A
Anoniem
Guest
Hoi ladies
Wou ff van me afschrijven dat ik me momenteel ff flink k*t voel.
Erg emotioneel momenteel.
Heb een beetje het gevoel overal alleen voor te staan.
De kans zit er dik in dat ik donderdag word ingeleid, nou dan wil ik mijn huisje voor die tijd aan kant hebben (net zoals iedereen van jullie denk ik).
Mijn mannetje moet natuurlijk werken, die is pas thuis als het donker is.
Zoals sommigen van jullie weten is mijn moeder overleden.
Schoonmoeders woont verder weg en die is lichamelijk ook niet in staat om me te helpen. Broers/zusters wonen allemaal verder weg, vrienden moeten werken.
De enigste die hier woont is mijn vader, als ik wat vraag doet ie het.
Maar ik wil niet moeten vragen, is het nou zo moeilijk indenken dat als ik donderdag ingeleid word ik mijn huisje netjes wil hebben, en een beetje hulp daarbij erg fijn zou zijn.
Ook lijkt zijn belangstelling soms ver te zoeken, maar misschien verwacht ik teveel.
Afgelopen zondag hebben we ctg gehad, maar hij zal niet ff bellen van goh hoe is het gegaan. Het zijn ook zijn kleinkinderen die zometeen geboren gaan worden.
Komt ie net binnen en ik zeg hoe en wat en dat ik donderdag waarschijnlijk ingeleid ga worden (wat we al wel verteld hadden). Lijkt het alsof ie het voor het eerst hoort!
Nou dat is toch om gek van te worden. Interesseert het hem dan niet?????????
Ik weet ik zou dit bespreekbaar moeten maken maar ben daar momenteel te emo voor moet ik zeggen.
Nou lekker dat ik mijn verhaal hier ff kon schrijven.
Liefs plodder.
Wou ff van me afschrijven dat ik me momenteel ff flink k*t voel.
Erg emotioneel momenteel.
Heb een beetje het gevoel overal alleen voor te staan.
De kans zit er dik in dat ik donderdag word ingeleid, nou dan wil ik mijn huisje voor die tijd aan kant hebben (net zoals iedereen van jullie denk ik).
Mijn mannetje moet natuurlijk werken, die is pas thuis als het donker is.
Zoals sommigen van jullie weten is mijn moeder overleden.
Schoonmoeders woont verder weg en die is lichamelijk ook niet in staat om me te helpen. Broers/zusters wonen allemaal verder weg, vrienden moeten werken.
De enigste die hier woont is mijn vader, als ik wat vraag doet ie het.
Maar ik wil niet moeten vragen, is het nou zo moeilijk indenken dat als ik donderdag ingeleid word ik mijn huisje netjes wil hebben, en een beetje hulp daarbij erg fijn zou zijn.
Ook lijkt zijn belangstelling soms ver te zoeken, maar misschien verwacht ik teveel.
Afgelopen zondag hebben we ctg gehad, maar hij zal niet ff bellen van goh hoe is het gegaan. Het zijn ook zijn kleinkinderen die zometeen geboren gaan worden.
Komt ie net binnen en ik zeg hoe en wat en dat ik donderdag waarschijnlijk ingeleid ga worden (wat we al wel verteld hadden). Lijkt het alsof ie het voor het eerst hoort!
Nou dat is toch om gek van te worden. Interesseert het hem dan niet?????????
Ik weet ik zou dit bespreekbaar moeten maken maar ben daar momenteel te emo voor moet ik zeggen.
Nou lekker dat ik mijn verhaal hier ff kon schrijven.
Liefs plodder.