Hallo allemaal,
Het heeft even geduurd, maar hier alsnog het bevallingsverhaal!
Zondagochtend 22 juni (ik was 38+5 weken) om half 6 zijn m'n vliezen gebroken. Om 9 uur de verloskundige gebeld en ik mocht weer bellen als ik weeën om de 3 min. had. Maar de hele zondag gebeurde er niets. De verloskundige kwam onverwachts nog even kijken en zei dat het de komende nacht wel zou gebeuren. Als er niets gebeurde, moest ik maandagmorgen naar het ziekenhuis.
Wij weer wachten, voor de afleiding maar een rondje lopen en een spelletje doen, maar die enkele weeën die ik had, stelde niet veel voor.
Uiteindelijk maandagochtend naar het ziekenhuis gegaan. Daar hebben ze eerst getest of het wel vruchtwater was wat ik had verloren, want het komt wel vaker voor dat vrouwen afscheiding met vruchtwater verwarren. (Op zich kon die plons van zondagmorgen niets anders zijn dan vruchtwater, maar ja...)
Ik werd weer naar huis gestuurd en ik moest dinsdagochtend om half 6 terugkomen en dan zou ik ingeleid worden.
Maar maandagavond kwamen dan toch de weeën. Eerst een paar uur om de 10 min. en opeens om de 6 en even later om de 4 min. Wij 's nachts om 4 uur naar het ziekenhuis (ik mocht nu al niet meer thuis bevallen omdat het medisch was vanwege de gebroken vliezen).
Om half 6 had ik 5 cm. ontsluiting en mocht ik kiezen om het nog 2 uur aan te kijken of toch een infuus om een beetje te helpen. Aangezien ik al 48 uur niet meer had geslapen, koos ik toch voor een beetje hulp. Met het infuus op de laagste stand ging het toen erg snel. Om half 8 mocht ik gaan persen. Maar ik was toch behoorlijk moe en kon tussen de persweeën door zo in slaap vallen. Na een uur persen hebben ze besloten om me te helpen met de vacuümpomp. Toen konden we na 1 perswee ons kleine meisje in onze armen nemen.
Ik had er van tevoren erg tegenop gezien om naar het ziekenhuis te moeten, want ik wilde zo graag thuis bevallen. Maar nu het allemaal achter de rug was, vond ik het goed zo. Elise deed het allemaal erg goed en omdat ik me ook goed voelde, mochten we om 12.30 uur weer naar huis.
We zijn nu 12 dagen verder. Met Elise gaat het prima. Ze drinkt erg goed uit de borst, ze slaapt goed en groeit goed.
Met mij gaat het nu ook redelijk goed. Door het slaapgebrek en al die hormonen, heb ik behoorlijke last gehad van kraamtranen. Nu komen er af en toe nog een paar, maar over het algemeen voel ik me verder goed en geniet met volle teugen van onze kleine meid.
Ik wilde graag een foto toevoegen, maar op één of andere manier lukt het niet. Maar ik blijf het proberen, zodat ik gauw ons meisje kan laten zien.
Groetjes, Miranda
Het heeft even geduurd, maar hier alsnog het bevallingsverhaal!
Zondagochtend 22 juni (ik was 38+5 weken) om half 6 zijn m'n vliezen gebroken. Om 9 uur de verloskundige gebeld en ik mocht weer bellen als ik weeën om de 3 min. had. Maar de hele zondag gebeurde er niets. De verloskundige kwam onverwachts nog even kijken en zei dat het de komende nacht wel zou gebeuren. Als er niets gebeurde, moest ik maandagmorgen naar het ziekenhuis.
Wij weer wachten, voor de afleiding maar een rondje lopen en een spelletje doen, maar die enkele weeën die ik had, stelde niet veel voor.
Uiteindelijk maandagochtend naar het ziekenhuis gegaan. Daar hebben ze eerst getest of het wel vruchtwater was wat ik had verloren, want het komt wel vaker voor dat vrouwen afscheiding met vruchtwater verwarren. (Op zich kon die plons van zondagmorgen niets anders zijn dan vruchtwater, maar ja...)
Ik werd weer naar huis gestuurd en ik moest dinsdagochtend om half 6 terugkomen en dan zou ik ingeleid worden.
Maar maandagavond kwamen dan toch de weeën. Eerst een paar uur om de 10 min. en opeens om de 6 en even later om de 4 min. Wij 's nachts om 4 uur naar het ziekenhuis (ik mocht nu al niet meer thuis bevallen omdat het medisch was vanwege de gebroken vliezen).
Om half 6 had ik 5 cm. ontsluiting en mocht ik kiezen om het nog 2 uur aan te kijken of toch een infuus om een beetje te helpen. Aangezien ik al 48 uur niet meer had geslapen, koos ik toch voor een beetje hulp. Met het infuus op de laagste stand ging het toen erg snel. Om half 8 mocht ik gaan persen. Maar ik was toch behoorlijk moe en kon tussen de persweeën door zo in slaap vallen. Na een uur persen hebben ze besloten om me te helpen met de vacuümpomp. Toen konden we na 1 perswee ons kleine meisje in onze armen nemen.
Ik had er van tevoren erg tegenop gezien om naar het ziekenhuis te moeten, want ik wilde zo graag thuis bevallen. Maar nu het allemaal achter de rug was, vond ik het goed zo. Elise deed het allemaal erg goed en omdat ik me ook goed voelde, mochten we om 12.30 uur weer naar huis.
We zijn nu 12 dagen verder. Met Elise gaat het prima. Ze drinkt erg goed uit de borst, ze slaapt goed en groeit goed.
Met mij gaat het nu ook redelijk goed. Door het slaapgebrek en al die hormonen, heb ik behoorlijke last gehad van kraamtranen. Nu komen er af en toe nog een paar, maar over het algemeen voel ik me verder goed en geniet met volle teugen van onze kleine meid.
Ik wilde graag een foto toevoegen, maar op één of andere manier lukt het niet. Maar ik blijf het proberen, zodat ik gauw ons meisje kan laten zien.
Groetjes, Miranda