeten'. En ik wilde niet verkrampen in dat ik het zo graag wilde, m'n leven is nu ook al behoorlijk perfect!
Na een jaar zouden we naar de huisarts mogen, maar ik had koste wat kost geen zin in inwendig onderzoek. Ik heb ovulatietesten besteld via www.testjezelf.nu (wordt heel anoniem opgestuurd en in de brievenbus gestopt!) en toen er bij die test eindelijk een streep verscheen hebben we gevreeën. Maar ik voelde me niet anders, ik dacht dat er niks aan de hand was. Wat we zouden moeten doen om wél zwanger te worden, dat wist ik niet.
Maar nu blijk ik toch zwanger! Een simpel streepje op zo'n test en opeens staat je wereld op z'n kop. Blijk ik al drie weken zwanger en vind ik mezelf opeens heel bijzonder. Ik had niet gedacht dat het ooit zou gebeuren, maar nu dus toch.
Ik ben geen frequente forumbezoeker, maar misschien dat ik af en toe toch zal kijken. Als alles goed gaat word ik eind januari 2009 moeder, niet te geloven..! Ik hoop dat jullie wat aan mijn verhaal hebben en dat jullie snel volgen.
Sterkte en succes allemaal!!!