Eindelijk zwanger!! Eindeloze teleurstellingen & clomid.

S

Sakoo

Ik moet het even van de daken schreeuwen aangezien we de zwangerschap nog tegen niemand willen zeggen tot na de eerste echo dus ik kom hier even meepraten.

Wij zijn 33 en 34 jaar en na bijna 2 jaar proberen zwanger te worden en steeds maar weer de teleurstelling van komende menstruatie's verwerken zijn we een paar maanden geleden begonnen met Clomid.

Na 2 maanden gebruik hiervan en veel follikel echo's verder blijken we nu eindelijk zwanger!!! We waren in tranen toen we na 5 dagen overtijd een test deden welke positief bleek te zijn. De dag erna weer getest en wederom positief.

We zijn zo super blij met dit nieuws maar ik durf gewoon nog niet zo goed te juichen.... Het hele traject hiervoor was zo ellendig moeilijk dat ik bang ben dat het een miskraam wordt en ik hiervan weer een enorme klap ga krijgen.

1 December krijgen we de eerste echo. Volgens berekeningen zou ik nu ruim 5 weken zwanger moeten zijn. Alle symptomen waren er, innesteling bloeding, vol gevoel, obstipatie, af en toe misselijk na inspanning (sporten) en vreetbuien.

Heb nu soms wat buikpijn, gevoel alsof ik moet poepen maar ik hoef niet, herkenbaar?

Ik hoop dat ik het gevoel van onzekerheid snel kan loslaten en de echo van 1 december gewoon goed is. Dan gaan we met Sinterklaas de familie's inlichten.... Heb ik misschien toch nog voor mijn 35ste mijn eerste kindje, ik hoop het zo!

Sorry, weer een te lang verhaal. Krijg je als je er met niemand over kan praten...... :)

 
Van harte gefeliciteerd! 
Ik snap heel goed dat je nog wat onzeker er in staat. Maar probeer ook te genieten van je zwangerschap. Veel geluk gewenst! 
 
super fijn voor jullie. Ik hoop dat je lekker kunt genieten als je straks wat meer zekerheid hebt. gefeliciteerd :)
er gebeurt natruulijk van alles in je buik. Dit gevoel is ook bij iedereen anders. Net zoals jouw eerst symtomen voor dat je de zwangerschapstest deed. Voor nu alvast stilletjes genieten. Ik vond het ook wel even fijn na de echo even met zn 2e genieten. Ons geheimpje :)
 
 
Dat lijkt me ergens ook wel weer leuk om een geheimpje te hebben. Mijn ouders en zus weten van mijn wens en hormonenkuur af en weten dus ook dat het er een keer zit aan te komen. Maar we hebben al bedacht ze om de tuin te leiden door vlak voor Sinterklaas een bericht op Facebook te plaatsen dat we hebben deelgenomen aan een loodzware obstacle race waardoor ze zullen gaan denken dat er nog niks gaande is, des te groter is de verassing met Sinterklaas. Die race zal ik natuurlijk niet doen, maar als toeschouwer zal ik wel op het terrein aanwezig zijn en een selfie kunnen maken.... 
Maar pff wachten duurt lang, ik zit echt de dagen tot de echo al af te tellen. Als je al zolang bezig bent met zwanger worden en je wordt eindelijk beloond met een klein groeiend wondertje in je buik dan kan de tijd ineens niet snel genoeg gaan.
 
Beste Sakoo, van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat moet dat een mooi moment geweest om met de test erachter te komen! Dat vergeet je en je man nooit meer! Er komen nu heel veel mooi en spannende momenten voor jullie. Zelf heb ik nu een mooi dochtertje van 9 maanden. Zo mooi, maar ook heftige dingen meegemaakt. Moeilijke zwangerschap en moeilijke bevalling en ook bijna niemand om erover te praten. Op mijn ervaring is de druk van de omgeving hoog wat betreft “ genieten van de zwangerschap”. Soms gaar het zo spannend dat het gewoon niet lukt. Ik zou blij zijn als iemand zei toen tegen mij “ maak er beste van. Genieten komt wel van zelf. De dag gewoon door komen is ook goed.” Ik wens je heel veel mooi en rustige dagen en dat je familie gauw mee gaat genieten! 
 

Ahh gefeliciteerd, lastig om zo lang te moeten wachten met vertellen.
Wij hebben nu een dochter van een maand na 3 jaar ziekenhuis traject.
deze tijd is nu super spannend voor je maar blijf positief dan komt het vast allemaal goed.
 
 
 
Wat een lieve reacties, bedankt!!
 Alexnajaar: Het is een ramp om er met niemand over te kunnen praten, vooral het zware traject van het proberen zwanger te worden. Je krijgt goed bedoelde adviezen zoals: "je moet er niet zoveel druk op leggen dan komt alles goed". Mensen snappen blijkbaar niet dat het vrouwelijke lichaam soms gewoon niet wil mee werken en hoe weinig druk je er ook op zet, zwanger worden is dan gewoon onmogelijk.
Ik begon het traject met een te laag vetpercentage. Ik ben 1.73 en woog 53kg. Ik wilde ook mee met de fitdutchie hype en wilde een sixpack en afgetraind lichaam, dacht dat ik gezond bezig was door gezond te eten en veel te sporten maar mijn lichaam dacht er anders over. Geen eisprong (nooit gehad na het stoppen met de pil) en teveel mannelijk hormoon. Mijn lichaam was volgens de arts in "vlucht" stand en zag een zwangerschap (door het vele sporten) als niet gewenst en besloot bepaalde functies uit te schakelen..
Ik ben anders gaan eten (wel gezond maar meer Kcal), minder gaan sporten en gelukkig kwam mijn eisprong vanzelf weer opgang. Zeer onregelmatige cycles en enorme vloei. Maar vooralsnog geen zwangerschap. Gelukkig met behulp van Clomid uiteindelijk gelukt.
 
Maandag ochtend na een ochtend plasje helaas wat bloed sporen op het wc papiertje waargenomen. Het was geen helderrood bloed maar meer een beetje donker roze. Sindsdien bruine afscheiding, vandaag nog steeds... Even gegoogled en op internet lees ik dat ik me pas zorgen moet maken als het bloed helderrood wordt, net als een menstruatie maar ik maak me toch zorgen... :( 
Heb wat steken in mijn buik, absoluut geen menstruatie pijn dus hoop maar dat het allemaal erbij hoort. Maar het komt niet ten goede voor mijn gemoedstoestand. Nog 2,5 week wachten tot de eerste echo.... 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan