ERG ONZEKER !!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Heb eerder ook al een stukje geschreven over weer zwanger na verlies van mijn zoontje.
Ik moet 16 januari om 09.00 naar gyn voor mijn eerste echo. Alleen ben erg onzeker. Ik heb al genoeg meegemaakt met mijn vorige babytje. Nu ben ik erg bang dat het weer niet zo goed gaat aflopen of er wel een vruchtje is... ik voel me harstikke misselijk, pijnlijke borstenen stemmingwisseling eigenlijk denk ik het moet goed zitten maar onzekerheid maakt mij gek.

Ik was voor mijn eerste babytje ( die 10-09-2007 geboren is 02-11-2007 overleden is) ook op dezelfde dag uitgerekend. Het lijkt net of ik een dejavu meemaakt. Ik word helemaal gek. moet constant denken aan mijn zoontje die er niet meer is.

(stiekem hoop ik dat ik zwanger ben van een tweeling) zou erg leuk zijn... god heeft eentje terug genomen waarvoor ik twee voor terug gekregen heb. WONDEREN BESTAAN

Gr,

GUL
 
jeetje.. wat een verhaal.. kan me voorstellen dat je je erg onzeker voelt.. maar je hebt allemaal zwangerscapskwaaltjes.. dus dat zit vast wel goed! probeer positief te denken..
sterkte met alles!
 
Het is natuurlijk ook niet niks wat je al mee hebt gemaakt!!
Ik denk dat de schrik ook pas weg is als je straks een gezond kindje hebt gekregen en dat je dan zeker weet dat alles goed is.
Ik zou het wel bespreekbaar maken bij de verloskundige of misschien nog maatschappelijkwerk. Misschien dat die jou net iets beter kunnen begeleiden.
Het is natuurlijk niet fijn voor je als je zo onzeker blijft. (wat natuurlijk wel te begrijpen is)
Ik wens je heel veel succes en lucht hier je hart maar dat scheelt toch een klein beetje.

Groetjes Mikkie.
 
Hoi Gul,

Ook ik maak me bij iedere echo zorgen (Heb mn zoontje verloren bij 23 weken zwangerschap). Vooral helemaal in het begin, was ik erg bang voor een miskraam. Om gek van te worden. Nu ben ik bijna 11 weken zwanger en ik moet zeggen dat de angst voor een miskraam nu wel verdwijnt maar de onzekerheid blijft. Dat zul je de hele zwangerschap wel houden. En jij waarschijnlijk ook nog even daarna. Probeer erin te geloven, dat het dit keer wel goed gaat. En schrijf het van je af, als het je even niet lekker zit!

En denk je zelf trouwens dat het een tweeling is, of hebben ze in het ziekenhuis al een vermoeden?

Groetjes, Kitty
 
Hoi Kitty,

Het is niet makkelijk. Ook al is een babytje 23 weken oud in je buik. Hij of Zij heeft toch geleeft in je buik. Het blijft moeilijk. Het zal vast en zeker wel goed komen, maar onzekerheid maakt mij gek.

Ik heb geen druppel kunnen huilen en dat maakt mij kapot van binnen. ik ben geen huilmens. Ik kan niet naast andere huilen, mensen denken dat ik heel erg sterk ben maar dat ben ik niet... verdriet vreet mijn lichaam op.

Ik mis mijn zoontje heel erg. Ik hoop elke dag en vraag aan god of ik hem in mijn droom mag zien.

Gr

 


Hoi Kitty,

Het is niet makkelijk. Ook al is een babytje 23 weken oud in je buik. Hij of Zij heeft toch geleeft in je buik. Het blijft moeilijk. Het zal vast en zeker wel goed komen, maar onzekerheid maakt mij gek.

Ik heb geen druppel kunnen huilen en dat maakt mij kapot van binnen. ik ben geen huilmens. Ik kan niet naast andere huilen, mensen denken dat ik heel erg sterk ben maar dat ben ik niet... verdriet vreet mijn lichaam op.

Ik mis mijn zoontje heel erg. Ik hoop elke dag en vraag aan god of ik hem in mijn droom mag zien.

Gr




 
hai,

Jeetje wat heftig zeg! Hoop dat je snel zekerheid hebt! heb meegemaakt bij mijn zus dat haar kindje bijna dood ging, toen is er een wonder gebeurd en nu gaat t super met t kleintje. Toen ik hoorde dat ze toen t kindje slapende(coma) gingen houden, heb ik zo gehuild, zo heb ik nog nooit gehuild! Gelukkig is t goed afgelopen.    maar als ik jou verhaal dan lees heb jij dat dus ech meegemaakt dat t fout afloopt, dus wat heftig en wat zal jij angstig zijn en blijven. Hoop dat je toch de kracht hebt om positief te blijven, hoe moeilijk t soms zal zijn. Ik hoop dat je een goede zwangerschap gaat krijgen, een superbevalling en een geweldige baby. Want dat verdien je enorm! Hoe kwam t trouwens dat je kindje overleed? Het lijkt mij t   moeilijkste wat je mee kunt maken!
Meid enorm veel succes en hou ons op de hoogte he!

liefs Loona
 
Hoi Gulay,

Ik kan me alleen maar een voorstelling maken van hoe jij je moet voelen. En die voorstelling is nog niets bij wat jij zult voelen. Probeer, hoe moeilijk het ook is, om er toch vertrouwen in te hebben dat het nu goed mag gaan, dat je kindje straks gezond mag zijn! Heb je al gezocht naar lotgenoten, zodat je met hen kunt praten, dat zal je vast ook kunnen helpen. En praat er zeker over met de gyn. en eventueel met een maatschappelijk werker, die zijn er voor!
Meid, veel sterkte en hopelijk kun je toch de kracht vinden om te gaan genieten van het nieuwe leventje dat in je aan het groeien is.

Groetjes,
Leeuwtje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan