Enorme huilbuien. Hebben jullie dat ook?

[Anoniem]

Hallo allemaal,

daar ben ik weer om even te klagen.  Ik zit helemaal met mezelf in de knoop. gisteravond kwam mijn buurvrouw me helpen met het sauzen van de babykamer (is eindelijk klaar) en het enige wat ik kon doen was enorm huilen. Ik word helemaal gek van mezelf. En als ik nou nog enig idee had waarom??? Ik snap helemaal niets meer van mezelf. En mijn man en mijn buuf maar vragen wat er is. En ik ging steeds harder huilen. Als ik eraan terug denk kan ik alweer huilen. En mijn ogen doen nog zeer van gisteren.

Groetjes met een traan van Marloes

 

[Anoniem]

Hormonen he...
Ik heb zelf tot nu toe 2x een enorme huilbui gehad, omdat ik gewoon te moe was, en dan lig ik eindelijk op bed en dan komen de tranen, en ze stoppen op dat moment niet!
Ik wordt er wel rustig van als ik dan even bij iemand uit kan huilen zonder dat ik er een reden voor heb, want die had ik ook niet, het enigste dat ik kon verzinnen was dat ik heel moe was op die momenten...
Ik ben ook 1x een dag echt depri geweest, heb me toen ook ziekgemeld, en me collega maar vragen, heb je ruzie gehad met je man?? Is er iets gebeurd, nou nee, maar ik voelde me gewoon niet blij die dag...gelukkig is het weer overgegaan na een dagje...

 

[Anoniem]

Heel veel hormonen inderdaad. Ik heb regelmatig gehad dat ik enorm moest huilen zonder aanleiding. Het moet er dan gewoon even uit en daarna lucht het enorm op. Ik zei dat ook vaak tegen m'n man: ik moet even huilen, hou me gewoon maar even vast dan is het zo weer over.

Ik moet zeggen dat het bij mij nog wel meevalt. Tot nu toe heb ik misschien een keer of 5 gehuild in totaal. Bij mij wordt het ook steeds minder, maar misschien dat het in de komende weken nog toeneemt (dat lees je vaak).

Groetjes, Marisa

 

[Anoniem]

Hi, hi, herkanbaar ja. Wat hormonen al niet met je doen. Ik had het gisteravond voor het eerst. Was zó moe! Toen we eindelijk op bed lagen moest gewoon huilen. En mijn man ook heel bezorgd vragen wat er was: niks dus. Zo raar, zo ken ik mezelf helemaal niet. Verder heb ik gelukkig weinig last van de hormonen.
Succes ermee!
Groetjes, daantje

 

[Anoniem]

Haha, harstikke herkenbaar hoor! Niet zozeer de huilbuien (alhoewel ik daar ook wel eens last van heb), maar zeker wel het onberekenbaar zijn. Ik kan echt van de ene op de andere minuut van stemming veranderen haha.. Voor mij al lastig, maar zeker voor mijn man. Ik zeg altijd tegen hem Ja, je hebt weer een aantal maanden je eigen " hormonen muts" ...
Ach, zolang we er nog om kunnen lachen...
Helaas niks aan te doen, behalve erin meegaan..
Groetjes Anne-Marie

 

[Anoniem]

Hoi hoi,

Rot hormonen ook ik heb er last van nu iets minder maar ze werken nog steeds. Heb het wel eens gehad dat ik moest huilen omdat ik de kleren niet goed opgevouwen kreeg of dat ik dacht dat de wasmachine kappot was maar dat ik hem verkeerd had staan haha. Ik kan er nu om lachen toen niet hoor soms heb ik er nog wel eens last van en laat ik de tranen de vrije loop en ben ik er weer even vanaf.

Maar ze zeggen dat het over gaat veel succes ermee.

Gr Fruit Girl 21,1 wk

 

[Anoniem]

Jaaahaaaa, hier nog zo'n sentimenteel persoontje....Ook de laatste weken komen de waterlanders snel...

Lastig, maar niks aan te doen...

Geniet verder lekker van de zwangerschap! Het mooie wondertje wat groeit in je buik....zucht...


Groetjes, Natasja
40,1 wkn zwanger.

 

[Anoniem]

hihi,

volgensmij is dat echt een zwangerschaps ding.
Ik ben zoiezo nogal geregeld geemotioneerd maar nu inderdaad extra.
Ben nog maar heel jong morgen word ik 21, dus vaak onzeker en twijfelend of ik het goed doe.zeker toen ik zwanger was van de eerste.   Ik kwam er achter dat ik zwanger was terwijl ik opgenomen zat in een psychiche instelling (addolecenten kliniek) Dus was dubbel zo zwaar kreeg toen het advies het niet door te zetten, maar met mijn sterke wil heb ik nu een gezonde dochter. Ben blij dat ik niet geluisterd heb, maar zodra er een tegen slag is ben ik bang dat ze word weggehaald (klinkt dom, weet het!) Maar toch besloten snel weer zwanger te worden.
Nu twijfel ik soms of het niet allemaal te snel is gegaan. Maar hou zielsveel van m,n kinderen ik moet gewoon genieten hoor, maar zal dadelijk als ons (waarschijnlijk zoontje) er is wel weer minder worden.

Kan nu alleen al huilen bij looking good bleh bleh haha.. dus om alles vloeien tranen.

Hihi, dus in het algemeen is het echt een zwangerschaps ding hoor, hormonnen!!

Suc6 al en geniet van jullie zwangerschap.
Liefs,
Marieke 39,1 week en Mara 19,5 maand