Ik herken je verhaal helemaal. Ik had precies hetzelfde bij mijn eerste. Ik had zelfs de gedachte"hoe kan ik ooit een moeder worden en kan ik wel van dit kind houden?" Tegen de bevalling zag ik vreselijk op!
Mijn oudste lag ook verkeerd, maar als het eenmaal zover is en de weeen beginnen, dan komt er een gevoel in je naar boven. Je geeft je over! Uiteindelijk bij mij een spoedkeizersnede gedaan, maar dat was prima te doen en toen ik de kleine eenmaal zag was ik meteen een moeder.
Dit gaat vanzelf en dat zijn je krachten van moeder natuur!
Mijn oudste lag ook verkeerd, maar als het eenmaal zover is en de weeen beginnen, dan komt er een gevoel in je naar boven. Je geeft je over! Uiteindelijk bij mij een spoedkeizersnede gedaan, maar dat was prima te doen en toen ik de kleine eenmaal zag was ik meteen een moeder.
Dit gaat vanzelf en dat zijn je krachten van moeder natuur!