Emo troela... Goed nieuws of niet???

A

ANONYMOUS_USERNAME

Jeetje sinds gisteravond, springen bij het minst of geringst de tranenen in me ogen. Ben normaal nooit zo emotioneel, wat betreft het niet lukken van de zwangerschap. Ben al een jaar bezig en al een aantal onderzoeken en kijk operatie achter de rug. En nu ineens ben ik emotioneel. Zit er ook over te denken het me moeder allemaal te vertellen vandaag... Dit weet nog van niets.
Dinsdag 26 okt is mijn NOD, dus is dat emotionele misschien goed nieuws? Wat denken jullie???
Ik hoop het zo!!!
 
Oh meid, als ik je iets kan aanraden is het in ieder geval je verhaal aan je moeder te vertellen. Dat lucht zo enorm op!!
Wij hebben inmiddels tot en met de HSG alle onderzoeken gehad. Vlak voor wij het ziekenhuis ingingen (de afspraak was gemaakt) hebben wij de beide families ingelicht. Dat was toen even moeilijk, maar gedurende de onderzoeken heb ik daar erg veel steun van gehad. Dus zeker aan te raden. Mijn eigen moeder wist trouwens al wel langer van de wens die maar niet wilde lukken.....vaak zien moeders dat wel aan hun dochter.
 
Tsja ligt er wel aan wat voor band je met je moeder hebt ;) Ik heb het mijn moeder juist niet verteld, omdat ik niet wil dat ze er steeds naar vraagt.(want gaat ze doen) En ook omdat ze het misschien niet verwacht. En ook omdat ze laatst zei; "Jullie beginnen nog lang niet aan kinderen hoor!" Dus ik heb meer zoiets van als het zover is ziet ze het vanzelf..Maar ja als ik echt verder het traject in ga zou ik het misschien wel vertellen..Alleen nu nog niet..
(ben bijna net zo ver als Louise ;) moet maandag voor HSG)
Heb het verder wel mijn baas verteld omdat het misschien zo uit zou komen dat ik een dag werk moest missen (maar achteraf had dat niet gehoeven) maar dat luchtte wel op. Ik zit op een werkplek waar echt iedereen zwanger is geweest in bijna 2 jaar tijd dus het heerst nogal. In de tijd dat wij bezig zijn hebben zo'n 6 collega's (van de 20) mij verteld zwanger te zijn (de rest heeft baby's). En het praat gaat dan ook alleen over borstkolven etc en theorietjes wie er nu zwanger zou raken etc..En daar wou ik vanaf zijn, de druk was te groot omdat ik op nr. 1 stond op het lijstje. Dus elke keer als er een baby in de buurt was werd er in mijn zij gepord; En jij ook offeee???
Nou sinds ik het verteld heb is dat over, en dat is pas een opluchting...
Gewoon doen waar je je goed bij voelt..Want het kan inderdaad een ontzettende opluchting zijn om het te delen, ook omdat je dan live kunt praten met iemand over je gevoel..
 
@ PrinsesL:
Ik heb het inderdaad gister verteld, en het luchte erg op.
Ik wilde het eerst ook niet vertellen. het leek me leuke om het te doen als het eenmaal zo ver was.
Ik heb de HSG sl gehad. Omdat de gyn daar iets geks opzag en dacht dat het verklevingen wasren moest ik voor een kijk operatie.
Toen ik dat hoorde dacht ik wel ff van jeeeeeeetje!!! Dit heb ik toen nog niet verteld. Die kijk operatie is nu bijna een maand geleden en maandag horen we meer in het ziekenhuis :) ik weet al dat er geen verklevingen te zien waren.
Maar toen een goede vriendin me vorige week vertelde dat ze wanger was had ik het even heel moeilijk.
ik denk dat allees me ineens ff to much wordt. En ik dacht, als het eenmaal zo ver is wil je het hele verhaal ook vertellen. Dus ik dacht waarom niet nu, dan kan ik me hart nog eens luchten...
En dat vond m'n moeder ook. Ik had het volgens haar natuurlijk veeeeeel eerder moeten vertellen. En dat bedoelde ze lief.
Jij heeeeel veel succes maandag, bereid je op het ergste voor dan valt het mee. heb ik ook gedaan!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan