Hoi allemaal,
Omdat ik de wanhoop nabij ben, hoop ik hier wat herkenning of in ieder geval wat steun te kunnen vinden.
Wij hebben een schat van een zoontje van 6 weken oud. Sinds een kleine week zit hij volgens ons echt wel in de piek van de huiluurtjes, maar vooral darmkrampen.
Echter heeft hij in mijn ogen dusdanig last van de krampen, dat hij echt onnodig pijn heeft. Afgelopen donderdag heeft hij savonds 3 uur aan 1 stuk gekrijst. Niet huilen, nee, gekrijst. Echt van de pijn. Ik vraag me af in hoeverre zoiets normaal is. Natuurlijk weet ik dat deze weken heel pittig zijn, wij hebben het ook bij onze oudste gehad, nagenoeg hetzelfde, maar ik vind dit echt niet normaal. Ik heb reeds hulp gevraagd bij de huisarts, maar deze weet het ook niet. Consultatiebureau hebben we weinig aan helaas, die vinden alles volgens mij normaal. Het krijsen gaat echt door merg en been. Hij overstrekt flink en is uiteindelijk doodop van het flinke krijsen. Naast dat ik het natuurlijk super zielig vind en ik het zo erg vind dat ik hem niet kan helpen, ga ik er zelf ook langzamerhand aan onder door. Het vergt echt heel veel van mij mentaal. Ik heb ook nog een peuter rondlopen die de aandacht nodig heeft, maar mama is meer bezig met zijn broertje
.
Ik weet niet of ik nu echt een vraag voor jullie heb, maar ik vraag me wel af in welke mate de huiluurtjes nog als normaal gezien kunnen worden. Het begint ook echt eind van de middag/begin van de avond, dus heel typerend. Overdag is hij ook niet echt makkelijk tevreden te krijgen, en jammert hij ook wel veel, maar ‘s avonds slaat echt alles.
Ik vraag me de laatste dagen echt af of je niet een keer paracetamol mag geven aan zo’n kleintje. 2 weken terug had hij koorts en mochten we dat geven, en toen merkten we dat hij savonds lekker kon slapen, logisch natuurlijk. Ik geef natuurlijk zo min mogelijk medicatie aan hem, maar de stress waar hij (en wij) momenteel mee te maken hebben lijkt me ook niet al te best.
Zo, heel verhaal. Bedankt als je het allemaal hebt willen lezen, nogmaals dank voor je reactie/herkenning/hart onder de riem
Liefs
Omdat ik de wanhoop nabij ben, hoop ik hier wat herkenning of in ieder geval wat steun te kunnen vinden.
Wij hebben een schat van een zoontje van 6 weken oud. Sinds een kleine week zit hij volgens ons echt wel in de piek van de huiluurtjes, maar vooral darmkrampen.
Echter heeft hij in mijn ogen dusdanig last van de krampen, dat hij echt onnodig pijn heeft. Afgelopen donderdag heeft hij savonds 3 uur aan 1 stuk gekrijst. Niet huilen, nee, gekrijst. Echt van de pijn. Ik vraag me af in hoeverre zoiets normaal is. Natuurlijk weet ik dat deze weken heel pittig zijn, wij hebben het ook bij onze oudste gehad, nagenoeg hetzelfde, maar ik vind dit echt niet normaal. Ik heb reeds hulp gevraagd bij de huisarts, maar deze weet het ook niet. Consultatiebureau hebben we weinig aan helaas, die vinden alles volgens mij normaal. Het krijsen gaat echt door merg en been. Hij overstrekt flink en is uiteindelijk doodop van het flinke krijsen. Naast dat ik het natuurlijk super zielig vind en ik het zo erg vind dat ik hem niet kan helpen, ga ik er zelf ook langzamerhand aan onder door. Het vergt echt heel veel van mij mentaal. Ik heb ook nog een peuter rondlopen die de aandacht nodig heeft, maar mama is meer bezig met zijn broertje
. Ik weet niet of ik nu echt een vraag voor jullie heb, maar ik vraag me wel af in welke mate de huiluurtjes nog als normaal gezien kunnen worden. Het begint ook echt eind van de middag/begin van de avond, dus heel typerend. Overdag is hij ook niet echt makkelijk tevreden te krijgen, en jammert hij ook wel veel, maar ‘s avonds slaat echt alles.
Ik vraag me de laatste dagen echt af of je niet een keer paracetamol mag geven aan zo’n kleintje. 2 weken terug had hij koorts en mochten we dat geven, en toen merkten we dat hij savonds lekker kon slapen, logisch natuurlijk. Ik geef natuurlijk zo min mogelijk medicatie aan hem, maar de stress waar hij (en wij) momenteel mee te maken hebben lijkt me ook niet al te best.
Zo, heel verhaal. Bedankt als je het allemaal hebt willen lezen, nogmaals dank voor je reactie/herkenning/hart onder de riem
Liefs