Ervaringen “slaap kindje slaap”?

<p>hai hai,</p><p>sinds dat onze dochter 8wkn was sliep ze al hele nachten door (in eigen bed op eigen kamer), wij als ouders natuurlijk helemaal happy ;-). Dit deed ze tot ze ongeveer 10mnd was en toen hield het op, eerst last van doorkomende tandjes en daarna een paar keer kort achter elkaar flink ziek geweest. Maar sindsdien slaapt ze geen nacht meer door. Omdat mijn man en ik werken zijn we snachts makkelijker geworden en al snel bij ons in bed genomen zodat we allemaal verder konden slapen. I know, de meningen zijn hierover verdeeld. Meestal valt ze wel zelf in eigen bed op eigen kamer in slaap, maar wordt ze na 1,5/2uur wakker om niet meer in slaap te kunnen/willen komen. In ons bed slaapt ze prima verder, zelfs als wij er nog niet in liggen. Dat ze in ons bed slaapt vinden we allebei geen ramp, ons bed is erg groot dus voldoende ruimte, ook slapen we zelf ook goed en komen we (wat betreft intimiteit) niks te kort, je wordt er creatief van zeg maar ;-). </p><p>Maar omdat we wel van mening zijn dat ze toch zelf weer moet kunnen slapen en hierin niet afhankelijk van ons moet zijn (ook ivm logeren etc), willen we haar toch weer leren doorslapen. Ik heb daarom het boek “slaap kindje slaap” gekocht wat veel belovende recensies heeft. Omdat ik merk dat ik echt moeite heb met het laten huilen, ben ik erg benieuwd of er hier mensen zijn met ervaringen. Ook ben ik benieuwd naar eigen ervaringen met dit soort situaties en wat jullie hebben gedaan waardoor het veranderde. Of wellicht zijn er “ervaren” ouders die bewust aan co-slapen doen? </p><p>Ik heb geen behoefte aan teksten als: een kind hoort in eigen bed, niet bij de ouders. Ze is verwend geworden etc. I know!! We hadden het misschien nooit in ons bed laten slapen dan hadden we dit nu misschien niet gehad, maar daar heb ik nu niks aan ;-). Ben voor het eerst moeder, ik doe net als vele anderen ook maar wat ;-).</p><p>Ps; ik heb moeite met het laten huilen omdat onze dochter veel ziek is. Ze maakt grote hoeveelheden slijm aan waardoor ze snel benauwd is en hoest (tot overgeven toe). Daarnaast heeft de vergrootte amandelen en is ze standaard verkouden. Eind deze maand mogen we hiervoor naar de kno voor intake. </p>
 
Ik heb geen ervaring met het boek, ik herken wel je verhaal. Ook ons zoontje slaapt als hij wakker word tussen ons in. Hij komt ergens in de nacht en wil dan ook niet meer in z’n eigen bed. Tijdens een flinke verkoudheid van hem hebben wij hem ook tussen ons in genomen en zitten nu dus in hetzelfde schuitje. Ik herken ook heel erg het gevoel van niet willen uithuilen. We hebben het wel geprobeerd, misschien niet doortastend genoeg, maar ik vond het drie keer niks. Het raakte mij aan alle kanten. Ook wij zijn opzoek naar de manier om hem weer in zijn eigen bedje door te laten slapen. Aan de ene kant zijn we blij dat hij tussen ons in wel goed slaapt en wij daardoor ook en aan de andere kant het gevoel dat hij toch ook weer zelf moet leren slapen. Soms wint mijn gevoel dat ik het belangrijker vind dat hij zich veilig en geborgen voelt en het andere moment baal ik er ook van dat hij niet meer doorslaapt. Ik kan je helaas niet echt tips geven. Wil eigenlijk alleen maar laten weten dat je niet de enige bent die het zo aanpakt. En dat je niks verkeerd hebt gedaan. Je hebt voor je dochter gezorgd en bent er voor haar zodat ze zich veilig voelt. Wat je ook kiest om haar door te laten slapen, blijf bij jezelf bij wat voor jou goed voelt
 
Hai Amiek,wat een onwijs lieve reactie, dank je wel! Het is fijn te lezen dat er meerdere zijn met dit “probleem”. Het voelt soms echt of ik iets verkeerds heb gedaan, mensen kunnen ook zo bot reageren. Ik herken je tegenstrijdige gevoelens. Mijn hoofd zegt: paar dagen doorzetten en laten huilen (uit de recensies lees is dat t met een dag of 3 al over is), maar mn hart zegt lekker bij je houden en inderdaad die geborgenheid geven. We hebben het een nacht geprobeerd maar de dag erop werd ze ziek dus konden we niet verder..Ik merk aan haar gedrag overdag ook heel erg of ze goed heeft geslapen of niet. Gister lag ze na een half uur in eigen bed al in de onze (zonder ons) en sliep ze zo klokje rond. Ze was vandaag dan ook super vrolijk en blij. Na een onrustige nacht is ze niet te genieten de volgende dag. Ik hoop voor jou en mij dat de kleintjes snel weer doorslapen, en stiekem hoop ik dat ze dat vanzelf weer een keer doen ;-). Succes met de nachten en mocht je een oplossing hebben gevonden laat het me weten ;-)
 
Geen tips ons zoontje is pas 5 maanden, maar slaapt ook tussen ons in en iedereen heeft hier commentaar op. En ik vind het heerlijk!!! Kruipt die lekker tegen me aan en ik hou me altijd voor: als die 18 is doet die het echt niet meer! En zoals je zegt je wordt creatief met intiem zijn haha! 
 
Lijkt me dat het voor iedereen in huis beter is als er lekker geslapen wordt toch?! Geen ervaring, maar moest hartelijk lachen om je ‘ik doe ook maar wat’ opmerking. Dat geeft de burger moed ;-) Ik weet wel dat ik vroeger een vriendinnetje had dat op haar eigen kamertje nooit sliep. Ouders ten einde raad en na jaren een wichelroede-mannetje in huis gehaald. Iets met aardstralen ofzo. Bed in een andere hoek en nooit meer een nacht wakker geworden. Gniffel gniffel maar waar gebeurd! Ik had vroeger ‘s avonds ook heimwee naar mijn ouders, zo klein als ik was en ook al waren ze gewoon thuis. Mijn moeder sliep een aantal nachten bij mij op mijn kamer en gaf me vertrouwen en na een paar nachten haar zachte lekker naar moeders ruikende pyjama. Tadaa ik sliep als een roosje... Ik hoor het nu nog regelmatig (best gênant in een volle huiskamer met visite).  Laat het lekker zo zijn als jullie er vrede mee hebben, als se veertien is slaapt ze wel in haar eigen bed...  
 
Hoi, ik heb geen ervaring met het boek maar wel met zoontje die nu kiezen krijgt en z’n hele slaapritme verpest is. Ik ben zelf ook nog hoogzwanger waardoor ik ook te makkelijk ben geweest met in eigen bed nemen. Sinds een week wprdt hij dus ‘s nachts steeds wakker. Sinds vandaag zijn we weer begonnen met het aanleren om in zijn eigen bed te liggen. Als hij wakker wordt en huilt dan gaan we naar hem toe, we pakken hem op en troosten hem, net zo lang totdat ie weer in slaap valt en leggen hem dan in bed. Dit herhalen we steeds als hij wakker wordt. We lopen z’n kamer niet meer uit. We hopen dat we hem binnen 3/4 dagen of een week weer hebben laten wennen en hij geen meer last zal hebben van z’n doorkomende kiezen. Succes!! 
 
Oh zo moeilijk ja, laten huilen. Wij hebben even 3 nachten problemen gehad met zoontje die niet in slaap wilde komen. Ik ben wel van mening dat ze dat moeten leren en huilen een uiting van frustratie is dat ze het er niet mee eens zijn. Tuurlijk willen ze opgepaktworden en bij je in bed. Maar om dat te veranderen moet je wel even door wat verdriet heen. Wat ik doe is het bed ritueel, vertellen dat het nu bedtijd is en hij in zn eigen bedje gaat slapen. Ik bleef boven wat rommelen zodat hij kon horen dat ik in de buurt was en hij niet alleen was. Hij huilde wel, maar ik ging om de paar minuten even bij zijn deur staan en dat zei ik alleen ssstt... slaaptijd. Na 10 minuten sliep ie.  3 nachten even moeilijk in slaap komen en daarna was hij weer gewend aan slapen in zn eigen bedje.Ik heb ook wel eens een periode gehad na ziekte dat hij bij ons in bed sliep dat hij weer moest wennen aan in zijn eigen bedje. Als hij echt overstuur was ging ik ernaast zitten met mijn hand op zijn borstkas. Hij ontspande dan meteen. Na een tijdje hand weg en er even bij blijven tot hij bijna sliep.Succes het blijft moeilijk
 
Terug
Bovenaan