En wat nu?

He hallo dames,
Ik ben er gister achter gekomen dat ik zwanger ben, vandaag een afspraak bij de dokter.
ik zit nog op school, maar ik en mijn vriend wonen wel samen, nu moeten we dus een beslissing maken die ik erg moeilijk vind, ik wil mijn kindje zo graag houden. ik ben er ook heel erg blij mee maar ik ben nog jong 20 en weet dus niet wat wijsheid is. kan iemand me er een beetje mee helpen?
liefs Kirsten
 
hoi
Dat is ff schrikken zeg. Zelf was ik 20 toen ik mijn eerste kreeg. Ook niet gepland. Huis kopen, alles regelen....

De keuze maken is moeilijk, maar denk goed aan jezelf. wat vindt jij belangrijk en wat voel jij. Zo te lezen is je beslissing eigenlijk al een beetje genomen. Je wilt het graag houden. Doe dat dan. Je bent nog zo jong ja, maar dat heeft heel veel voordelen hoor. En ik werk ook nog twee dagen en doe allerlei branchegerichte cursussen tussendoor. Is het niet mogelijk je school op een andere manier af te maken? Heb je een lieve (schoon)moeder die op kan passen een aantal dagen?
Staar je niet blind op je te behalen diploma, dit kun je uitstellen of anders regelen. Als je nu een besluit neemt tegen je zin in, blijft dat je je leven lang achtervolgen.
Ik weet dat je in een hele moeilijke situatie zit. Wij hebben het zelf ook bij de hand gehad, en het is niet zomaar iets.
Als je me wilt mailen vind ik dat prima, laat dan ff een berichtje achter.
Succes.
 
Houd je kindje!

En zoek proffessionele hulp, er is vast heel wat te regelen met kinderbijslag en lieve grootouders..Misschien kun je je studie in deeltijd gaan volgen? Sommige hogescholen en universiteiten hebben natuurlijk ook een creche waar je kindje heen zou kunnen....

Veel plezier met je zwangerschap en succes in het nemen van beslissingen..
 
Hallo,
Begin november bleek ik zwanger van de 2e. Geheel niet gepland en door de pil heen! Ik was 7 maanden ervoor via een keizersnee bevallen. We wilde daarom een poosje wachten. Eenmaal aan de gedachte gewent waren we er toch heel blij mee.... Helaas is het 2 1/2 week geleden mis gegaan. Ik baal en heb er verdriet van. Doe geen dingen waar je zelf (gevoelsmatig) niet achter staat. Wil je de kleine houden, doe dat. Er zijn verschillende manieren van proffesionele hulp die je advies kunnen geven. Ga niet overhaasten en zoek eerst het een en ander uit. Je komt er wel. Als je al zegt dat je je kindje wilt houden is dat een teken dat je de kleine lief heb en goed voor hem/haar zal kunnen zijn/zorgen.
Succes met je beslissing.
Groetjes
 
Hoi Kirsten,

Misschien is het niet een goed advies, maar ik zou zeggen luister vooral naar je gevoel. Als je gevoel zegt dat je het wil houden houdt het dan. Er zijn genoeg mensen die jong zijn en kinderen hebben. Tja ongelukje zit een klein hoekje en als je het enigszins kan bolwerken ook financieeel waarom zou je dan niet je verantwoordelijkheid nemen?
Succes!
 
Lieve Kirsten,

Inderdaad, als je je kindje wilt houden, hou het dan. Een kind is een wonder en als het op je pad komt, aanvaardt het dan!!
Ik heb verhalen gehoord van vrouwen die een abortus lieten plegen en daar helemaal stuk van waren door de spijt en het verdriet. Zelf ben ik mijn kindje (wat overigens wel gepland was) kwijtgeraakt na 15 weken zwangerschap en dat is verschrikkelijk. Het vergelijk is moeilijk te maken tussen een abortus en een ongeplande late miskraam, maar het verdriet lijkt sterk op elkaar. Het is ook van te voren onvoorstelbaar hoe groot het verdriet en het gemis kan zijn.
En als je je kindje wilt houden, dan gaat het zo totaal tegen je moedergevoel in om het weg te laten halen!

Denk goed na, maar ik lees in jouw bericht dat je je kindje wilt houden. Dan zou ik dat dus doen en problemen die voor jullie nu nog heel groot lijken, vinden echt wel een oplossing. Maar het verdriet dat je jezelf aandoet als je tegen je zin je kindje wegmaakt, kan levenslang en onbeschrijflijk zijn.

Veel sterkte en liefs,
Marjon
 
Terug
Bovenaan