Elmo

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik wil toch nog even een reactie plaatsen op dit forum. Ik heb al eerder berichtjes geplaatst, dat ik me zorgen maakte over m'n zwangerschap, terwijl dit absoluut geen redenen had. Ik had normale verschijnselen, nooit één drup bloedverlies. Gisteren konden we dan ein-de-lijk met 15 weken (!!!) voor de eerste controle - en we zijn in een paar seconden uit de droom geholpen. Het blijkt niet goed te zijn. M'n baarmoeder is wel gewoon gegroeid en zit vol vruchtwater, maar het vruchtje is met zes weken al gestopt met groeien. Met andere woorden, wekenlang waren we in de waan dat we in verwachting waren, maar het is simpelweg niet goed. Ik ben hier behoorlijk boos en verdrietig over. Niet alleen de teleurstelling dat het niet goed is, maar waarom konden we pas voor het eerst met 15 weken komen? Nu zijn we wekenlang "voor de gek" gehouden. In onze buurt zijn geen verloskundigen, we zijn dus "afhankelijk" van de huisarts. Komende week volgt de curretage, want volgens de gynaecoloog kan dit nog maanden duren. Het doet ons ontzettend veel pijn en daarom lees ik maar even niet meer over zwangeren, baby's enzovoorts, maar ik wilde toch nog even een berichtje plaasten.
 
hoi elmo,

jeetje wat een onwijs groote schok ik wilde je alleen even laten weten dat ik je heel veel sterkte wens bij dit moeilijke verwerkingsproces. ik krijg werkelijk kippenvel over me heen ik vindt dit heel erg voor jullie. het enige wat ik nog kan zeggen is heel heel heel veel sterkte

dikke zoen linda
 
Dat is heel rot voor je Elmo, maar waar ik woon is het gras ook niet veel groener. Wij hebben dan wel een vk, maar daar kan je ook pas komen als je ruim 13 weken bent en een echo krijg je al helemaal niet. Daar hebben ze vast nooit van gehoord.
Sterkte meid!!!
 
heel veel sterkte gewenst!!! al heb je er niet veel aan. als het goed gaat is het nog steeds een wonder. Maar realiseer je je dat je tenminste zwanger kunt worden. Dat klinkt hard maar ik weet waar ik het over heb. 7 jaar geleden bleek mijn tweeling van bij 17 weken zwangerschap in mijn buik overleden met alle nare gevolgen van dien.

Nu inmiddels 10 jaar nadat ik kinderen wilde, ligt mijn dochtertje in haar bedje boven te slapen

sterkte en groetjes sandra
 
Hallo,

Wat erg voor je! Heb nooit geweten dat je baarmoeder door kon groeien terwijl het niet goed zit met het kindje. Wat een verschrikkelijke ervaring zeg..
Heel veel sterkte en een dikke knuffel Sem
 
Even een reactie van mij op Sem. Ik had al die weken ergens een gevoel van: "Wat als dit... en wat als dat...". Maar ik hield mezelf voor dat het wel goed móest zijn, omdat m'n baarmoeder zichtbaar groeide, ik had ook bandenpijn. Volgens de gynaecoloog kan het nog wel een paar maanden doorgroeien. Daar willen we niet op wachten. Maar goed, ik ben heel verdrietig dat m'n lijf me zo voor de gek heeft gehouden. Een miskraam is altijd heel erg, maar waarom wordt het bij mij niet afgestoten door het lichaam zelf?
 
hoi elma
ik wens je heel veel sterkte met je verlies...
Je intuitie is sterk als je zwanger bent ik kan daar ook over meepraten
ik heb sinds 5 maanden een dochtertje met het syndroom van down (een schatje hoor) maar tijdens mijn zwangerschap had ik ook al het gevoel dat er "iets" niet klopte meerdere malen bij de verloskundige geweest alles werd weggewuifd. . totdat ze werd geboren en alles viel op z'n plaats....
ik laat me nu nooit meer afschepen en ik hoop jij ook niet!!
sterkte
een knuffel van beertje
 
Hoi Elmo,

Ik heb ndit ook meegemaakt, alleen niet nin 15 weken maar in 12 weken. Het kindje was al dood met 5 weken. Ik was al die weken misselijk en zo dus ik dacht dat allen goed was. Ik weet hoe je je voelt en wens je veel sterkte. Het is ook niet eerlijk.

Aisha
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan