Elke maand bang dat ik iets verkeerds eet

Hoi aarbeientoetje,

Weet je dat je heel moedig bent door te zeggen dat je er zoveel moeite mee hebt? Ik vind dat juist heel knap.

Er is geen goed of fout in de wijze waarop iemand met zijn of haar verdriet omgaat. Als jij het heel moeilijk hebt met je miskraam dan is dat jouw goed recht. Het is immers ook een hele gebeurtenis. En dat de ene daar makkelijker mee om kan gaan dan jij, wil nog niet zeggen dat jouw verdriet verkeerd is. Ik denk ook dat het er heel erg mee te maken heeft gehad met je gevoel tijdens die zwangerschap. Kijk, ik had al vanaf het begin van de zwangerschap van mijn miskraam het idee dat er iets niet goed was. Daarom was de klap voor mij minder groot. Daardoor kon ik er ook makkelijker mee omgaan. Er zijn ook vrouwen die zich echt heel zwanger voelen waardoor de klap gewoon veel harder aankomt.

Je mag ook best verdrietig zijn om zo'n klap. En als mensen daarover willen oordelen, dan zegt dat meer over de andere persoon dan over jou. Dan geeft dat meer aan dat die persoon niet weet hoe die op jou moet reageren, dan dat het wat zegt over jouw verdriet. En als je je hart wilt luchten bij mensen die je wel begrijpen, typ het lekker neer en zet je berichtje hier op het forum. Je kunt hier niets verkeerds zeggen want wat ik al zei:  aan verdriet zijn geen goede of foute kanten.

Sommige dingen in je leven heb je niet zelf in de hand. Zo ook niet het zwanger worden. Je kunt er heel erg je best voor doen en ik twijfel er echt niet aan dat jij ontzettend je best doet. Toch is dit iets waarbij de natuur degene is die daarover gaat. Dat jij  misschien niet zo snel zwanger wordt als dat je zou willen, is dus niet jouw schuld. Nu kan ik dat wel tegen je zeggen maar ik weet wel dat jouw gevoel je anders verteld. Toch hoop ik dat je je daar een keertje overheen kunt zetten (al is het maar stapje voor stapje). Want je hebt het niet verdiend om zo negatief over jezelf te denken. Je bent vast een heel lieve en toegewijde vrouw en je verdient vast ook al het geluk in de wereld. En je hoeft jezelf echt niet van alles de schuld te geven. Dat is niet nodig en dat is ook niet eerlijk.

Ik hoop dat je wat aan mijn woorden hebt en dat je misschien iets meer zelfvertrouwen krijgt want dat verdien je echt wel.

Groetjes,
Maike
 
Dank je Maike,
Lief dat je dat schrijft, het doet me goed.
Ik wist door een bloedtest al een dag of twee na de bevruchting dat ik zwanger was, dus ik heb zeven weken heel intensief gevoeld dat ik zwanger was en was ook al die tijd ziels gelukkig.
We hadden het al over namen, ik had al de eerste kleertjes gekocht...

Dus, ja ik was er al heel erg aan gehecht..

Morgen hebben we onze eerste afspraak bij de gynecaloog, om te starten met uit zoeken waarom het niet meer wil lukken...

Ik ben erg benieuwd wat hij gaat zeggen.
Misschien kan ik het dan juist meer bij hem leggen en niet meer zo bij mezelf...

Ben benieuwd,


liefs Aardbeitje
 
Terug
Bovenaan