Hey Kikkih,
I can feel you girl. Net als alle andere meiden die hier boven gereageerd hebben. Klote dat wachten he ? En je geduld raakt op...
Zo denk je in het begin nog: oeee straks ben ik echt direct zwanger. En gaat het snel. Zo denk je na een aantal maanden en richting dat jaar: het gaat nooit lukken.
Ik ben december 2017 met de pil gestopt. Ook al richting dat jaar dus. Al hebben we de eerste 2 maanden nog even rustig aan gedaan (mn vriend moest er iets meer aan wennen dan hij dacht). Nu voor de volle 200% gaan we ervoor.. en dan lukt het niet zo snel...
Wij zijn september bij de husiarts geweest. Heb gezegd dat ik al een jaar bezig ben en kreeg meteen een doorverwijzing. Ook omdat ik bang was voor schade. Heb ooit door een ex die het graag buiten de deur zocht chlamydia opgelopen. En als vrouw kan je daar verklevingen en verstoppingen bij je eileiders door krijgen. Lang verhaal kort: inwendige echo gehad (was goed), bloed laten prikken en laatst dat %&% HSG onderzoek. Bij mij deed dat helaas wel heel veel pijn. Maar het was voor een goed doel: alles liep goed door. Geen schade. Geen verstoppingen. En ik kan het je aanraden: het geeft rust dat bij mij in ieder geval tot nu toe alles goed is. Mn vriend heeft inmiddels sperma ingeleverd en 14 nov hebben we vervolgafspraak met de gyn en krijgen we ook de andere uitslagen. En dan is er miss wel niks. Dan ben ik wel heel erg opgelucht. 80% wordt binnen een jaar zwanger... en 1 op de 5 dus niet. En daar hoeft niet eens een reden voor te zijn. Ik ben wel inmiddels 32 en dat knaagt ook wel aan mij.
Kan je alleen als tip geven: doe een check-up. Mocht er niks dan zijn krijg je rust. Mocht er wel wat zijn dan verspil je in ieder geval geen tijd nu!