Wat een heftige start van het ouderschap hebben jullie gehad. Heel begrijpelijk dat je nu met tegenstrijdige gevoelens zit.
Ons eerste kind was het eerste kwartaal een huilbaby, dat was heel zwaar. Daarna ging het beter en met 1 jaar vond ik het makkelijker worden.
Ik gunde onze zoon graag een broertje of zusje, voor nu maar ook zeker voor als wij er ooit niet meer zijn. Ons tweede zoontje is 3 jaar jonger en had dezelfde klachten na de geboorte, maar daar konden we iets eerder op inspelen. Wel weer een eerste kwartaal met zoeken wat wel of niet werkt, maar je vertrouwt meer op je ervaring en intuïtie. Dus het was iets makkelijker.
Het is zeker meer werk, 2 kindjes, en inderdaad slapen als je kindje slaapt is er niet meer bij, noch uitslapen. Maar de goede momenten waarop ze heerlijk samen spelen maakt de zware momenten meer dan goed.
3 jaar leeftijdsverschil is heel fijn. Mijn 2e zwangerschap was zwaarder, maar onze oudste had genoeg aan aandacht terwijl ik op de bank lag. Zijn peuterpuberteit was grotendeels achter ons. En in de kraamtijd hoefden we nog niet de deur uit naar school ofzo, dus konden lekker coconnen.
Succes met je keuze!
